vrijdag 29 maart 2013

Laat de Pasen maar komen!

JIPPPIIIIEEEEEAAAAAAEEEEEEE!!!!!!
We hebben ons huis weer terug! Vandaag is de monteur met zijn vriend de Maurer geweest. De rolluiken zijn geplaatst, de nieuwe zijdeur is binnen, maar laten we later plaatsen. Het keukenraam van het appartement is weer in orde, krassen zijn weggewerkt. Ons eigen keukenraam is helemaal opnieuw gekant, net als de voordeur en nu is het zoals wij het willen! Een rare bobbel in een andere kant van een ander raam, heeft de Maurer eruit gehaald, de grijze kit is allemaal weg. Het nieuwe slot zit in de voordeur...kortom wij zijn helemaal blij en dit alles toch nog voor de Pasen!
Vanmiddag toen de heren weg waren hebben we gelijk onze schouders eronder gezet, met ons allen en de Speis is weer Speis, de badkamer weer badkamer, de keuken weer keuken, slaapkamer weer slaapkamer en vooral...de woonkamer is weer woonkamer!!!! Heerlijk!!!!!!!!

Recept Hefezopf

Even helemaal wat anders! Er werd mij gevraagd om het recept van de Hefezopf te vermelden, dat doe ik graag, want de smaak was helemaal goed!!
Hier komt het, het recept voor het formaat Hefezopf wat ik heb gebakken, even ter herinnering, deze bedoel ik:
Het recept:

500gr. meel
60gr. boter
60gr. suiker
7gr. zout
35gr. hefe (gist) (dit is de hoeveelheid voor verse gist, ik heb 1,5 pakje droge gist gebruikt)
200ml melk
1 ei

1) Alle ingredienten in de keukenmachine geven (of kneden met de hand, kan ook) en minstens 8 minuten kneden. (is het deeg te nat, wat meer meel gebruiken, deeg te droog, wat water of melk erbij)
2) Deeg tot een ronde bal vormen en zo'n 20-30 minuten laten rusten in een afgedekte kom, op een warme plaats. (ik dek altijd af met folie en de kom waarin ik laat rijzen, smeer ik altijd wat in met een dun laagje olie).
3) Het deeg weer goed doorkneden en vormen tot het gewenste brood en op een ingevette bakplaat leggen, afdekken met wat folie en weer op een warme plaats laten rijzen, zo'n 30-40 minuten (langer mag altijd, ik laat het al snel bijna een uur rijzen).
4) Vervolgens heb ik het brood ingesmeerd met gesmolten boter en toen gebakken in een voorverwarmde oven op 220 graden (boven en onderwarmte) en naar gelang de grote 10 tot 40 minuten. Zodra het brood uit de oven komt, weer een keer insmeren met gesmolten boter.
Zelf zet ik, bij het bakken van elk brood, een ovenvaste schaal met water op de bodem van de oven, dit om het vochtgehalte in oven wat op te schroeven...

Je kunt hier ook heel goed voor de pasen van die eendjes van maken, met zo'n rozijntje als oog.

De Hefezopf die ik heb gemaakt, heb ik 30 minuten laten bakken en toen gecontroleerd met een prikker en hij was al gaar.

Nou, ik wens jullie veel plezier ermee!! Het is uiteindelijk een zoetig brood en van het model wat ik heb gemaakt, kun je heel handig stukken afscheuren....wij gebruiken voor een Hefezopf nooit een mes om te snijden.

Eet smakelijk!

donderdag 28 maart 2013

Bewijs

Toch even een klein tweede blogje van vandaag...de monteur heeft gebeld en hij komt morgen (vrijdag), samen met zijn vriend de Maurer om te redden wat er te redden valt...
 
Het enige wat ik nu wil, is jullie laten zien, dat ik me niet aanstel:

Ik ben de laatste die zegt, dat de huidige badkamer fraai is, maar dit...dit was
echt niet nodig geweest, een rand van 10cm rondom tegels weghalen, was
voldoende geweest...

het kitwerk van de schilders...

hier heb je geen timmermansoog nodig om te
zien dat het niet waterpas is...
Tja, wat moet je daar nu van zeggen...eigenlijk niks, je zou er spontaan van gaan huilen!

