Gisteren zijn we bij Mieke en Tim in Steiermark geweest. Het was twee uur rijden, maar de route er naar toe was zeker geen straf! De autobaan langs de Wörther See, vervolgens via Sankt Veit a.d.Glan omhoog naar de deelstaat Steiermark. Zeker het laatste uur was een prachtige route, met een bijna idylisch landschap. De bergen iets minder hoog, maar daardoor wel nog groener, de dorpjes kleiner (voor ons gevoel in elk geval) en een schitterende treinbaan door het landschap...de rails gaan over hele oude bruggen, over de hellingen van de bergen....wauw, en gelukkig reden er ook nog meerdere treinen waardoor de jongens ook goed wat te kijken hadden! Ook hebben we veel kastelen en ruïnes gezien...al met al een hele mooie route!
We kwamen mooi op tijd aan en we hebben elkaar eerst begroet! Mieke en ik en ook de jongens hebben elkaar wel een paar keer ontmoet, maar Tim ken ik alleen van de Skype en Erik had geen van beiden nog ontmoet! En toch voelde het alsof we elkaar al jaren kennen....heel gek, maar ook heel fijn! We hebben het huis bekeken waar ze wonen en de jongens mochten er op de zolder spelen. Ze kregen dekens, wasknijpers en een wasrek om een hut te bouwen! De eigen meegenomen auto's waren natuurlijk ineens niet zo interessant meer! We hebben koffie gedronken, met een heerlijke zelfgebakken Kuchen van Mieke... en na de koffie zijn we, samen met de honden een heerlijk eind heen wandelen geweest langs een stuw, zoveel moois gewoon in directe eigen omgeving! De kinderen vonden eerst de twee honden (labradors) maar eng...zodra er eentje dichterbij kwam of alleen maar wilde snuffelen, stonden de tranen ze al in de ogen of gewoon de paniek! Hahahaha, daar kwam in de loop van de dag echt verandering in. De honden zijn niet wild, ze blaffen niet (nou ja, niet dat ik gehoord heb in elk geval) en ze vonden onze jongens natuurlijk reuze-interessant: speelkameraadjes! Vooral Jordy vond het geweldig, hij had echt het gevoel dat Guusje naar hem luisterde en Guusje vond het heerlijk natuurlijk die aandacht en ging steeds bij Jordy zitten of staan.
Vervolgens hebben we lekker gegeten: soep, worstjes, broodjes en een ijsje als toetje!
Toen zat het er alweer op....het was ontzettend gezellig en erg fijn, ook om even weg te zijn...want zolang je thuis bent, vindt je altijd wel een karweitje om te doen...en nu dus helemaal niets!! Wij hebben in elk geval genoten en de jongens ook.
En Jordy raakt nog steeds niet uitgepraat over Guusje...
Vandaag hoefden we niets. Geen afspraak, geen logé's...we hebben vanmorgen daarom heel rustig 'opgestart', ons zondags ontbijtje klaar gemaakt en daarna in de kleren. De jongens hebben heel veel buiten gespeeld, Erik is met de linnenkast bezig geweest. De kast die nog bij Luuk en Thijs op kamer stond, die moest nog naar boven, maar moest eerst kleiner gemaakt worden...die kast is van massief hout en bestond namelijk uit 5 deuren en is nu teruggebracht tot 3. Het bovenste deel komt er later nog op, daar was geen tijd meer voor, om die kleiner te maken. Dit betekende natuurlijk ook dat er op de plek waar de kast stond (hoeveel jaar?) weer een hele lading smeer, raggen, stof en schimmel tevoorschijn kwam....stofzuigen, poetsen en met schimmelspray aan de gang...het ziet er nu alweer een heel stuk beter uit in elk geval!
Verder nog maar weer vleeswaren gesneden met onze eigen snijmachine. Van mijn ouders heb ik er, voor mijn verjaardag, een vleesmes bij gekregen (ik had alleen het broodmes ervoor), dus nu haal ik gewoon stukken vlees die ik zelf tot vleeswaren snijd. Vandaag heb ik een stuk beenham, een Kärntner Rohwurst en een Kantwurst opgesneden en keurig verpakt in de vriezer gedaan!
Vandaag dus een dagje weinig, maar toch ook weer niet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten