Volle zaterdag, relaxte zondag

Zow, even tijd voor een kopje thee! Vanmorgen op tijd opgestaan, want we moesten om 9.00u in Villach zijn, met aanhanger! Tja, volgens het weersbericht wat ik gekeken had, zou er afgelopen nacht geen sneeuw vallen...maar ja, het lijkt het KNMI wel...vanmorgen lag er niet veel, maar toch een kleine 5cm op het oprit en het is weekend, dus de gemeente schuift niet zo vlot...
Uit voorzorg heeft Erik de sneeuwkettingen er maar ondergelegd en zo zijn we vertrokken. Zonder sneeuwkettingen waren we niet eens tot de hoofdweg gekomen!
In Villach aangekomen, hebben we het bed, nachtkastjes, lampen, woonkamerkast, tv en DVDspeler ingeladen en dit keer alweer een flinke aanhanger vol! Gelijk wat boodschappen meegepikt en toen weer naar huis. Ik ben ietsje eerder uit de auto gestapt en naar de winkel gelopen voor onze broodbestelling en toen ik terugkwam, stond Erik nog met auto en aanhanger halverwege het weggetje naar het oprit toe...met dank aan de gemeente, maar goed, Erik laat zich niet kennen, dus opnieuw de sneeuwkettingen eronder en vanaf onderaan het weggetje met een flinke aanloop toch naar boven kunnen komen met de aanhanger!
De aanhanger leeggepakt, boodschappen opgeruimd, brood gegeten, de broodbestelling gesneden en in zakken de diepvries ingedaan, de Etagenheizung weer een flinke poetsbeurt gegeven, twee wassen opgevouwen...dat leek me wel even genoeg! Erik is nu met de jongens een volgende poging aan het doen voor een andere bobsleebaan...Thijsproof hoop ik!

Nu nog even lekker niks doen en daarna andere kleren aan, we zijn voor vanavond uitgenodigd om Kärntner Nudeln te komen eten bij Martin en Ingrid! Wij hebben ze nog nooit gegeten en daarom vonden ze het tijd worden, dat we ze eens zouden ''kosten''...proberen dus! Martin belde gisteren voor de zekerheid nog even op, of het ons vandaag nog uitkwam, maar het stond gewoon al op onze kalender, dus ja!! Ik ben heel benieuwd!!

Vannacht en morgen zou er weer flink wat sneeuw bijvallen, maar het is morgen zondag, dus we hoeven er ons bed niet eerder om uit, laat maar komen dus!! Morgen staat er lekker helemaal niets op de kalender en we maken er dus een heerlijke relaxte zondag van!!

Vrijdag!

Het is vrijdag!! Maar ik heb nog eerst even een foto van Thijs...de foto die ik dus tien minuten vóór zijn stunt maakte:

 

Dit 'hol' heeft hij helemaal zelf gegraven!

En dan vandaag...de dag begon, net als gisteren, om 5.45u. Ik heb even gespiekt naar buiten, of het nodig zou zijn om sneeuw te ruimen...hihihi, de rand van het balkon zei genoeg, Erik zei: ''dat voorspelt niet veel goeds voor het oprit...''. Het tenue aan en naar buiten en inderdaad, ik wil niet overdrijven, maar minstens 20cm lag er wel op het oprit! Aan de slag dus! De vriendin van de buurman was haar auto aan het leegscheppen en reed iets later weg...vast! Ze haalde de buurman uit bed en die kwam iets later met zijn zoon naar buiten, zijn auto uit de garage, hij wil het oprit achterwaarts omhoog rijden (gaat beter met sneeuw) en wat denk je? Juist: vast! Nu stond er dus één auto op het weggetje omhoog vast en eentje half op zijn oprit. Het scheelt, ze wisten iemand met een tractor, die werd gebeld en nog voordat Erik naar het werk moest, was de weg weer vrij!

