Kinderarbeid?

Valt dit onder kinderarbeid?



Jordy vindt het helpen echt leuk, niet alleen
met klussen, maar ook in huis met bijvoorbeeld
eten koken.

 

Luuk wil vooral helpen, omdat Jordy ook helpt...
en hij vindt het vooral ook wel stoer, daarom
kleedt hij zich er ook op!




Een groot zonnedoek gespannen, anders kon je er echt niet wezen van de hitte,
ze hebben in elk geval, tot nu toe, geen van allen last van hoogtevrees!

Thijs vermaakt zich ook wel, ook hij klimt gewoon naar de
bovenste trede van de ladder en zwaait dan...dit jochie
ziet totaal geen gevaar, ook met 'wandelen' in de bergen
niet: touw om zijn middel en hij banjert gewoon door!

Dood gaan

Kinderen zijn kinderen...en het is best moeilijk om een kleintje uit te leggen wat het betekend om dood te zijn...
Erik had dinsdagavond al even met zijn ouders gebeld om te vragen hoe het met zijn moeder ging, na de vermoeiende reis, maar ook om te vragen hoe het met Opoe ging...toen kreeg Erik al te horen dat het niet goed ging en dat het een kwestie van uren of een paar dagen zou zijn, voordat Opoe zou overlijden.
Woensdagochtend, toen de kinderen uit bed kwamen, heb ik ze gelijk gezegd, dat het met Opoe in het ziekenhuis niet zo goed ging en dat ze waarschijnlijk heel snel dood zou gaan. Jordy werd even stil en keek even voor zich uit, Luuk vroeg om welke Opoe het nu precies ging en Thijs snapte het gewoon niet...hij begon er grapjes over te maken...dat krijg je onder andere ook met de tegenwoordige televisie, het ene 'tekenfilmpje' nog directer dan de andere en dood gaan is iets heel normaals en de figuren staan ook net zo snel weer op!! Dus hoe moet een vier-jarige nu gelijk snappen wat het betekend om dood te gaan, als ze op televisie daarna gewoon weer opstaan?!
Voor Thijs hebben we het er maar even bij gelaten, want Opoe was tenslotte nog niet overleden (dachten wij tenminste), maar Jordy had wel wat vragen, Luuk luisterde alleen.
Na het ontbijt moesten we nog naar Villach, naar de Krankenkasse en naar Eriks toekomstige werk en later gelijk boodschappen gedaan. Toen we net weer Bad Bleiberg in reden, ging mijn mobiel...gelijk wist ik waar het om ging...
Eriks moeder belde: ''Oma is overleden...'' Ze wilde nog verder vertellen, maar kwam niet uit haar woorden, toen kreeg ik Eriks vader aan de telefoon. We hoorden hoe alles gegaan was.

Nog in de auto werd het de kinderen natuurlijk duidelijk wat er aan de hand was, dus Jordy vroeg direct: ''is Opoe dood?'' Ik bevestigde zijn vraag, Thijs begon weer met zijn grapjes, waarvoor we hem inmiddels goed gewaarschuwd hadden, maar toch ging hij door. We pakten de boodschappen uit de auto en terwijl ik de boodschappen op wilde ruimen, was ik ineens Jordy kwijt, ik riep: ''Jordy!''
En toen kwam er een huilende stem van de trap...ik ben naast hem gaan zitten en we hebben over Opoe gepraat, over doodgaan en over het feit dat iedereen een keer gaat...de ene wordt ziek, de ander krijgt een ongeluk en weer iemand anders is 'gewoon' oud...en ook de grapjes van Thijs begonnen er bij Jordy aardig in te 'hakken', dus toen Thijs net weer even een grapje wilde maken, kreeg hij van achteren (Erik kwam net aanlopen), de hand voor het gat...Thijs schrok, Erik viel nog even een keer uit tegen Thijs, dat hij het behoorlijk beu was die grapjes...Thijs was onder de indruk en hield ermee op.
Luuk vraagt niet zoveel, hij luistert nog wel steeds en dus krijgt hij alles wel mee, maar hij laat niets los...

