dinsdag 9 september 2014

Pauze...

Tja, waar moet ik beginnen...ik houd het niet lang, maar ik wil zeggen, dat ik een pauze in mijn blog ga houden. Ik weet niet hoe lang het gaat duren...
De redenen dat ik met een blog begon waren de verhalen rondom een emigratie...die emigratie hebben we inmiddels allang doorstaan, maar omdat ik zo makkelijk schrijf en de verhalen spontaan in mij opkomen, de familie mee kan lezen met de gebeurtenissen èn ik het vooral ook leuk vindt om te schrijven, ben ik door gaan schrijven. Ook een leuk feit is, dat vele lezers/lezeressen niet eens familie zijn, maar eigenlijk 'vreemde' mensen, die ook graag meelezen met onze avonturen. Mensen die een emigratie aan het voorbereiden zijn of het plan op hebben gevat om te willen emigreren, ze lezen allemaal mee...en deze mensen contacteren mij vaak ook op andere manieren en dat moeten ze ook gewoon blijven doen!! Afgelopen week heb ik bijvoorbeeld vier verschillende gezinnen te woord gestaan in mails, allevier met de wens om te emigreren!

Maar.... er zijn voor mij redenen dat ik even niet meer wil schrijven in het openbaar, er is mij iets flink gaan tegenstaan...helaas. Ik weet nog niet hoe ik daarmee omga, hoe ik het op wil lossen... maar voorlopig van mijn kant dus geen blog en nogmaals, ik weet niet voor hoe lang...

Liefs Karin

20 opmerkingen:

huis tjokvol zei

aahhh wat jammer dat je pauze neemt ,ik weet niet wat er is voor gevallen,maar mensen kunnen hard zijn,ik heb dat ook gemerkt daarom ben ik prive gegaan,ik hoop echt dat de pauze niet lang duurt want ik zal je enorm missen.

dikke kus van mij
yvonne

Marike zei

Oh Karin wat jammer om te lezen dat je iets flink tegen is gaan staan!
Ik lees je blogjes altijd, dus zal ze echt gaan missen!
Hopelijk zal je blogpauze je meer duidelijkheid geven over hoe het op te lossen en hoe je verder wil met je blog!
Sterkte!
Lieve groeten Marike

Anoniem zei

Hoi Karin,

Jammer dat je een pauze in moet lassen. Maar hopelijk blijf je op fb mooie foto's posten. Ga jullie goed en wie weet zien wij elkaar weer volgende zomer. Marit heeft alweer een oppas klusje bij Corine te pakken.

Gr. Peter en de rest

André H zei

Ja idd jammer was steedts wel een vermaak om na het werk even languit te liggen en de blog te lezen, gelukkig hebben we nog Fb en app ;-)

Liesbeth zei

Zonde dat je nu bijna "verplicht" bent een pauze in te lassen.Doe waar je je goed bij voelt en...hopelijk tot gauw!

Liefs xxx

Anoniem zei

Erg jammer. Ik reageerde niet vaak. Maar ik vond dat je prettig schreef. Het ga jullie goed...

Groetjes van Judith

Anoniem zei

Jammer, ik hoop dat de verplichte pauze geen vervelende reden heeft.
en dan wil ik toch nog wel even kwijt dat ik je een kanjer vindt, hoe hou je het toch allemaal draaiend....

Lekker blijven genieten van je mooie gezin en je prachtige huis en omgeving.

groetjes Rianne

Anoniem zei

We hebben net gelezen dat je een poosje stopt met je blog,we hopen dat je er weer zin in krijgt zodat wij weer kunnen genieten van jullie belevenissen met z,n vijven in het verre Oostenrijk.Heel erg goed dat je al die honderden blogs de wereld in gestuurd hebt en bedankt voor het delen van al jullie fotoos en verhalen.We houden van jullie.(O)pa en(O)ma.

hendrikje64 zei

Jammer. Ik las/lees altijd met veel plezier jouw verhalen. Hoop snel weer iets van je te kunnen lezen :-)

Groeten hendrikje (een anonieme lezer)

linda zei

Wat jammer zeg!, ik weet niet wat er precies is
voorgevallen maar het zal niet leuk zijn.
Ik begrijp dat je het bloggen op een laag
pitje wilt zetten, vind het wel erg jammer want ook
ik lees altijd je blog en vind dat je geweldig schrijft.

Groetjes Linda.

Anoniem zei

Hallo Karin,

Ik heb jouw blogs onder mijn favorieten staan. Ook al kennen wij elkaar niet, lees/las ik ze altijd met plezier. Ik heb n.l. heel veel goede herinneringen aan mijn eerste buitenlandse vakantie op 18 jarige leeftijd, jawel Kirchberg in Oostenrijk. Daarna nog van veel vakantie's genoten in Oostenrijk, zowel in de zomer als winter zowel in Kirchberg als andere plaatsen. Mijn kennismaking met Oostenrijk(Kirchberg) was in 1965. Mijn vriendinnen en ik droegen op zaterdagavond een lange broek. Kregen later te horen dat dat echt niet kon als je ging kijken naar de blaaskapel die op zaterdagavond speelde. Ondanks dat zeiden wij toen, wij willen best wel in Oostenrijk wonen, het beeld was natuurlijk: altijd vakantie.

Ik hoop dat de positieve blogs van jou en de positieve reactie's daarop je een steuntje in de rug geven.

Lieve groet van Ellen uit Garderen op de Veluwe.

Anoniem zei

Hallo Karin
Ik las ook altijd met veel plezier je verhalen en belevenissen. Heb je ook ook onder mijn favorieten staan. Wij hebben ook wel eens gedacht om te emigreren, maar is er nooit van gekomen. Nu onze kinderen groter zijn en zelf weer kinderen hebben, doen we het maar niet meer. Jammer dat je eerst stopt met je blog. Groetjes Trees

Anoniem zei

Het is sinds een paar maanden dat ik je blog lees. Het is altijd leuk en interessant om te zien hoe mede emigranten hun leven weer oppikken in een ander land. Hoop snel weer iets van je te kunnen lezen. Groetjes Yvonne vanuit Canada.

Wendy zei

Hoi Karin,

Was je al gaan missen ,wat jammer.
Maar doe wat voor jou en je gezin goed is!

Lieve groet,
Wendy

Unknown zei

Hoi Karin, ik volg je blog al een tijdje met veel plezier. Mocht je besluiten helemaal te stoppen (wat ik niet hoop) dan wil ik je in ieder geval bedanken voor het inkijkje wat je in het leven van jou, je gezin en je omgeving hebt gegeven.
Veel sterkte en succes en hopelijk tot ....

Groeten,
Véronique Hersbach

Anoniem zei

Hallo Karin,

Als trouwe lezer hoop ik dat er ooit weer een start komt. Ik heb genoten van je verhalen.
Er is echter één ding dat voorop staat. Dat is je gezin en je eigen welzijn en plezier.. Ik hoop dat je er voor jezelf uitkomt wat het ook is.Toch bedankt dat je een ieder mee liet genieten en wegwijs hebt gemaakt in het Oostenrijkse leven.


Gr. Reko

Anoniem zei

Hopelijk gaat het goed je en je gezin. Ik mis je leuke verhalen.

Lieve groet,
Ellen uit Garderen

Marike zei

Hey! Ik hoop dat alles goed gaat met jullie!
Groetjes, Marike

TSB143 zei

Kom je nog een keer terug?

Karin Fischer zei

Deze blog zal niet vervolgd worden...