Vanmorgen had Luuk een Turnier, hier in Bad Bentheim en aangezien dit een thuisturnier was, moesten wij het eten en drinken voor de verkoop regelen. Ik heb vanmorgen dus alweer bijna twee uurtjes achter de bar/balie gestaan om broodjes, koeken, muffins, koffie, thee e.d. te verkopen. Erik is met Thijs ook even meegeweest en later met Thijs naar de zwemles gegaan. Jordy wilde graag mee om te kijken, eigenlijk had Jordy ook een Spiel...maar dat werd me een beetje teveel van het goede en gelukkig wilde Jordy graag bij de handbal kijken. Daarbij komt ook nog, dat Jordy gisteren flink ziek was en zeker vandaag ook geen Spiel had kunnen spelen van de voetbal, maar gelukkig door de medicijnen van de Kinderarts was hij er vanmorgen alweer aardig bovenop en zo kon hij mee.
Gisteravond hebben we weer wat geregeld! We hebben een Ferienwohnung besproken, over twee weken en dan gaan we met ons vijfen weer naar Oostenrijk....we moeten nu gewoon verder, we moeten doorzetten, we moeten ter plekke een baan proberen te vinden en we willen ook graag het huis nog een keer bekijken. We wilden ook heel graag de kinderen, voor de uiteindelijke verhuizing, laten zien waar we waarschijnlijk naar toe zullen gaan, zodat ze zich er een beeld bij kunnen vormen.
Erik zag het niet echt zitten om een aantal dagen alleen te gaan. Er komt dan teveel druk op hem, om op zijn eigen manier een baan te 'moeten' hebben, voordat hij terug kan/wil komen....vandaar dat we flink overleg hebben gehad en van alles op een rij hebben gezet en ook voor mezelf wil ik weer verder kunnen...alles 'hangt' nu, niets is zeker en dat is natuurlijk niet fijn. We hebben dus gisterenavond op het internet gezocht naar een vakantiewoning voor ons vijfen (Karin, we komen dit keer dus weer niet bij jullie...), zodat we ook voor de kinderen wat meer tijd hebben en de omgeving kunnen laten zien, het huis kunnen laten zien en de school waar ze zeer waarschijnlijk naar toe zullen gaan. In deze week zullen we ook proberen voor Erik een baan te vinden en daarvoor van te voren afspraken maken, zodat er iets concreets is om naar toe te gaan. Ook een afspraak bij de bank zal er gemaakt worden en we willen regelen dat we een aantal uur de sleutel van het huis kunnen krijgen... we hebben nu een woning heel dicht bij Villach besproken, zodat we voor de meeste afspraken niet ver hoeven te rijden.
Eerst heb ik mijn ouders gisterenavond laat nog gebeld, we hadden namelijk al een uitnodiging voor een ontbijt staan....gelukkig willen ze die verzetten! We gaan dus over precies twee weken weg, voor een week. Dat is de week van Hemelvaart, dus voor Jordy hoef ik dan maar drie dagen vrijaf te regelen.
Tevens heb ik vandaag officieel de huur opgezegd van dit huis....er zit namelijk een opzegtermijn van drie maanden aan vast en aangezien we nu gewoon echt knopen moeten doorhakken en we geen zin hebben aan een aantal maanden dubbele woonlasten, heb ik vanmiddag de brief afgegeven bij de achterburen (de verhuurders).
We kunnen dus weer wat verder met het regelen en ja, we gaan er eigenlijk vanuit dat het allemaal gaat lukken....we zijn dus positief ingesteld....al is dat ook wel eng....
zaterdag 28 april 2012
vrijdag 27 april 2012
Ding dong....
Gisterenochtend, toen ik bezig was mijn blog te schrijven en ik bijna klaar was, ging de deurbel. Ik zat nog helemaal in mijn rol van ergernissen over de BKR en over de mails die zogenaamd steeds niet overkomen, dus toen ik de deur open deed en zag dat het de Telekom was, was mijn ergenis compleet...spijtig genoeg voor de twee vriendelijke meneren...
...met een lach op het gezicht vertelde de meneer wie ze waren en dat ze wilden weten of wij tevreden zijn over de Telekom...(ik zuchtte een keer héééél diep)
ik: ''Alweer? Een week of zes geleden is er al een collega van u hier geweest en een aantal weken daarvoor ook al en weer dáárvoor ook al...wij wonen hier nu ruim 6,5 maand en u bent nummer 4!!''
de meneer heel begrijpend: ''Ja, wij doen elke 3 maand een klantenonderzoek en dan komen we langs om persoonlijk te informeren of u tevreden bent!''
ik: ''elke 3 maand? Ik vertel net dat u de 4e bent in ruim 6,5 maand?''
meneer: ''dat kan eigenlijk niet helemaal kloppen, maar wij hebben u een berichtje gestuurd of u tevreden bent met de maandelijkse kosten en helaas heeft u niet gereageerd, dus daarom zijn we hier...''
ik: ''die kosten zijn bij ons al jaren gelijk, dat is dus het enige waar ik tevreden over ben en u heeft een berichtje gestuurd? Ik heb vorige week, sinds begin januari voor het eerst weer een rekening ontvangen van de Telekom!! Ik heb zelfs gebeld en gevráágd om een rekening in februari en echt waar, toen werd ik door de telefoon uitgelachen: het was toch alleen maar goed dat ik geen rekening ontving? Dit ligt niet aan u, maar ik ben de Telekom SPUUGZAT, er is bij ons zo vreselijk veel verkeerd gegaan in de afgelopen maanden en ik ben bij uw vorige collega's zo netjes geweest om het geduld op te brengen, het verhaal te vertellen, dat doe ik nu niet weer!!''