Jordy was even zijn ei kwijt en kon weer verder en Thijs deed er niet meer over.
Tot bij het avondeten, het gesprek ging over Opoe en toen vroeg Thijs opeens:
''maar wanneer zien we Opoe dan weer?''
''Nooit meer'', zei Erik, ''Opoe is dood, Opoe is nu een sterretje, net als Harry (Eriks oom) en haar lichaam wordt begraven...''
''oooowww...., dat is niet leuk hè?''

We hebben uitgelegd dat Opoe in een kist wordt gelegd, met mooie kleren aan, zodat iedereen nog even ''tot ziens'' kan zeggen en afscheid kan nemen, dan wordt er een deksel op gemaakt, die wordt dichtgeschroefd en dan wordt Opoe begraven, bij Opa.
Gewoon zoals het is...geen leuke omweggetjes, want daar schieten ze niets mee op en ik heb nu werkelijk het idee, dat Thijs het door heeft...

Dag Opoe...

Eriks oma is vanmorgenvroeg overleden...
Ze is donderdag gevallen en heeft haar heup gebroken. Vrijdag is ze geopereerd, de operatie is goed verlopen, ze heeft daarna zelfs een boterham gegeten en was spraakzaam. Zaterdag ging het niet zo goed, maar daarna leek het weer even beter te gaan...totdat ze gisteren een longontsteking kreeg...dat was teveel van het goede. Ze heeft 'gelukkig' geen lange lijdensweg hoeven begaan en zoals ze zelf meerdere malen aan heeft gegeven: ''Het leven is klaar voor mij, het is mooi geweest...''.
Voor haar is het een 'mooi' einde geweest, voor de familie is het natuurlijk dubbel...
En daar zitten we dan, in Oostenrijk...op dit moment is het geen optie voor ons om terug te komen...de kinderen zijn hier net goed en wel aan het wennen, we hebben een heel drukke periode en Erik kan maandag beginnen aan een nieuwe baan....dit is alles natuurlijk geen goede 'smoes' om niet terug te gaan, maar we hebben het, voordat Eriks ouders naar huis gingen zondag, met ze overlegt, dat als Opoe komt te overlijden, dat we er binnen deze weken niet voor terug gaan...

Ik ken Opoe eigenlijk niet eens zo heel goed. Voor het eerst heb ik haar in 1995 ontmoet, toen ik Erik leerde kennen. Eriks opa was toen al een poosje overleden. Ik vond het toen heel bijzonder dat Eriks opa's en oma's beiden tegenover elkaar woonden, dat was handig!
Eerst overleed Eriks 'andere' oma, in 1996 en niet veel later vertrok Eriks opa naar het zuiden van Nederland, waar hij nog woont. Het contact met die opa en de familie is op een heel laag pitje komen te staan, mede door de keuze's die hij toen genomen heeft. Wij hebben hem, sinds 2000, niet meer gezien zelfs. Toen werd het huisje aan de ene kant van het hofje dus voor iemand anders en woonde Opoe er nog alleen, aan de andere kant. Wat later kwam ze wat verderop in de straat, in een soort 'Verzorgingsflat' te wonen. Geheel zelfstandig, maar toen ze de laatste tijd op bepaalde vlakken wat hulpbehoevend werd, kon ze die hulp in haar eigen appartement krijgen.
Opoe is dus, tot haar dood vanmorgen, altijd een zelfstandige vrouw geweest en zo kwam ze ook op mij over: een statige, zelfstandige vrouw, altijd een lach op haar gezicht (voor ons in elk geval) en heel pienter. Ze is altijd haarzelf gebleven, zolang ik haar in elk geval ken, ze liet alleen geen emotie's zien...dat was wel eens lastig...je kreeg wel het idee, dat je alles kon bespreken, maar ook weer niet....wat dat betreft was ze moeilijk te doorgronden.
Hopelijk vind ze nu haar rust....

DAG LIEVE OPOE

''HET GA JE GOED''

LIEFS VAN ERIK, KARIN, JORDY, LUUK EN THIJS

Zondagmiddagwandeling en maandagavond...



Een stukje de berg op, op zondagmiddag...gewoon aan de overkant...



Kijk, de trotse heren!



gewoon een mooi plaatje, met een bijzondere jongen...



...en nog zo één...



...alweer eentje...