Ik ben weer met drie vrouwen meer, gaan wandelen. We waren er al snel achter dat we de Hubertushütte niet zo makkelijk zouden kunnen bereiken, dus hebben we gedeeltelijk een andere weg genomen en zijn niet zo hoog gegaan, maar toch...in bepaalde stukken liep zelfs IK tot halverwege mijn bovenbenen in de sneeuw! Hihihi, mensen die mij kennen, weten dat ik best lange benen heb...er ligt dus ontzettend veel sneeuw hier op de Erzberg! Het is geen 'zware' sneeuw, dus het is wel te doen om er doorheen te lopen en het is een uitdaging, want wij waren de eersten die sommige stukken opgelopen zijn...het pad was niet meer zichtbaar en dus was het gokken waar je liep, dat leverde best wel lachwekkende situatie's op! Af en toe een wegzakkertje in de sneeuw of een uitglijder, waardoor je bijna verdween! Kortom, het was weer heerlijk!

Omdat we een andere route gelopen hebben, waren we mooi op tijd terug en zijn we weer met Ute meegegaan. Martina is via de winkel gegaan en heeft broodjes gehaald en wat vleeswaren, ze had honger gekregen, dus haalde ze gelijk voor iedereen maar wat! Haha, bij Ute aangekomen, pakte ze netjes bordjes en bestek, boter erbij en nog wat andere dingen en zo hebben we gezellig met ons vieren een broodje gegeten!

En voor Josina: nee, ik heb geen gemsen gezien...hihihi, mijn ogen zijn daar 'nog' niet op getraind!

Gemsen en bosbrand

Omdat ik gisteren toch nergens zin aan had en me ook werkelijk nergens toe kon zetten, heb ik na het schrijven van de blog van gisteren de jas aangedaan en ben richting Sepp en zijn vrouw gelopen. Thijs was tenslotte weer naar de Kindergarten en ik wilde nog naar ze toe om te bedanken voor het schoonruimen van ons oprit afgelopen vrijdag! Ik ben even de koelkast ingedoken en heb een bakleverworst uit Nederland voor ze meegenomen!
Zo kon ik ons huis ook weer even vanaf de overkant bekijken!! Sepp zit heel veel voor het raam, als hij thuis is, hij zag mij dus aankomen en wenkte dat ik naar de achterkant van het huis moest lopen. Het was er binnen euh...behoorlijk warm! Pfieuw zeg! Hahaha, maar goed, Sepp liet mij even naar 'onze' berg kijken: ''daarboven liepen vanmorgen een stuk of tien gemsen''. Hij zei er wel bij, dat ik het waarschijnlijk niet zomaar zou herkennen, maar hij kent de Erzberg op zijn duimpje en weet van elk 'vlekje' op de berg, wat het is. Hij zegt dat er dagelijks gemsen te zien zijn, vaak in groepen en hij ziet ook bijna dagelijks de ree en de twee reebokken bij ons in de tuin...ik heb Sepp nu ook eens gevraagd waar ongeveer de Hubertushütte ligt, want Ute wist het niet precies te vertellen en ik was helemaal verbaasd, de hut ligt echt bijna bovenop de Erzberg!!! Moet je nagaan, ik ben er inmiddels vaak geweest, maar ik heb helemaal niet het gevoel gehad, dat we dan echt zó hoog geklommen hebben...hihihi, nu ben ik nog trotser op de vrijdagse wandelingen! Morgen gaan we weer!

Ik heb een kop koffie gedronken en we hebben gekletst en daarna ben ik naar de Kindergarten gelopen om Thijs op te halen. Jordy was net op dat moment met zijn klas aan het Langlaufen! Ik heb dus nog even staan kijken! Jordy ging al best vlot en hij had er lol in, leuk hoor! Maar goed dus, dat hij vanmorgen lekker naar school is gegaan, zo heeft hij vandaag nog twee lesuren kunnen Langlaufen, lekker in de frisse lucht, met een klein zonnetje aan de hemel!

Jordy is op het moment helemaal 'in' van de brandweer...dat komt omdat ze nu op school, bij Sachunterricht, de grote brand op de Erzberg doornemen. Tien jaar geleden is er 25 hectare bos afgebrand op de Erzberg op een hoogte van 1500m, ze zijn maar liefst 18 dagen lang bezig geweest met blussen. Het is op een steile helling gebeurd, de brandweer kon er slecht bij en er zijn helicopters ingezet én brandweerkorpsen uit heel Kärnten...ik heb hier een bericht opgezocht: Waldbrand Erzberg 2003. Je kunt de kale plek nu nog steeds zien.
Jordy is dus nu volop brandweerauto's aan het tekenen en praat al dagenlang over bijna niets anders...