De ene meneer pakte zijn mobiel om onze gegevens te checken (dat doen ze elke keer) bij de Telekom en hij liep richting de straat en de andere meneer bleef staan:
''maar wilt u dan niet dat wij onze best doen om onze klanten tevreden te houden?''
ik: ''Als de Telekom er niet zo'n puinhoop van had gemaakt, dan had u hier niet hoeven staan en nu ga ik verder, ik heb wat beters te doen.''
Haha, ik zag nog net dat de andere meneer zich weer bij 'ons' wilde voegen en met een vragend gezicht naar zijn collega keek....toen ze vervolgens gezamelijk wegliepen....
Echt waar, ik heb nog nooit zo'n beroerde organisatie meegemaakt, die nu wanhopig probeert om de klanten bij zich te houden...
...met een lach op het gezicht vertelde de meneer wie ze waren en dat ze wilden weten of wij tevreden zijn over de Telekom...(ik zuchtte een keer héééél diep)
ik: ''Alweer? Een week of zes geleden is er al een collega van u hier geweest en een aantal weken daarvoor ook al en weer dáárvoor ook al...wij wonen hier nu ruim 6,5 maand en u bent nummer 4!!''
de meneer heel begrijpend: ''Ja, wij doen elke 3 maand een klantenonderzoek en dan komen we langs om persoonlijk te informeren of u tevreden bent!''
ik: ''elke 3 maand? Ik vertel net dat u de 4e bent in ruim 6,5 maand?''
meneer: ''dat kan eigenlijk niet helemaal kloppen, maar wij hebben u een berichtje gestuurd of u tevreden bent met de maandelijkse kosten en helaas heeft u niet gereageerd, dus daarom zijn we hier...''
ik: ''die kosten zijn bij ons al jaren gelijk, dat is dus het enige waar ik tevreden over ben en u heeft een berichtje gestuurd? Ik heb vorige week, sinds begin januari voor het eerst weer een rekening ontvangen van de Telekom!! Ik heb zelfs gebeld en gevráágd om een rekening in februari en echt waar, toen werd ik door de telefoon uitgelachen: het was toch alleen maar goed dat ik geen rekening ontving? Dit ligt niet aan u, maar ik ben de Telekom SPUUGZAT, er is bij ons zo vreselijk veel verkeerd gegaan in de afgelopen maanden en ik ben bij uw vorige collega's zo netjes geweest om het geduld op te brengen, het verhaal te vertellen, dat doe ik nu niet weer!!''
De ene meneer pakte zijn mobiel om onze gegevens te checken (dat doen ze elke keer) bij de Telekom en hij liep richting de straat en de andere meneer bleef staan:
''maar wilt u dan niet dat wij onze best doen om onze klanten tevreden te houden?''
ik: ''Als de Telekom er niet zo'n puinhoop van had gemaakt, dan had u hier niet hoeven staan en nu ga ik verder, ik heb wat beters te doen.''
Haha, ik zag nog net dat de andere meneer zich weer bij 'ons' wilde voegen en met een vragend gezicht naar zijn collega keek....toen ze vervolgens gezamelijk wegliepen....
Echt waar, ik heb nog nooit zo'n beroerde organisatie meegemaakt, die nu wanhopig probeert om de klanten bij zich te houden...
donderdag 26 april 2012
Grundschule, brood, mail, BKR.......
Waar zal ik beginnen....pfffff, wat een ochtend zeg!
Ik ben vanmorgen begonnen om bij de Grundschule hier, naar de secretaresse te lopen...ik kreeg gisteren te horen dat de juffen van de Kindergarten een bijeenkomst hadden gehad over de klassenindelingen voor de nieuwe klassen, na de zomer. In principe zal Luuk in zo'n klas terecht komen, als er met de emigratie bijvoorbeeld opeens iets anders verloopt dan we hopen. Nu waren de juffen van de Kindergarten zo vrij geweest om te zeggen: ''oh, Luuks familie emigreert naar Oostenrijk, die kun je dus wel doorstrepen...''
Ik vind dit nogal euh...raar, zeg maar. Natuurlijk zijn wij in volle gang met alles, maar nog niets is 100% zeker en als het dat wel is, ben ik de eerste die Luuk zal afmelden voor de Grundschule...en niet de Kindergartenjuffen!! Nou ja, vanmorgen heb ik dit dus even rechtgezet en duidelijk gezegd dat IK degene ben, die Luuk afmeldt en niemand anders!!
In huis gekomen heb ik eerst een brooddeeg klaargemaakt om te laten rijzen en toen de laptop opgestart. Ik moest nog het een en ander regelen voor de 'Wohnungsansuche' in Treffen, die laten we nog gewoon doorlopen, maar daar moest nog iets aangepast worden, dat heb ik dus eerst gedaan.
