Oudershuis

En ja hoor, het is weer vrijdag! En het is vandaag weer heerlijk weer buiten, de zon schijnt weer volop (waarschijnlijk de komende dagen een stuk minder helaas), dus gebruiken...

Gisterenavond ging de telefoon, Burgi belde met de vraag of ik nog ging wandelen. Ze vroeg of ik zin had, nu de Erzberg bij ons lastig is om te bewandelen, om met hen in de auto mee te gaan. De auto te parkeren bij de Terra Mystica en van daaruit een stuk te wandelen richting de oude boerderijen, dan kon ze mij laten zien, waar haar oudershuis staat! Leuk!! Vandaar dus, dat ik vanmorgen naar ze toe ben gegaan en we zijn gelijk in de auto gestapt. We waren dus met ons drieën: Burgi, Gerhard en ik! We hebben heerlijk gewandeld, Burgi en Gerhard hebben van alles verteld, mijn vragen beantwoord, ze hebben van alles laten zien en dus ook waar Burgi vandaag komt...toevallig hebben we er afgelopen zondag nog gereden!! Toen niet wetende dat dit haar oudershuis is, waar haar broer nog steeds woont. Het was echt heerlijk en ook gezellig!

Mijn camera hangt natuurlijk al vanaf huis om mijn nek en ja, daar maak ik dan ook gebruik van :-)

Hieronder een soort kunstwerk, dit staat bij de Kindergarten van Thijs:

Hieronder loop ik een klein stukje terug, nadat ik Thijs weg heb gebracht, op weg naar Burgi en Gerhard:

En vanaf hier zijn de foto's vanaf de ''echte'' wandeling:

Leuk om te weten nu, dit vervallen huis hebben we al eerder gezien, maar nu weet ik, dat in dit huisje vroeger twee gezinnen gewoond hebben:

Aangekomen bij het oudershuis van Burgi, blijkt dat ze daar altijd al dieren gehad hebben, Burgi is ermee opgegroeid. Ze hebben er paarden, schapen en koeien! Ik werd dus meegenomen in de stallen...geweldig!

Het blijkt dus, dat bij het oudershuis een echt enorm stuk grond hoort...niet een weiland, maar gewoon meerdere landerijen, een heel bos en dan tot aan de top van de berg...Burgi vertelde honderuit, verhalen over vroeger, hoe ze dingen deden en aanpakten, hoe ze naar school gingen en hoe ze met een koe aan de hand naar de ''Gemeentestier'' die een flink eind verderop stond, gingen om de koe te laten bevruchten... Hoe ze de koeien naar de Gipfel van de Dobratsch brachten ieder seizoen en ook weer terug moesten halen. Hoe ze te paard naar de kerk gingen iedere week... heerlijk!!
Hieronder loopt Burgi nog op het land van haar familie:

Hieronder zie je de Kobesnock:

  De kerk waar ze te paard naar toe gingen, in Bleiberg Kreuth:

En hieronder een grassoort dat op een heel aparte manier groeit:

Ik heb genoten...ik hoop jullie ook een beetje nu!