Frisse blog

Even een ''frisse'' blog, zonder gedoe!

Dinsdagmiddag kwam er een telefoontje voor Erik, hij werd uitgenodigd voor een gesprek!! Op de gigateleurstelling van de rest van de dag, was dat toch wel even een lichtpuntje! Hij werd uitgenodigd bij het bedrijf waar Manu werkt!

Maar gisterenochtend zijn we eerst even naar Villach gegaan...ik had namelijk op Willhaben voor Thijs een mountainbike gezien...tja, daar blijf ik wel actief zoeken, want ik zoek nog meerdere dingen voor het appartement, maar dus ook nog een mountainbike voor zowel Thijs als Erik. Nu had ik er eentje gevonden, die er op de foto in elk geval heel goed uit zag. Zodoende stonden wij gisterenochtend om 9.00u bij de meneer voor de deur. Het bleek een opa te zijn en zijn kleinkinderen waren te groot geworden voor de mountainbike! Hij haalde de mountainbike uit de garage en wauw! Hij zag eruit als nieuw! Hij zei er gelijk bij, dat deze inderdaad erg weinig gebruikt is. De fiets heeft 12 versnellingen, die de meneer voor Thijs even goed ingesteld heeft, het zadel op zijn allerlaagste stand en toen proberen. Natuurlijk is zo'n houding heel anders dan op een gewone fiets en dat was dus even wennen, maar een paar keer door het straatje heen en weer en het ging al goed! De mountainbike is net ietsje aan de grote kant, maar echt maar een paar centimeter...maar om daarvoor naar een kleinere te zoeken, dat doen we niet! Voorlopig ligt er nog steeds sneeuw en kan (lees: mag) er toch nog niet gefietst worden en Thijs heeft zijn andere fiets ook nog. Echt waar, de banden zien eruit als nieuw, er zitten zelfs nog van die stekeltjes op, van de nieuwigheid! De versnellingen gaan heel soepel en de rem werkt perfect, dus de fiets ging in de kofferbak, we hebben betaald en Thijs is een mountainbike rijker!

Bij thuiskomst hebben we voor Erik nog even wat dingen nagekeken voor het sollicitatiegesprek, nog wat lijstjes uitgeprint, koffie gedronken en daarna kwam de monteur dus langs (zie blog van gisteren) en toen hebben we nog snel brood gegeten en is Erik weggegaan.
Een paar uur later kwam Erik pas weer terug. Het was een goed gesprek, de mensen waren positief, Erik heeft van allerlei vragen moeten beantwoorden over gereedschap en vervolgens twee gesprekken gehad...er zit alleen een heel grote 'maar' aan.Ze zochten iemand in de buitendienst en dan geen buitendienst in Villach, maar door heel Kärnten en ook zelfs Wenen, Salzburg en omstreken...en dat wil Erik niet, dat heeft hij nooit gewild, ook in Nederland niet, dus nu eigenlijk ook niet...Het bedrijf laat Erik de keus, als Erik wil, mag hij volgende week beginnen, maar ik weet nu al, dat hij daar niet gelukkiger van gaat worden en ik denk eerlijk gezegd, wij ook niet (kinderen en ik). Erik belt vandaag over wat hij heeft besloten.

woensdag 27 maart 2013

DRAMA

Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik zal bloggen...niet omdat ik niets te vertellen heb, maar juist omdat het zoveel is en ik eigenlijk niet weet of jullie dat allemaal wel interessant vinden...want het blijft nog steeds binnen het onderwerp vensters...het begint eigenlijk saai te worden voor jullie, maar voor ons hebben we gisteren een klein drama gehad...