Toen kreeg ik een mail van de organisatie die de inschrijvingen van Infineon verwerkt. Ik had gisterenochtend voor de zekerheid een mail gestuurd, dat we alle papieren van Erik per mail gestuurd hadden en als ze nog niets ontvangen zouden hebben, of ze dat dan even wilden melden.... die melding kwam dus van een mevrouw...''we hebben niets ontvangen...'' via de site waarmee ik de boel verstuurd heb, heb ik een bevestiging gekregen, dat de mail goed is overgekomen en zodra ze de inhoud zouden downloaden bij de organisatie, dan zou ik wederom een mail ontvangen. Ik wist dus, dat ze de hele handel nog niet gedownload hadden. In plaats van weer mailen, heb ik de mevrouw van de mail gebeld en nee, ze hadden echt niets ontvangen...ik zei dat ze een mail moesten hebben, waarin ze iets konden downloaden...dit werd ontkent...de mevrouw vroeg dus, om alles opnieuw te versturen, maar nu rechtstreeks naar haar....zo gezegd zo gedaan, ik heb alleen wel deze mevrouw gezegd dat ik direct alles nogmaals op de mail zou zetten, maar dat ik graag van haar persoonlijk een bericht wil ontvangen, zodra alles over is. Ik heb de hele handel dus nogmaals op een rij gezet en verstuurd, direct kreeg ik weer van de site een bericht dat alles goed was overgekomen en net toen ik dat bevestigingsmailtje door wilde sturen, kreeg ik een mail, dat de organisatie inmiddels ook alles gedownload had....en een paar minuten later stuurde de betreffende mevrouw dus netjes een mail, dat ze alle ontvangen hadden en de inschrijving van Erik nu compleet hebben....Pffffff, wat een organisatie zeg.....
Ik wil alle contacten, van zowel bank als huiseigenaar, warm houden, vandaar dat ik de bank vanmorgen een mail heb verstuurd met het hele verloop van het zoeken naar werk. Deze meneer blijft echt heel vriendelijk steeds en stuurt ook steeds vlot een bericht terug, dat hij het helemaal goed vind gaan en dat hij er vertrouwen in heeft, dat Erik op deze manier snel een baan zal vinden....toch fijn om te horen.
Daarna heb ik ook maar even weer een mail naar de eigenaar van het huis gestuurd. Ook hem heb ik het hele verhaal uitgelegd en verteld hoe het er voor staat.
Toen ik in de brievenbus keek, was daar eindelijk mijn eigen Schufa-auskunft binnen....tjonge, daar heb ik ook eerst weer achteraan moeten bellen...maar nu is het er! Ook waren van Erik en mij de BKR registraties er en er stond wat op! Iets van de Lage Landen en ik had werkelijk waar geen idee waar dit over ging, er stond ook bij, dat het nog niet beëindigd zou zijn....dus...weer de telefoon gepakt en navraag gedaan. Het blijkt dus, dat dit met de lopende rekening te maken heeft, bij de bank. Bij het soort rekening wat wij hebben, een gewone betaalrekening, mag je dus een bedrag in het rood staan, daar hebben wij dus nooit om gevraagd, maar dit een standaard....en ook al maak je er geen gebruik van, dit komt wel bij de BKR in de registratie te staan...fijn!! Het is geen hoog bedrag en het kan dus eigenlijk ook geen kwaad dat dit er op staat, maar ik vind het wel schandalig DAT dit zo kan!!! Echt, dus zonder dat je ook maar ergens vanaf weet, zorgt een doodgewone betaalrekening ervoor, dat je een registratie hebt.
Ik weet nog, dat dit eerder op een andere manier gebeurde. Zo'n 15-20 jaar geleden, toen ik een eigen pinpas kreeg en dus zelf kon gaan pinnen, schrok ik me een keer rot bij de automaat, mijn saldo was ruim 2000 gulden hoger dan dat ik wist!! Ik ben gelijk naar binnen gegaan (ja, zo was ik dus toen al) en heb verhaal gehaald. Het bleek dat dit nieuw was en bij het soort jongerenrekening wat ik toen had, mocht je standaard 2000 gulden in het rood staan en om te weten hoeveel je dus kon besteden, werd dit voor het gemak maar gelijk bij je eigen saldo opgeteld!!!!!!!!!!!!!!! Per direct heb ik dit laten veranderen en kon ik dus toen geen cent meer in het rood staan en dat vond die mevrouw van de bank geen goed idee....nou, ik wel, ik wil het niet en daarmee punt!
Hoe kan het toch dat veel jongeren zoveel schulden hebben?
Ik ben vanmorgen begonnen om bij de Grundschule hier, naar de secretaresse te lopen...ik kreeg gisteren te horen dat de juffen van de Kindergarten een bijeenkomst hadden gehad over de klassenindelingen voor de nieuwe klassen, na de zomer. In principe zal Luuk in zo'n klas terecht komen, als er met de emigratie bijvoorbeeld opeens iets anders verloopt dan we hopen. Nu waren de juffen van de Kindergarten zo vrij geweest om te zeggen: ''oh, Luuks familie emigreert naar Oostenrijk, die kun je dus wel doorstrepen...''
Ik vind dit nogal euh...raar, zeg maar. Natuurlijk zijn wij in volle gang met alles, maar nog niets is 100% zeker en als het dat wel is, ben ik de eerste die Luuk zal afmelden voor de Grundschule...en niet de Kindergartenjuffen!! Nou ja, vanmorgen heb ik dit dus even rechtgezet en duidelijk gezegd dat IK degene ben, die Luuk afmeldt en niemand anders!!
In huis gekomen heb ik eerst een brooddeeg klaargemaakt om te laten rijzen en toen de laptop opgestart. Ik moest nog het een en ander regelen voor de 'Wohnungsansuche' in Treffen, die laten we nog gewoon doorlopen, maar daar moest nog iets aangepast worden, dat heb ik dus eerst gedaan.
