zaterdag 19 mei 2012

Oostenrijk dag 1,2 en 3!

Onze week Oostenrijk!
Dag 1:
We zijn midden in de nacht, om 02.00u vertrokken. De kinderen natuurlijk helemaal opgewonden over de reis, die waren dus helemaal wakker... We hebben een goede reis gehad, zonder oponthoudt onderweg. Jordy heeft voor de heenweg wel tabletjes gekregen tegen de wagenziekte, maar het is niet helemaal goed gegaan, een paar keer werd hij behoorlijk misselijk en één keer is alles eruit gekomen, maar het is dit keer een stuk beter gegaan dan vorig jaar (toen heeft hij meerdere keren flink overgegeven).
In Oostenrijk hebben we bij de Ferienwohnung alles uitgepakt en op de plek gelegd. Buiten is het drukkend warm, dus we kleden ons eerst allemaal om met korte broek en t-shirt. We wandelen nog een stukje langs het water en toen ben ik boodschappen gaan doen. Erik is met de jongens nog weer even terug gegaan naar het water. Zoals afgesproken met Udo (van het huis in Bad Bleiberg), heb ik hem gebeld om te overleggen of hij zelf komt, of dat we de sleutel bij de huismeester ophalen. Udo bleek zelf in Italië te zijn, hij had met de huismeester al overlegt, dat ik zou bellen en dan de sleutel voor een paar uur zou kunnen krijgen. Ook heb ik hem gevraagd hoe we het nu gaan regelen voor de 1ste juli...het is natuurlijk wel prettig dat er iets vastgelegd wordt...Udo zei dat we 'gewoon' even een huurcontract zouden maken, hij heeft een bekende als notaris en die wil dat wel even doen...Ik heb aangegeven dat het niet de bedoeling is, dat wij een kapitaal voor dat contract gaan betalen, maar dat zou absoluut niet gebeuren, hij kent de meneer goed en dat komt helemaal goed. Daarna heb ik de huismeester gebeld, die ik al eerder (in april) aan de telefoon heb gehad en die klonk helemaal opgewekt! Natuurlijk konden we de sleutel krijgen! We spreken af dat we zondagmiddag, als we in Bad Bleiberg zijn, naar hem zullen bellen en dat hij dan de sleutel langsbrengt.

Vervolgens hebben we 'makkelijk macaroni' gemaakt en als toetje heerlijke zoete aardbeien, druiven, banaan en joghurt...
Om 19.00u hebben we de jongens naar bed gebracht en terwijl ze met zijn drieën op één kamer lagen, waren ze echt direct stil, ze waren dan ook echt helemaal gaar!

Dag 2:
Het nadeel van onze jongens is, is dat ze gewoon echt geen uitslapers zijn....hahaha, nu ben ik dat ook niet, dus dat scheelt weer, maar Erik zou af en toe wel iets langer willen slapen, want op de ochtend van Moederdag staan ze met z'n drieën om 06.00u bij ons op slaapkamer....Goedenmorgen!
Ik krijg ze nog even weer terug op slaapkamer, maar al snel, ondanks een paar waarschuwingen, werd het een groot circus, dus om 06.45u zijn we al uit bed! Terwijl ik mij aan het wassen en aankleden ben, verstoppen de jongens de zelfgemaakte moederdagcadeau's door het hele huisje. Ze hebben echt ontzettend hun best gedaan, want na het zoeken en vinden van de cadeau's kwamen er hele mooie spulletjes uit het inpakpapier! Luuk en Thijs hebben een dik kartonnen hartvormige schaal heel mooi opgeschilderd en ze hadden er beide een mooi gedichtje bij. Jordy heeft een roos geknutseld, met een stevige steel eraan, dus die kan ik echt in een vaasje zetten. Ook heeft hij twee zelfgeschreven tekstjes erbij gedaan....helemaal super dus!!
We zijn met z'n allen naar de bakker gelopen en hebben lekkere broodjes/croissants/Berliner voor het ontbijt gehaald en in het huisje heerlijk opgegeten, met koffie, jus 'd orange, aardbeitjes....heerlijk!


Om 10.00u zijn we even met de mevrouw van het huisje meegereden, want zij heeft een privé-strand aan de Ossiacher en daar krijg je bij de huur van de woning, de sleutel van! De plek van het privéstrand was een beetje apart, het valt er onder de Ossiacher See...dat hele stuk van de Ossiacher (een soort uitmonding ervan), is allemaal privé, er zijn allemaal huisjes (hutjes) langs het water en een klein stukje gras ervoor, de mevrouw van de Ferienwohung heeft ernaast ook twee van die hutjes, die ze de zomerdag ook goed verhuurt. Nou ja, je mag er dus gebruik van maken, er is een toilet in de hut, er staan parasols en stoelen, dus als het warm is, zul je er wel lekker kunnen vertoeven (alleen niet ik...). Vandaag is het weer behoorlijk omgeslagen in vergelijk met gisteren, dus we blijven er ook niet lang.
Terug in de wohnung eten we de zelfgemaakte tompoucen op, met een bak koffie en daarna lopen we een stukje de berg op, achter het huisje. Zelfs Thijs loopt goed mee en is de hele tijd weer trots op zichzelf: ''ik loop heel goed hè papa? en ik huil helemaal niet hè papa?'' Geweldig!