Zelf heb ik alweer veel meer energie en zin dan gisteren! Vanmorgen stonden we zelfs alweer vóór zes uur sneeuw te schuiven...heerlijk weer! Het is gisteren begonnen met sneeuwen, heel fijntjes en later wat grovere sneeuw, het is vannacht doorgegaan en vanmorgen hadden we zeker een goede 10cm op het oprit liggen. Ook heb ik vanmorgen alweer wat gedaan in huis en daarna nog een paar boodschappen gedaan, het is echt heerlijk buiten! Ik vind zelf dat ik nu wel een kop thee heb verdiend! Hahahaha!!
Thijs is nog steeds wat verkouden en Jordy hoest nog wel wat en je kunt aan zijn stem horen, dat zijn keel wat geirriteerd is, maar verder gaat het eigenlijk goed, gelukkig! Ik ben ook blij, dat de jongens steeds buiten spelen, ondanks dat Thijs en Jordy niet helemaal gezond zijn, ik ben en blijf erbij: die frisse lucht doet echt goed!!!!

Lui en Kärntencard

Kan vandaag niet op gang komen. Thijs mocht vanmorgen weer naar de Kindergarten en was daardoor helemaal in jubelstemming, maar Jordy is met een paracetamolletje naar school gegaan...gisteren moest hij wat hoesten en gisterenmiddag klaagde hij over wat hoofdpijn. Ziek is ziek natuurlijk, maar ik had het idee (net als Erik) dat het tot nu toe nog wel meeviel en vanmorgen was het van klieren in heel zielig gaan zitten...tja, ik heb hem een halve paracetamol gegeven en gezegd, dat hij het in elk geval gaat proberen, want als hij nu al thuisblijft en hij wordt later toch echt ziek, dan mist hij veel op school en dat moet allemaal ingehaald worden, dat leek hem zelf ook niet zo fijn, dus hij is gegaan en tot nu toe is er nog niet gebeld.
Zelf heb ik niet zo lekker geslapen (o.a. een 'stoorzender' in bed...) en dan had ik het warm en later weer koud. Ik voel me niet ziek, maar ben 'gewoon' lui...

Vanmorgen ben ik even naar de gemeente gelopen, moest weer even de loonbrieven van Erik laten kopieëren voor de berekening van de bijdrage voor de Kindergarten en ik heb even navraag gedaan voor de einheimische Kärntencard, maar daarvoor moest ik toch bij het Tourismusburo zijn. Ach, ik had toch nergens zin aan, dus ik ben teruggelopen en heb gekeken hoe laat dit buro geopend zou zijn en om de tijd te overbruggen, heb ik bij de winkel een paar boodschappen gedaan.
Het blijkt dat we voor de eerste keer naar Villach moeten om de einheimische Card te kopen, want je krijgt dan echt een pasje. Vervolgens kun je dit de volgende jaren gewoon hier in Bleiberg laten opwaarderen. Volgende week maar even doen, want nu krijg je nog een kleine korting op de Card en na 5 maart betaal je het volle pond. Voor de einheimischen geldt, dat je dan hetzelfde ermee kunt als de vakantiegangers die zo'n kaart aanschaffen, alleen kunnen wij er gebruik van maken van half april tot eind oktober!!  We hebben eerst getwijfeld of we dit jaar de Card al zouden nemen, maar we doen het toch, want als je in het weekend een keertje een dag boven op de Dobratsch door wil brengen, kun je de Villacher Alpenstrasse met die Card gratis omhoog rijden. Ook kun je er verschillende kabelbanen mee omhoog en nog heel veel meer andere leuke uitjes als zwembaden, musea, dierparken etc. Zo kunnen ook wij in de zomervakantie leuke uitjes maken, zonder er op dat moment flink voor in de portemonnee te moeten duiken...dan heb je de eenmalige onkosten van nu, er zo weer uit!

Ren en Rennbob...