Toen kreeg ik een mail van de organisatie die de inschrijvingen van Infineon verwerkt. Ik had gisterenochtend voor de zekerheid een mail gestuurd, dat we alle papieren van Erik per mail gestuurd hadden en als ze nog niets ontvangen zouden hebben, of ze dat dan even wilden melden.... die melding kwam dus van een mevrouw...''we hebben niets ontvangen...'' via de site waarmee ik de boel verstuurd heb, heb ik een bevestiging gekregen, dat de mail goed is overgekomen en zodra ze de inhoud zouden downloaden bij de organisatie, dan zou ik wederom een mail ontvangen. Ik wist dus, dat ze de hele handel nog niet gedownload hadden. In plaats van weer mailen, heb ik de mevrouw van de mail gebeld en nee, ze hadden echt niets ontvangen...ik zei dat ze een mail moesten hebben, waarin ze iets konden downloaden...dit werd ontkent...de mevrouw vroeg dus, om alles opnieuw te versturen, maar nu rechtstreeks naar haar....zo gezegd zo gedaan, ik heb alleen wel deze mevrouw gezegd dat ik direct alles nogmaals op de mail zou zetten, maar dat ik graag van haar persoonlijk een bericht wil ontvangen, zodra alles over is. Ik heb de hele handel dus nogmaals op een rij gezet en verstuurd, direct kreeg ik weer van de site een bericht dat alles goed was overgekomen en net toen ik dat bevestigingsmailtje door wilde sturen, kreeg ik een mail, dat de organisatie inmiddels ook alles gedownload had....en een paar minuten later stuurde de betreffende mevrouw dus netjes een mail, dat ze alle ontvangen hadden en de inschrijving van Erik nu compleet hebben....Pffffff, wat een organisatie zeg.....
Ik wil alle contacten, van zowel bank als huiseigenaar, warm houden, vandaar dat ik de bank vanmorgen een mail heb verstuurd met het hele verloop van het zoeken naar werk. Deze meneer blijft echt heel vriendelijk steeds en stuurt ook steeds vlot een bericht terug, dat hij het helemaal goed vind gaan en dat hij er vertrouwen in heeft, dat Erik op deze manier snel een baan zal vinden....toch fijn om te horen.
Daarna heb ik ook maar even weer een mail naar de eigenaar van het huis gestuurd. Ook hem heb ik het hele verhaal uitgelegd en verteld hoe het er voor staat.
Toen ik in de brievenbus keek, was daar eindelijk mijn eigen Schufa-auskunft binnen....tjonge, daar heb ik ook eerst weer achteraan moeten bellen...maar nu is het er! Ook waren van Erik en mij de BKR registraties er en er stond wat op! Iets van de Lage Landen en ik had werkelijk waar geen idee waar dit over ging, er stond ook bij, dat het nog niet beëindigd zou zijn....dus...weer de telefoon gepakt en navraag gedaan. Het blijkt dus, dat dit met de lopende rekening te maken heeft, bij de bank. Bij het soort rekening wat wij hebben, een gewone betaalrekening, mag je dus een bedrag in het rood staan, daar hebben wij dus nooit om gevraagd, maar dit een standaard....en ook al maak je er geen gebruik van, dit komt wel bij de BKR in de registratie te staan...fijn!! Het is geen hoog bedrag en het kan dus eigenlijk ook geen kwaad dat dit er op staat, maar ik vind het wel schandalig DAT dit zo kan!!! Echt, dus zonder dat je ook maar ergens vanaf weet, zorgt een doodgewone betaalrekening ervoor, dat je een registratie hebt.
Ik weet nog, dat dit eerder op een andere manier gebeurde. Zo'n 15-20 jaar geleden, toen ik een eigen pinpas kreeg en dus zelf kon gaan pinnen, schrok ik me een keer rot bij de automaat, mijn saldo was ruim 2000 gulden hoger dan dat ik wist!! Ik ben gelijk naar binnen gegaan (ja, zo was ik dus toen al) en heb verhaal gehaald. Het bleek dat dit nieuw was en bij het soort jongerenrekening wat ik toen had, mocht je standaard 2000 gulden in het rood staan en om te weten hoeveel je dus kon besteden, werd dit voor het gemak maar gelijk bij je eigen saldo opgeteld!!!!!!!!!!!!!!! Per direct heb ik dit laten veranderen en kon ik dus toen geen cent meer in het rood staan en dat vond die mevrouw van de bank geen goed idee....nou, ik wel, ik wil het niet en daarmee punt!
Hoe kan het toch dat veel jongeren zoveel schulden hebben?
woensdag 25 april 2012
Scannen, versturen en kinderarts
Erik krijgt de contactpersoon maar niet aan de telefoon bij Infineon, steeds de receptie eraan en de mededeling dat de mevrouw 'even' niet op haar plek zit...Erik heeft wel een rechtstreeks nummer, dus daar ligt het niet aan. Volhouden dus.
Gisteravond was er wel een mail van het bureau, dat blijkbaar de gegevens van de inschrijvingen verwerkt van Infineon. Dit bureau zit in München...tja, het is een internationaal bedrijf. Ze bedankten Erik voor de gegevens, alleen wilden ze nu ook graag papieren, in de vorm van diploma's, de Lebenslauf, het huidige contract....dit kon niet echt handig meegegeven worden bij de inschrijving en er werd bij die inschrijving zo vreselijk veel gevraagd, dat ze eigenlijk al een heel goed beeld hadden. Nu hebben we dus gisterenavond alle diploma's, certificaten (en dat zijn er best veel...) en het arbeidscontract zitten scannen...pffff, wat een karwei zeg.