Na het brood eten rijden we dan eindelijk naar Bad Bleiberg. Zodra we aan komen, rennen de jongens naar het huis, ze rennen er omheen, schieten gelijk het stukje bos in, komen weer terug en maken nog een rondje om het huis....

intussen bel ik de huismeester, die een paar minuten later aan komt rijden. Het is een heel vriendelijke man (ik ben slecht in leeftijd schatten, maar ik gok tegen de 70), hij stelt zich voor en hij heeft vooral ook oog voor de kinderen, hij vindt het geweldig! Hij doet de deur voor ons open, we kletsen een poosje, zowel over het huis, als over onze beweegredenen om te gaan verhuizen en hij zegt, dat zodra wij klaar zijn, we de sleutel bij hem langs kunnen brengen, vanuit achter in de tuin wijst hij zijn huis aan, aan de overkant van de grote weg en hij zegt erbij dat hij het leuk zou vinden, als we dan tijd zouden hebben voor iets te drinken, dan kunnen we zijn vrouw ook leren kennen!
De meneer, die Martin heet, vertrekt en wij kunnen onze gang gaan. De jongens gaan van boven naar beneden, ze zijn overal tegelijk en vinden het ergens volgens mij allemaal maar raar....Thijs vroeg al, toen we naar Bad Bleiberg reden, of we alle spullen wel bij ons hadden...hij dacht dat we er al gingen wonen....
Op de vraag of ze het mooi vinden, komt in elk geval een positief antwoord en vervolgens rennen ze weer naar buiten om in het bos te gaan spelen!! Erik en ik beginnen in het huis, ik maak overal foto's en Erik bekijkt een aantal punten van ons lijstje. Ik neem maten op van kozijnen en bekijk de meubels die in het huis staan. Udo laat alle meubels staan, wel in overleg met ons, want hij en zijn broer hebben er niets aan en wij hebben natuurlijk een heel appartement in te richten....er zitten ook meubels bij, waar we niets mee kunnen of willen, maar er staat ook genoeg wat we wel kunnen gebruiken! Het hele huis is compleet nog ingericht...de keuken staat nog vol met servies, in de badkamerkast liggen de handdoeken nog in, kledingkasten vol kleding....onvoorstelbaar....we kunnen wel zeggen: dit willen we niet en dat willen we wel, maar misschien trekt hij dan wel alles uit het huis en dat willen we niet! Udo haalt van te voren nog wel een aantal persoonlijke spullen van hem en zijn broer uit het huis (ik hoop ook alle kleding), maar hij heeft aangegeven verder nergens meer belang bij te hebben.
Nadat we drieeneenhalf uur de sleutel hebben gehad, zijn de jongens er helemaal klaar mee, het geduld is op en ze zijn inmiddels stierlijk vervelend en vooral ook moe. We gaan naar Martin en zijn vrouw. We worden heel vriendelijk onthaald, we drinken koffie, de jongens krijgen appelsap en zelfgebakken koekjes en ongevraagd wordt er voor Erik en mij al wijn ingeschonken! Haha, Erik en ik zijn beide (nog) geen wijndrinkers, maar uit beleefdheid, hebben we niet gewijgerd. We hebben met z'n allen geproost, veel gekletst en we konden nog een aantal dingen navragen natuurlijk, over de school en de Kindergarten (die vervolgens vanaf het balkon aangewezen werd). Eerlijk is eerlijk, ik vond de wijn lekker!! Ik heb vaak wijn geproefd, maar ik heb er niets mee, maar deze was echt lekker, dus ik denk dat ik dan toch maar wijn ga 'leren' drinken!
Nu hadden de jongens natuurlijk het laatste restje geduld ook op, we kregen ook honger, dus zijn we richting Villach gereden. We hebben heerlijk gegeten bij een restaurant 'onder aan de berg' en omdat het moederdag was, kreeg ik bij het weggaan van de eigenaresse een stuk vacuum verpakt kaas mee, met een lintje erom!!

Dag 3:
Ondanks dat de jongens er gisterenavond pas om 20.30u (is voor hun echt laat) in lagen, waren ze er vanmorgen om 06.15u alweer....we zaten dus om 7.15u aan het ontbijt met afgebakken broodjes! We hebben vervolgens eerst wat spelletjes gedaan en buiten hebben de jongens gevoetbald, we hebben buiten lekker een bak koffie gedronken (de temp. is vandaag beter dan gisteren) en om 10.00u zijn we richting Klagenfurt vertrokken. Erik heeft om 11.00u een afspraak staan bij de Jobmade. Ruim op tijd parkeren we de auto voor de deur en Erik gaat vast naar binnen en ik loop met de jongens wat rond, in de hoop dat we een speeltuintje of iets dergelijks vinden, maar dat lukt dus niet...in plaats daarvan hebben we over een begraafplaats gelopen en een kerk van binnen bekeken, ze vonden het wel interessant want ze bleven muisstil. Toen zijn we maar weer richting de auto gelopen en hebben een paar boodschappen gedaan voor het middageten. Iets later belde Erik dat hij klaar was.
Na de online-inschrijving, moest Erik nu hetzelfde verhaal op papier invullen, ze hebben een foto gemaakt en alle diploma's en certificaten gekopieerd. Bij Jobmade gaan ze uiteindelijk pas echt verder met ondernemen voor Erik, zodra we echt in Oostenrijk wonen....
We zijn doorgereden naar de luchthaven van Klagenfurt, nu weten we gelijk waar die zit en de jongens konden een vliegtuig bekijken...wel één...in toch ruim een half uur tijd!


Het is dus een hele kleine luchthaven, maar het is er wel één! We zijn via B-wegen teruggereden en hebben bij de Wörther See een broodjes gesmeerd en gegeten


en vervolgens hebben we in Töbring een ijsje gegeten!

's Middags hebben de jongens nog weer gevoetbald en daarna hebben we pannenkoeken gebakken!! Toen de jongens in bed lagen, heb ik nog met pen en papier aan tafel gezeten en Erik heeft lekker een eind gewandeld.