Dood gaan

Kinderen zijn kinderen...en het is best moeilijk om een kleintje uit te leggen wat het betekend om dood te zijn...
Erik had dinsdagavond al even met zijn ouders gebeld om te vragen hoe het met zijn moeder ging, na de vermoeiende reis, maar ook om te vragen hoe het met Opoe ging...toen kreeg Erik al te horen dat het niet goed ging en dat het een kwestie van uren of een paar dagen zou zijn, voordat Opoe zou overlijden.
Woensdagochtend, toen de kinderen uit bed kwamen, heb ik ze gelijk gezegd, dat het met Opoe in het ziekenhuis niet zo goed ging en dat ze waarschijnlijk heel snel dood zou gaan. Jordy werd even stil en keek even voor zich uit, Luuk vroeg om welke Opoe het nu precies ging en Thijs snapte het gewoon niet...hij begon er grapjes over te maken...dat krijg je onder andere ook met de tegenwoordige televisie, het ene 'tekenfilmpje' nog directer dan de andere en dood gaan is iets heel normaals en de figuren staan ook net zo snel weer op!! Dus hoe moet een vier-jarige nu gelijk snappen wat het betekend om dood te gaan, als ze op televisie daarna gewoon weer opstaan?!
Voor Thijs hebben we het er maar even bij gelaten, want Opoe was tenslotte nog niet overleden (dachten wij tenminste), maar Jordy had wel wat vragen, Luuk luisterde alleen.
Na het ontbijt moesten we nog naar Villach, naar de Krankenkasse en naar Eriks toekomstige werk en later gelijk boodschappen gedaan. Toen we net weer Bad Bleiberg in reden, ging mijn mobiel...gelijk wist ik waar het om ging...
Eriks moeder belde: ''Oma is overleden...'' Ze wilde nog verder vertellen, maar kwam niet uit haar woorden, toen kreeg ik Eriks vader aan de telefoon. We hoorden hoe alles gegaan was.

Nog in de auto werd het de kinderen natuurlijk duidelijk wat er aan de hand was, dus Jordy vroeg direct: ''is Opoe dood?'' Ik bevestigde zijn vraag, Thijs begon weer met zijn grapjes, waarvoor we hem inmiddels goed gewaarschuwd hadden, maar toch ging hij door. We pakten de boodschappen uit de auto en terwijl ik de boodschappen op wilde ruimen, was ik ineens Jordy kwijt, ik riep: ''Jordy!''
En toen kwam er een huilende stem van de trap...ik ben naast hem gaan zitten en we hebben over Opoe gepraat, over doodgaan en over het feit dat iedereen een keer gaat...de ene wordt ziek, de ander krijgt een ongeluk en weer iemand anders is 'gewoon' oud...en ook de grapjes van Thijs begonnen er bij Jordy aardig in te 'hakken', dus toen Thijs net weer even een grapje wilde maken, kreeg hij van achteren (Erik kwam net aanlopen), de hand voor het gat...Thijs schrok, Erik viel nog even een keer uit tegen Thijs, dat hij het behoorlijk beu was die grapjes...Thijs was onder de indruk en hield ermee op.
Luuk vraagt niet zoveel, hij luistert nog wel steeds en dus krijgt hij alles wel mee, maar hij laat niets los...

Jordy was even zijn ei kwijt en kon weer verder en Thijs deed er niet meer over.
Tot bij het avondeten, het gesprek ging over Opoe en toen vroeg Thijs opeens:
''maar wanneer zien we Opoe dan weer?''
''Nooit meer'', zei Erik, ''Opoe is dood, Opoe is nu een sterretje, net als Harry (Eriks oom) en haar lichaam wordt begraven...''
''oooowww...., dat is niet leuk hè?''

We hebben uitgelegd dat Opoe in een kist wordt gelegd, met mooie kleren aan, zodat iedereen nog even ''tot ziens'' kan zeggen en afscheid kan nemen, dan wordt er een deksel op gemaakt, die wordt dichtgeschroefd en dan wordt Opoe begraven, bij Opa.
Gewoon zoals het is...geen leuke omweggetjes, want daar schieten ze niets mee op en ik heb nu werkelijk het idee, dat Thijs het door heeft...