Gelukkig heb ik vorige week van een moeder van Thijs zijn vriendinnetje gehoord, hoe je grote bestanden makkelijk kan versturen (tot meerdere GB's) en dat hebben we gisterenavond maar gelijk gebruikt! In totaal moest er bijna 30 MB verstuurd worden, dat was via onze mail wel gelukt, maar dan wel in minstens 8 mails...nu is het dus gelukt in één keer!!
Nu hebben ze dus bij Infineon alle diploma's, certificaten, arbeidscontract en de Lebenslauf...nu is het dus weer afwachten....waarschijnlijk op het bericht dat alles in het Nederlands is (behalve de Lebenslauf)....we hebben namelijk geen van dit soort zaken vertaald, het is ook een internationaal bedrijf en mijn gevoel zegt, dat als bijvoorbeeld alles in het Duits vertaald zou zijn, ze het dan het liefst in het Engels hadden gehad...dat is niet te hopen natuurlijk!! Ik heb bij verschillende personen navraag gedaan en de ene heeft echt een diploma láten vertalen (tegen een flinke vergoeding) en de ander heeft zelf vertaald en dat bleek prima te zijn en ik heb ook al eens gelezen dat er nooit naar een diploma gevraagd is....Erik heeft zoiets van: ''ik ben geen professor, zulke interessante diploma's heb ik niet''.
Afwachten dus, of er navraag gedaan wordt.
Verder moest ik vanmorgen nog langs de kinderarts. Nadat Thijs Scharlach heeft gehad, moest de urine na een aantal weken gecontroleerd worden op bloed, gelukkig was de urine schoon.
Luuk had gisterenavond ook zijn inhalator leeg...vanmorgen dus ook gelijk de lege meegenomen en erbij vermeld, dat deze dus niet afdoende is. Als Luuk namelijk last heeft van zijn longen, dan wordt het niet beter met de medicijnen. De kinderarts heeft de brief van de longarts nagekeken (daarin zou de longarts namelijk al vermelden wat Luuk moet krijgen, voor als de huidige medicatie niet voldoende zou zijn) en nu dus een sterkere vorm voorgeschreven, voor als hij echt last heeft en verder krijgt hij ook dezelfde voorgeschreven die blijken echt alleen als 'Vorbeugung' te zijn, een soort van 'voorkomen'. De ene mag Luuk maximaal 2x per dag hebben en de andere maximaal 4x, hmmm, dat wordt dus goed in de gaten houden! Hopen dat het hiermee beter gaat.
Gisteravond was er wel een mail van het bureau, dat blijkbaar de gegevens van de inschrijvingen verwerkt van Infineon. Dit bureau zit in München...tja, het is een internationaal bedrijf. Ze bedankten Erik voor de gegevens, alleen wilden ze nu ook graag papieren, in de vorm van diploma's, de Lebenslauf, het huidige contract....dit kon niet echt handig meegegeven worden bij de inschrijving en er werd bij die inschrijving zo vreselijk veel gevraagd, dat ze eigenlijk al een heel goed beeld hadden. Nu hebben we dus gisterenavond alle diploma's, certificaten (en dat zijn er best veel...) en het arbeidscontract zitten scannen...pffff, wat een karwei zeg.
Gelukkig heb ik vorige week van een moeder van Thijs zijn vriendinnetje gehoord, hoe je grote bestanden makkelijk kan versturen (tot meerdere GB's) en dat hebben we gisterenavond maar gelijk gebruikt! In totaal moest er bijna 30 MB verstuurd worden, dat was via onze mail wel gelukt, maar dan wel in minstens 8 mails...nu is het dus gelukt in één keer!!
Nu hebben ze dus bij Infineon alle diploma's, certificaten, arbeidscontract en de Lebenslauf...nu is het dus weer afwachten....waarschijnlijk op het bericht dat alles in het Nederlands is (behalve de Lebenslauf)....we hebben namelijk geen van dit soort zaken vertaald, het is ook een internationaal bedrijf en mijn gevoel zegt, dat als bijvoorbeeld alles in het Duits vertaald zou zijn, ze het dan het liefst in het Engels hadden gehad...dat is niet te hopen natuurlijk!! Ik heb bij verschillende personen navraag gedaan en de ene heeft echt een diploma láten vertalen (tegen een flinke vergoeding) en de ander heeft zelf vertaald en dat bleek prima te zijn en ik heb ook al eens gelezen dat er nooit naar een diploma gevraagd is....Erik heeft zoiets van: ''ik ben geen professor, zulke interessante diploma's heb ik niet''.
Afwachten dus, of er navraag gedaan wordt.
Verder moest ik vanmorgen nog langs de kinderarts. Nadat Thijs Scharlach heeft gehad, moest de urine na een aantal weken gecontroleerd worden op bloed, gelukkig was de urine schoon.