Als je goed kijkt, dan zie je Thijs met een touw om
zijn middel...vastgeknoopt aan Erik...eerlijk is eerlijk,
dit was niet echt een paadje voor de kids...maar ze
waren maar wat trots dat het ze gelukt is!

En dan nu een paar plaatjes van vanavond.....er werd speciaal op het nieuws genoemd: ''In Bad Bleiberg heftige regen...met ruim 60 liter regenwater per vierkante meter...''
Een hele grote tegenstelling met de bovenstaande foto's...




Dit is voor ons huis...waar we vandaag nog in het zonnetje hebben gezeten...

 

En dit is achter ons huis: ONZE PERSOONLIJKE WATERVAL!!!!



Erik heeft een geul gegraven...om het water OM ons huis te leiden en niet
tegen ons huis aan....

...omdat het toch wel heel slecht werd buiten, heftige regen en onweer, toen dacht Erik: laat ik voor de zekerheid even in de kelder kijken...en het water kolkte langs het kelderraam!!!!! Toen maar een regenjas aangetrokken en een flinke geul gegraven en nu maar hopen dat het verder goed gaat!

Maar toch zal het morgen 25 graden worden en daarna nog warmer...kan het mooi aandrogen...

Afscheid en Welkom

Opa en oma zijn vanmorgen rond 9.30u weer aan de terugreis begonnen...dit keer een ander afscheid dan 4 weken geleden, want nu weten we niet precies wanneer we ze weer 'in het echt' zullen zien...Oma ziet tegen de reis op, maar ze is er wel aan toe om naar huis te gaan, het is voor haar behoorlijk slopend om de hele dag kinderen om zich heen te hebben, ook al trekt ze zich af en toe terug...ze kwam al moe aan, vorige week en ze gaat nu ook weer moe naar huis. We zijn heel blij dat Eriks ouders hier zijn geweest, ze hebben alles met eigen ogen gezien en weten nu waarover we praten...het was gezellig, af en toe chaotisch, maar wel fijn...Eriks vader heeft toch nog de dakkapel een heel eind heen gekregen, helemaal afgekrabt, geschuurd en bijna helemaal af met het beitsen, dus hij gaat ook met een redelijk 'voldaan' gevoel weer huiswaarts!
Gisteren hebben alle heren, terwijl Eriks moeder sliep en ik thuis was, een eindje gelopen naar de overkant, een klein stukje de berg opgegaan en daar hebben ze zich heerlijk kunnen vermaken met het bergwater, een bruggetje en een lekker stuk ongerepte natuur...

Tegen 7.10u vanmorgen kregen we een sms, van mijn broer en zijn gezin, of we een uur later de koffie klaar konden hebben, ze waren nog wat vroeg om naar het vakantieadres te gaan! Natuurlijk hebben we de koffie dan klaar!
Dus iedereen gewassen, Eriks vader de bus aan het inpakken, Eriks moeder al in de zenuwen voor de reis, ontbijten, koffie zetten en rond 8.15u/8.30u kwamen daar René, Wendy, Mandy, Maud en Mike aan!
De laatste spullen in de bus gedaan, Eriks moeder er in, toen de grote sta-op-stoel erin en voor Eriks ouders kon de terugreis beginnen....uitgezwaaid door tien man sterk!

René en Wendy hebben een kop koffie gedronken, rondgekeken, we hebben gekletst en toen werd het voor hen ook tijd om naar het vakantieadres te gaan, na een hele nacht in de auto te hebben gezeten!
Tegen 10.30u zijn ze op weg gegaan voor de laatste kilometers naar het vakantieadres!

En zo, is het dus op zondagochtend, al behoorlijk chaotisch, maar heel gezellig geweest!

Met Eriks oma gaat het niet zo heel best...vrijdagmiddag is ze geopereerd en eerst leek alles prima, ze was wat lacherig, maar ze zat heerlijk een boterham te eten in haar bed! Waarschijnlijk kwam dat van de medicijnen. Gisterenavond belde Eriks broer op om te zeggen dat hij net bij opoe is geweest en dat ze bijna de hele dag geslapen heeft en dat ze grauw ziet...tja, ze is natuurlijk wel 90 jaar...een operatie is niet niets op die leeftijd....afwachten dus hoe het verder verloopt, maar Eriks ouders komen dus meteen in een hele rare situatie thuis morgen...