Afgelopen zondag hebben we de ren voor de konijnen opgehaald! De ren stond in Klagenfurt en dan ook nog, voor ons gezien, helemaal aan de andere kant van Klagenfurt, dus we moesten een klein uurtje rijden (ook nog met aanhanger erachter). Koffie mee, drinken voor de jongens mee, wat lekkers en op pad! Daar aangekomen, zagen we de ren bij de mevrouw achter het huis onder een overkapping staan...slik...ik wist dat het 2 bij 3 meter groot zou zijn, maar op de foto leek het in de hoogte een stukje lager! Hahaha, voor de konijnen alleen maar mooi, maar we moesten het wel mee krijgen! Het is uiteindelijk gelukt en we konden de weg terug weer starten. Halverwege hebben we een kleine pauze gehouden en wat gedronken, het was inmiddels namelijk middag geworden en lustten wel wat! Mijn veters uit de snowboots hebben we maar even gebruikt om de 'zonwering' van de ren iets beter vast te knopen, want die begon op de autobaan flink te flapperen en toen richting huis! We zijn gelukkig heelhuids aangekomen, net als de ren! Zo kunnen de konijnen straks echt genieten en hoeven wij niet meer bang te zijn voor de roofvogels...

En ik kreeg gisteren van Ute nog twee foto's per mail...foto's van mezelf zijn altijd een beetje gek vind ik zelf, maar ik zal er eentje plaatsen, dit is van een vrijdagse wandeling, een paar weken geleden. Hier houden we altijd een pauze en ik eet dan een appeltje!

 

 

En dan Thijs...gisteren voelde hij zich niet heel ziek, maar ook niet fit, behoorlijk hoesten en een snotneus. In de ochtend heeft hij wat tv gekeken, lekker liggend onder een deken op de bank, we hebben een spelletje gedaan, samen fruit gegeten en hij heeft nog gekleurd. In de middag wilde hij toch echt met Jordy en Luuk naar buiten. Ik vond het prima, hij heeft geen koorts en frisse lucht doet goed!! Dit keer ging het wel twintig minuten goed!! Ik had net een leuke foto gemaakt en iets later stond meneertje te schreeuwen en te huilen onder aan de keldertrap, ik probeerde er iets uit wijs te worden, maar zei dat hij maar boven moest komen, als hij zoveel wilde vertellen...Jordy hielp even: ''hij bloedt heel erg hoor!'' Ik stoof de trap af (kreeg bijna een flash back van een aantal maanden geleden) en zag Thijs staan, met twee stromende straaltjes uit zijn neus, het liep over zijn lippen en door over de jas, Thijs wilde weer iets zeggen en deed zijn mond open, maar dat zag eruit als die van een dracula op tv: vol slijmerig bloed... Ik ben eerst de trap weer opgerend en heb een schone theedoek onder de koude kraan gehouden en toen weer naar Thijs gesjeesd: deppen! Intussen de jas en de bebloede handschoenen uit en Thijs mee naar boven genomen. In de keuken eerst de schade opgenomen, mond nagekeken, tanden geteld, maar daar was niets raars te zien. Ik heb Thijs zijn mond laten spoelen met water en een koude lap op zijn neus gehouden...het bloeden stopte aardig vlot, flink neus snuiten en het was klaar, al begon de zwelling van de neus vrij vlot...pfffff, de helicopter is niet nodig!

Wat blijkt...eergisteren heeft Erik voor de jongens een bobsleebaan gemaakt...Jordy en Luuk hebben de baan getest en het ging natuurlijk heel gaaf...van helemaal bovenaan de tuin naar beneden, OVER het oprit en daar tot stilstand in een lading sneeuw... (wie zijn de kindjes ook alweer?). Nu wilde Thijs de baan ook testen, de eerste paar keer ging het hem goed af, maar Thijs vindt de rem van de renbob niet zo heel belangerijk en het ging toch goed? Hij vloog uit de bocht (eerder eroverheen, want de bocht bestaat uit een hele hoge sneeuwhoop) en sloeg over de kop, met zijn neus op de onderste traptrede van de trap richting de voordeur...<<zucht>> het zou ook eens goed gaan...ik heb later in de middag bloed kunnen ruimen van de traptrede...onvoorstelbaar!

Ze hebben wel gelijk van Erik een verbod gekregen op de baan, degene die er toch vanaf gaat, is de renbob kwijt...maar het lijkt mij verstandiger om de baan te verbouwen...

Vanmorgen zei Thijs een zere arm te hebben en dan weet je gelijk, door zijn reactie, hoe hij over de val denkt: ''Ik heb een zere arm, maar dat komt denk ik, omdat ik een klein beetje gevallen ben...''.

Opstarten van de week...