Luuk had gisterenavond ook zijn inhalator leeg...vanmorgen dus ook gelijk de lege meegenomen en erbij vermeld, dat deze dus niet afdoende is. Als Luuk namelijk last heeft van zijn longen, dan wordt het niet beter met de medicijnen. De kinderarts heeft de brief van de longarts nagekeken (daarin zou de longarts namelijk al vermelden wat Luuk moet krijgen, voor als de huidige medicatie niet voldoende zou zijn) en nu dus een sterkere vorm voorgeschreven, voor als hij echt last heeft en verder krijgt hij ook dezelfde voorgeschreven die blijken echt alleen als 'Vorbeugung' te zijn, een soort van 'voorkomen'. De ene mag Luuk maximaal 2x per dag hebben en de andere maximaal 4x, hmmm, dat wordt dus goed in de gaten houden! Hopen dat het hiermee beter gaat.
dinsdag 24 april 2012
Bank, werk en dagdromen
Volgens mij had ik vergeten te vermelden dat bank 3 vrijdagmiddag terug heeft gebeld. Deze bank kwam eigenlijk met hetzelfde verhaal als bank 1. Zodra Erik twee tot drie maand werkt in Oostenrijk, willen ze ons wel een lening geven...alles ziet er wederom prima uit, het huis, de papieren etc. ze hebben een berekening gemaakt met een gemiddeld loon en alles kan wel, alleen de onzekerheid van het niet hebben van een vaste baan, zorgt ervoor dat ze op dit moment geen lening willen verstrekken, maar...nadat Erik dus een poosje gewerkt heeft, kunnen we langskomen en kunnen ze alles in orde maken...tja, daar hebben we nu dus niets aan!
We houden dus nu een beetje vast aan de uitspraak van bank 2 en we zijn druk bezig voor Erik. Vanmorgen heeft Erik weer naar het uitzendbureau gebeld, de mevrouw die Erik als contactpersoon daar heeft, kon de verstuurde inschrijving niet vinden....grrrrrr, Erik belde mij dus op, of ik die mevrouw even een mail wilde sturen met de precieze contactgegevens van Erik, want dan zou ze de inschrijving wel terug kunnen vinden...nou ja, dat heb ik dus gedaan, via hun site èn via een gewone mail.... Vorige week zei de mevrouw, dat ze zonder inschrijving niets kon doen en vanmorgen zei ze doodleuk dat Erik eerst persoonlijk langs moest komen, voordat ze verder kon helpen....aaaaaarrrrggh.
Infineon daar heeft Erik ook naar toe gebeld en daar heeft hij nu een contactpersoon doorgekregen, alleen zat die vanmorgen niet op zijn plek, daar belt Erik later nog naar toe.
Kijk, als ze bij Infineon nu ook eerst een persoonlijk gesprek willen, dan kan Erik er wel naar toe gaan, dan zou hij zowel naar het uitzendbureau als naar Infineon kunnen gaan...even afwachten dus, wat ze daar zullen zeggen...
Voor mezelf heb ik ook een beetje rondgeneusd op internet, kijken welke baantjes er in de omgeving zoal zijn. Zodra ik voor mij kijk, in de omgeving van Villach, stuit ik voornamelijk op voltijd banen in de boekhouding/administratie...dat is natuurlijk niet de bedoeling...ik hoef zelfs niet eens in mijn 'oude baan' terug, ik doe graag ook wat anders, vandaar dat ik ook in Bad Bleiberg zelf heb gekeken, bij het hotel. Op de site hebben ze ook banen staan, alleen dan wel allemaal 'hoge' functies...er zullen toch ook kamers schoongemaakt moeten worden? Nou ja, zodra we er wonen, dan wil ik persoonlijk langs gaan, net als bij andere hotels/Pensions in de omgeving. Het mag van mij schoonmaakwerk zijn of als hulp bij het ontbijt bijvoorbeeld. Als kassière in een supermarkt (heb ik jaren als bijbaantje gedaan) vind ik ook leuk! We zien het wel!!
Voor nu is alles dus nog totaal onduidelijk...al kriebelt het natuurlijk wel om verder te denken...te dagdromen....ik zie onszelf er al helemaal wonen! Tja en als we dan de bovenverdieping als appartement gaan verhuren, dan moet je natuurlijk ook een eigen site hebben. Vandaar dat ik al even bij Karin (Haus Kathan) na heb gevraagd, hoe zij aan de site is gekomen...want daar heb ik dus echt geen idee van, hoe dat allemaal in zijn werk gaat. Karin kon melden dat ze de site zelf heeft gemaakt!! Wauw....
Ik ben dus al helemaal aan het bedenken wat er allemaal vermeld zou moeten staan in de site, waar je aan zou moeten denken, wat je absoluut niet moet doen....erg hè, we hebben het huis nog niet eens....
We houden dus nu een beetje vast aan de uitspraak van bank 2 en we zijn druk bezig voor Erik. Vanmorgen heeft Erik weer naar het uitzendbureau gebeld, de mevrouw die Erik als contactpersoon daar heeft, kon de verstuurde inschrijving niet vinden....grrrrrr, Erik belde mij dus op, of ik die mevrouw even een mail wilde sturen met de precieze contactgegevens van Erik, want dan zou ze de inschrijving wel terug kunnen vinden...nou ja, dat heb ik dus gedaan, via hun site èn via een gewone mail.... Vorige week zei de mevrouw, dat ze zonder inschrijving niets kon doen en vanmorgen zei ze doodleuk dat Erik eerst persoonlijk langs moest komen, voordat ze verder kon helpen....aaaaaarrrrggh.
Infineon daar heeft Erik ook naar toe gebeld en daar heeft hij nu een contactpersoon doorgekregen, alleen zat die vanmorgen niet op zijn plek, daar belt Erik later nog naar toe.
Kijk, als ze bij Infineon nu ook eerst een persoonlijk gesprek willen, dan kan Erik er wel naar toe gaan, dan zou hij zowel naar het uitzendbureau als naar Infineon kunnen gaan...even afwachten dus, wat ze daar zullen zeggen...
Voor mezelf heb ik ook een beetje rondgeneusd op internet, kijken welke baantjes er in de omgeving zoal zijn. Zodra ik voor mij kijk, in de omgeving van Villach, stuit ik voornamelijk op voltijd banen in de boekhouding/administratie...dat is natuurlijk niet de bedoeling...ik hoef zelfs niet eens in mijn 'oude baan' terug, ik doe graag ook wat anders, vandaar dat ik ook in Bad Bleiberg zelf heb gekeken, bij het hotel. Op de site hebben ze ook banen staan, alleen dan wel allemaal 'hoge' functies...er zullen toch ook kamers schoongemaakt moeten worden? Nou ja, zodra we er wonen, dan wil ik persoonlijk langs gaan, net als bij andere hotels/Pensions in de omgeving. Het mag van mij schoonmaakwerk zijn of als hulp bij het ontbijt bijvoorbeeld. Als kassière in een supermarkt (heb ik jaren als bijbaantje gedaan) vind ik ook leuk! We zien het wel!!
Voor nu is alles dus nog totaal onduidelijk...al kriebelt het natuurlijk wel om verder te denken...te dagdromen....ik zie onszelf er al helemaal wonen! Tja en als we dan de bovenverdieping als appartement gaan verhuren, dan moet je natuurlijk ook een eigen site hebben. Vandaar dat ik al even bij Karin (Haus Kathan) na heb gevraagd, hoe zij aan de site is gekomen...want daar heb ik dus echt geen idee van, hoe dat allemaal in zijn werk gaat. Karin kon melden dat ze de site zelf heeft gemaakt!! Wauw....
Ik ben dus al helemaal aan het bedenken wat er allemaal vermeld zou moeten staan in de site, waar je aan zou moeten denken, wat je absoluut niet moet doen....erg hè, we hebben het huis nog niet eens....
zondag 22 april 2012
Duitse en nederlandse gebruiken
Nou, gisteren het Konfirmationsfeestje gehad...en ik moet zeggen, dat is toch best wel apart eigenlijk! Vanuit de Nachbarschaft hadden we een bosje bloemen geregeld (voor een griet van een jaar of 13...) en ik had een kaart met wat geld meegenomen. Ik had inmiddels al gehoord dat het eigenlijk gebruikelijk is, dat je vóór de Konfirmation de envelop met geld afgeeft...dat wist ik dus niet, vandaar dat ik 'm gisteren mee had.
Ik ben maar achterin de rij (we hadden een verzamelpunt met de buurvrouwen) meegegaan naar het huis toe en bij binnenkomst kregen zowel de vader als de moeder dus een hand met een ''Danke für den Einladung'' en het meisje een hand met ''Herzlichen Glückwünsch''. We waren uiteindelijk met 8 buurvrouwen en het gezin zelf. De eettafel was heel chique gedekt met een wit kleedje, koffiekopjes, theekopjes en gebaksbordjes met een restaurant-gevouwen servetje erop...drie enorme zelfgebakken taarten en een zelfgebakken cake erop, allemaal al in punten gesneden...er brandden een paar kaarsjes...tja, dit is gewoon niet echt zoals we dat gewend zijn! Iedereen bleef heel statig zitten en liet zich echt door de buurvrouw bedienen...zij en haar man schonken koffie en thee en toen ging de buurvrouw het hele rijtje langs met welke taart je wilde hebben....na een poos werd en weer koffie en thee geschonken en ook werd het hele rijtje weer langs gegaan voor een stuk taart en ik had echt het idee dat mensen uit beleefdheid nog een stuk namen...ook een derde keer hetzelfde, maar toen durfde bijna iedereen wel te zeggen, dat het heerlijk was, maar dat ze de buik vol hadden. Daarop werd de hele tafel leeggeruimd en werden er glazen neergezet en iedereen kreeg wederom een klein bordje bij het glas...ik had geen idee wat je daarmee moest doen of dat er iets op kwam, maar ik kwam er al snel achter. De hele tafel werd wederom volgepoot met schalen met chips, nootjes en chocolade, de flessen drinken werden op tafel gezet, maar ook nu liet iedereen zich weer bedienen door de buurvrouw. Toen zag ik dus de eerste buurvrouw een handje vol nootjes pakken en die op het schoteltje bij het glas leggen...vanaf dat schoteltje werd er dus gegeten en niet vanuit de schalen...weer wat geleerd!!
Tja, dan ben ik bang dat ik toch wel iets makkelijker ben....zelfbediening: de taart staat op tafel, pak maar waar je zin in hebt! Het eerste kopje koffie netjes inschenken en het tweede staat in de thermoskan op tafel...waarschijnlijk is dat hier 'not done'.
Tja, de gespreksonderwerpen zijn natuurlijk wel veelal gelijk, al was het niet echt 'mijn ding', ik ben de jongste in de hele buurt en de gesprekken gingen veelal over ziektes en recepten...Ik ben er, ben ik bang ook vrij nuchtiger over bepaalde zaken, bijvoorbeeld over een vrij 'gezette' buurvrouw, die het heel erg vind dat ze tabletten moet slikken tegen de suikerziekte en dit angstvallig strak in de gaten houdt, omdat ze bang is ledematen te verliezen, maar die vervolgens een paar heerlijke recepten opnoemde, waar toch overal zeker twee pakjes slagroom en een paar schepjes suiker in moesten...