Het is weer een maandag als alle normale andere maandagen...de werkweek en de schoolweek is weer begonnen! Maar ja, af en toe loopt het ietsje anders dan anders...
De enige die vanmorgen zin had om naar school te gaan, die is nu thuis: Thijs! Thijs was vorige week al een keertje hees en later in de week moest hij wat vaker hoesten, maar verder eigenlijk niet. Zaterdag begon het hoesten ietsje meer en gisteren nog weer iets meer, maar Thijs eet goed, drinkt goed en speelt net als anders. Vanmorgen moest hij zo behoorlijk hoesten, als een zeehondje en hij klinkt er ook wat verkouden bij...tja, dan laat ik hem niet naar de Kindergarten gaan. Thijs was wel even boos op mij, maar je kon aan zijn gezicht zien, dat hij echt niet helemaal lekker is. Inmiddels hangt hij lekker op de bank, met een paracetamolletje en een hoestdrankje achter de kiezen. Zijn stem begint steeds schorrer te klinken, dus het is maar goed dat hij thuis is.

Erik is ook weer vertrokken naar het werk, echt zin had hij er niet aan, maar ja, als hij dan een keer aan het werk is, is de dag vaak ook zo om. Het is met deze werkgever nog steeds een beetje op en af voor Erik. Het meest vervelende is, is dat ze heel erg laks omgaan met het uitbetalen van het loon...zo ook nu weer. Daar baalt Erik gewoon vreselijk van, je werk er toch ook voor?

Tegen de tijd dat Jordy en Luuk zich aan het aankleden waren om naar school te gaan, kon Luuk zijn handschoenen niet vinden...ja, een enkele! Hij heeft twee paar!! Ik heb hem de kelder in gestuurd om te zoeken, ik heb het handschoenenlaatje erop nagekeken, maar nergens...grrrrrrrrr, het sneeuwt buiten! In het weekend waren beide paren nog compleet! Ik kan het derde paar dan wel aanrukken (heb altijd reserve), maar dan ben ik dat straks ook nog kwijt, dan maar zonder handschoenen naar school: ''doei''!

Thijs lag lekker met een deken op de bank, even voor de tv, zodat ik een paar boodschappen kon gaan doen. In de winkel kwam ik de vrouw van Sepp tegen, ik heb even met haar gekletst en gezegd dat ik eigenlijk vanmorgen langs wilde komen, om Sepp te bedanken, maar dat ik nu Thijs op de bank heb liggen. Ze begreep het helemaal en vond het heel normaal eigenlijk, dat het oprit voor ons weer lekker schoongemaakt was! Zodra Thijs weer naar de Kindergarten kan, ga ik naar ze toe!

Inmiddels heb ik de berg strijkgoed weggewerkt, de Etagenheizung weer aan het branden kunnen krijgen met het gloed van gisterenavond en zometeen nog even stofzuigen, dan heb ik het meeste wat ik wilde doen gedaan. En weet je wat ik net gevonden heb? Onder het 'schoenentablet' in de gang? Juist! Drie handschoenen van Luuk!! >>zucht<< Ik had Jordy vanmorgen nog aangesproken, of hij de handschoenen van Luuk verstopt had, maar natuurlijk ontkende hij, maar wel op zo'n manier, dat ik ook gezegd heb, dat ik hem niet geloofde....De handschoenen zijn dus weer boven water, vanmiddag Jordy er nog maar weer eens op aanspreken...al heeft Luuk het aan zichzelf te danken, want hij doet ook steeds hetzelfde bij Jordy... schatjes...

Gevoelens van een weekje Nederland

Gevoelens...
Het was voor ons best lastig om te bepalen hoe de jongens met ons reisje naar Nederland om zouden gaan. Dat ze het leuk zouden vinden, daarover was geen twijfel, maar hoe gaan ze er in Nederland mee om! Straks krijgen ze opeens het gevoel dat ze niet meer naar Oostenrijk willen, dat kan natuurlijk! Vooral van Jordy wisten we niet hoe het zou gaan, hij is gewoon gevoeliger in alles...hij heeft het hier naar zijn zin, maar in Nederland is natuurlijk de familie en hij heeft eigenlijk elke weer moeite als er mensen hier vertrekken.
Jordy had om te beginnen al verdriet om Snoopy en Speedy hier achter te laten, vorige week vrijdag. Hij zei eerst niets, maar toen we in de auto zouden stappen, bleef hij half bij de stal staan en aan zijn houding kon ik zien, dat hij wilde gaan huilen, maar ook weer niet. Erik zag het ook en zei het hardop, dat het niet leuk is, dat de konijnen hier zouden blijven...ja hoor, daar kwamen de tranen. Snoopy nog even weer uit het hok getild, even geknuffeld, terug gezet en toen de auto in.
Jordy wilde toch echt zeker weten, of ze goed verzorgd zouden worden...daar hadden wij geen twijfel over, maar voor Jordy was het moeilijk. Gelukkig kregen we onderweg zelfs al een sms, dat het goed ging met Snoopy en Speedy en toen zag je aan Jordy, dat de twijfel begon te zakken...gelukkig maar!