Ach, ik heb dit nu ook weer eens meegemaakt, maar ik vond het toch wel heel statig allemaal.
Grappig is wel, dat er ook een aantal nederlandse gebruiken naar voren kwamen. Een buurvrouw was er heel erg verbaasd over, dat als je in Nederland om water vraagt, je dan 'gewoon' water uit de leiding krijgt!!! Nou, dát is toch raar!!!!! De ene buurvrouw viel hier de mond ook van open: ''echt?!?!''. Ik begon daarop te lachen en kan dan de nederlandse manieren een beetje uitleggen, tja en dan zijn wij 'Nederlanders' natuurlijk wel weer heel apart! Het onderwerp kwam ook op pannenkoeken bakken, de ene kreeg alleen dikke pannenkoeken voor elkaar, bij de ander vielen ze altijd uit elkaar en bij de derde werd de spek in de pannenkoek nooit zo lekker...hahaha, ook daar kon ik dan weer het één en ander over uitleggen en zelfs tips geven en dat er in Nederland ook al heel erg lang een speciale pannenkoekenpan te koop is, nou, daar hadden ze nog nooit van gehoord, maar ze willen 'm graag zien en ook hebben!
Ik ben maar achterin de rij (we hadden een verzamelpunt met de buurvrouwen) meegegaan naar het huis toe en bij binnenkomst kregen zowel de vader als de moeder dus een hand met een ''Danke für den Einladung'' en het meisje een hand met ''Herzlichen Glückwünsch''. We waren uiteindelijk met 8 buurvrouwen en het gezin zelf. De eettafel was heel chique gedekt met een wit kleedje, koffiekopjes, theekopjes en gebaksbordjes met een restaurant-gevouwen servetje erop...drie enorme zelfgebakken taarten en een zelfgebakken cake erop, allemaal al in punten gesneden...er brandden een paar kaarsjes...tja, dit is gewoon niet echt zoals we dat gewend zijn! Iedereen bleef heel statig zitten en liet zich echt door de buurvrouw bedienen...zij en haar man schonken koffie en thee en toen ging de buurvrouw het hele rijtje langs met welke taart je wilde hebben....na een poos werd en weer koffie en thee geschonken en ook werd het hele rijtje weer langs gegaan voor een stuk taart en ik had echt het idee dat mensen uit beleefdheid nog een stuk namen...ook een derde keer hetzelfde, maar toen durfde bijna iedereen wel te zeggen, dat het heerlijk was, maar dat ze de buik vol hadden. Daarop werd de hele tafel leeggeruimd en werden er glazen neergezet en iedereen kreeg wederom een klein bordje bij het glas...ik had geen idee wat je daarmee moest doen of dat er iets op kwam, maar ik kwam er al snel achter. De hele tafel werd wederom volgepoot met schalen met chips, nootjes en chocolade, de flessen drinken werden op tafel gezet, maar ook nu liet iedereen zich weer bedienen door de buurvrouw. Toen zag ik dus de eerste buurvrouw een handje vol nootjes pakken en die op het schoteltje bij het glas leggen...vanaf dat schoteltje werd er dus gegeten en niet vanuit de schalen...weer wat geleerd!!
Tja, dan ben ik bang dat ik toch wel iets makkelijker ben....zelfbediening: de taart staat op tafel, pak maar waar je zin in hebt! Het eerste kopje koffie netjes inschenken en het tweede staat in de thermoskan op tafel...waarschijnlijk is dat hier 'not done'.
Tja, de gespreksonderwerpen zijn natuurlijk wel veelal gelijk, al was het niet echt 'mijn ding', ik ben de jongste in de hele buurt en de gesprekken gingen veelal over ziektes en recepten...Ik ben er, ben ik bang ook vrij nuchtiger over bepaalde zaken, bijvoorbeeld over een vrij 'gezette' buurvrouw, die het heel erg vind dat ze tabletten moet slikken tegen de suikerziekte en dit angstvallig strak in de gaten houdt, omdat ze bang is ledematen te verliezen, maar die vervolgens een paar heerlijke recepten opnoemde, waar toch overal zeker twee pakjes slagroom en een paar schepjes suiker in moesten...
Ach, ik heb dit nu ook weer eens meegemaakt, maar ik vond het toch wel heel statig allemaal.
Grappig is wel, dat er ook een aantal nederlandse gebruiken naar voren kwamen. Een buurvrouw was er heel erg verbaasd over, dat als je in Nederland om water vraagt, je dan 'gewoon' water uit de leiding krijgt!!! Nou, dát is toch raar!!!!! De ene buurvrouw viel hier de mond ook van open: ''echt?!?!''. Ik begon daarop te lachen en kan dan de nederlandse manieren een beetje uitleggen, tja en dan zijn wij 'Nederlanders' natuurlijk wel weer heel apart! Het onderwerp kwam ook op pannenkoeken bakken, de ene kreeg alleen dikke pannenkoeken voor elkaar, bij de ander vielen ze altijd uit elkaar en bij de derde werd de spek in de pannenkoek nooit zo lekker...hahaha, ook daar kon ik dan weer het één en ander over uitleggen en zelfs tips geven en dat er in Nederland ook al heel erg lang een speciale pannenkoekenpan te koop is, nou, daar hadden ze nog nooit van gehoord, maar ze willen 'm graag zien en ook hebben!
Abonneren op:
Posts (Atom)