Luuk en Thijs zijn er niet duidelijk in...ze waren beiden zelfs even verward en dachten dat we weer gingen verhuizen en vroegen of alle andere spullen ook wel weer mee gingen...toen ze door hadden dat het om een vakantie ging, was het ook goed...

Voor onszelf was het raar...alsof je de verkeerde kant op rijdt, op de heenweg, heel gek! Onderweg zeiden we al een paar keer: ''kaal hè hier...'' en toen we in Nederland waren, voelden we ons bijna 'opgesloten', het is er druk, volle winkels, volle parkeerplaatsen en veel...heel veel huizen. Misschien hebben we wat pech gehad met het weer, we hebben wel even zon gehad, maar ook bewolking en voor mijn gevoel bijna de hele week een grauwe lucht. Hahaha, dan vergeet je de slechtere dagen die we ook in Oostenrijk wel eens hebben met het weer, maar toch is het echt een ander klimaat!

Zondagavond, nadat we met de familie bij de speeltuin geweest waren en Luuk en Thijs bij opa en oma in de auto terug wilden rijden, kwam Jordy bij ons in de auto zitten. Opeens begon hij te huilen: ''ik wil niet meer terug naar Oostenrijk...'' Hij was ook moe en natuurlijk vol indrukken van de hele middag, maar toch. De volgende dag is hij er dan wel weer overheen, gelukkig maar.

Zelf, hebben jullie kunnen lezen, heb ik ook moeite gehad, nadat ik de foto's van Ute ontvangen had, maar dan een soort heimwee-gevoel naar Oostenrijk, dat was voor mij een hele rare gewaarwording, ik heb nooit last van heimwee gehad...natuurlijk was ik ook moe, maar ook, net als het sms'je van de heenweg, alsof iemand je gedachten kan lezen en nog voordat je erom hoeft te vragen, al een mail stuurt met foto's...
Erik voelde zich op dinsdag in Duitsland beter op zijn plek dan in Nederland, vooral wat natuur en omgeving betreft.

Donderdagavond, de laatste nacht in Nederland voor ons, lagen de jongens inmiddels in bed, toen ik even naar ze toe ben gegaan en ze eerlijk gevraagd heb of ze wel weer zin hadden om naar huis te gaan of dat ze Nederland toch ook wel mooi vinden...alledrie, afzonderlijk van elkaar, waren eenduidig: ''graag naar huis''.
Toch heeft Jordy in de auto, nog in Nederland, een traan gelaten, hij zou iedereen gaan missen...maar hij wilde wel naar huis...lastig hoor, je verneemt dat hij op zo'n moment even in tweestrijd is en daar kunnen wij niets aan veranderen en waarschijnlijk zal Jordy dat altijd wel blijven houden.

Wij zijn beide blij weer terug te zijn in huis...gisterenochtend reikte ik vanuit het bed naar het koordje van de soort luxaflex die aan de buitenkant van het raam zit en trok deze open en ja...daar kwam van ons allebei een glimlach en we hebben gewoon even liggen genieten van de prachtige heldere blauwe lucht boven de witbesneeuwde Dobratsch en het zonnetje dat eroverheen scheen...alsof dit plaatje voor ons bewaard is...

Het was voor ons allemaal een hele mooie week, we zijn blij, dat we iedereen weer even in het echt gezien hebben, bij hebben kunnen kletsen, mijn oma weer hebben gezien en dat de jongens ook in Duitsland nog een heerlijke dag hebben gehad, maar het was natuurlijk ook best vermoeiend en daardoor worden bepaalde gevoelens nog wat versterkt...