De schilders kwamen binnen en zijn weer aan  de slag gegaan, we werden er steeds bij gehaald, of we wel tevreden waren. Ik werd opeens bij de nieuw gezette kant van de voordeur gehaald, of ik het zo goed vond...ik keek de schilder aan en heb verteld wat ik zag: ''ik zie, als vrouw nog (!) dat er een enorme boog in zit, het is niet recht en dat zou het wel worden, dat heeft jullie chef jullie gisteren nog uitgelegd, waar ìk bij was!!'' De schilder kreeg het er warm van volgens mij en vertelde dat het echt niet beter kon...toen ben ik zo brutaal geweest en heb het verhaaltje van de chef nogmaals uitgelegd, met welk materiaal en hoe het gedaan zou worden...de schilder zou het nogmaals proberen, maar mij was de moed totaal in de schoenen gezakt. Het keukenraam is een nog groter drama geworden, het is scheef aan alle kanten, de muren zijn ook scheef, maar nu slaat het ALLES, de muur is op sommige plaatsen nu helemaal bol! En als afwerking moesten ze van de chef afkitten...ze hadden de witte kit op en zijn toen maar verder gegaan met grijs!!!!! Dit zag ik pas, toen ze mij kwamen vertellen dat het werk klaar was... Ik wist gewoon niets meer uit te brengen, in de kanten van het keukenraam ZIE je een grote boog, zelfs IK zie dat het van geen enkele kant waterpas is, de linkerkant van het raam, hebben ze de laatste purschuim gewoon maar afgekit en hóe...ik heb nog nooit gekit, maar ik weet zeker dat het mij beter gelukt was...de laatste schilder was nog net met een plamuurmes (?!?!?) de kit een beetje aan het terugdrukken, omdat het veel te erg uitgesmeerd was... Ik kon ze de deur wel uitkijken, ik was er zóó klaar mee. Ze gingen iets later gelukkig weg en toen heb ik Erik erbij gehaald, die aan de klus geslagen was, omdat hij het ook gewoon niet meer aan kon zien... Erik was hels!
Als klap op de vuurpijl, toen we alle vensters langs zijn gelopen, kwamen we erachter dat er maar liefst TWEE kozijnen bekrast zijn (je kunt het met het blote oog zien)!!! Omdat één van die schilders, die steeds het plakband verwijderde, dit dus heeft gedaan met een plamuurmes...echt, ik kon wel huilen, maar was ook razend! Om over Erik nog maar niet te spreken...

Eerst hebben we alles op een rij gezet, toen overlegd wat we het beste konden doen. Eerst dacht ik, ik moet eerst afkoelen, voordat ik iemand ga bellen, maar iets later bedacht ik: ''Nee, nu doen, nu bellen, ik zit er nu in, heb nu de juiste woorden in de mond...'' Ik heb me dus even teruggetrokken en heb de chef van de schilders gebeld. Om niet in details te treden, de man was helemaal begripvol over mijn reactie, heeft duizend keer excuses aangeboden, heeft verteld dat hij zwaar teleurgesteld is in de mensen die hij ingehuurd had en dat hij met eigen ogen de ravage heeft gezien, de schilders erop heeft aangesproken etc. etc. Het is gewoon echt waar, de chef is gewoon een aardige man, ook al zit hij hier op alle fronten fout, het is geen man waar je kwaad op kunt worden...hij zou volgens mij nog geen vlieg dood kunnen slaan, maar ik was wel kwaad en toen ik het totale drama kompleet maakte door te vertellen dat er nu ook kozijnen bekrast zijn, dat er nu nog drie vensters zijn waar we niet tevreden over zijn, dat ze met grijze kit hebben afgewerkt wat er echt vreselijk uitziet en met een wiebelige stem kraamde ik er ook nog uit, dat ik nu voor de vijfde keer met een bezem in de hand sta, voor de vijfde keer het huis kan stofzuigen en minsten vier keer moet dweilen om het een beetje leefbaar te maken...toen zei hij heel eerlijk: mijn maag krimpt ineen mevrouw, ik vind dit ZO erg....en hij kwam met een regeling...wij betalen niet rechtstreeks aan zijn firma, maar aan de monteur, die heeft dit aangenomen en dit bedrijf ingehuurd. De chef wilde het in orde laten maken...maar toen heb ik hem onderbroken: van uw firma komt er niemand meer in! Zelfs dat begreep hij, al vond hij het echt heel vervelend, toen zei hij dat hij contact zou leggen met de monteur en dat wij het deel wat wij voor zijn firma moeten betalen, niet meer hoeven betalen...pffff, dat lost natuurlijk niets op aan het drama voor ons, maar dat laat ons wel ruimte om het uiteindelijk wél in orde te kunnen maken.
Toen moest ik eerst even bekomen en toen heb ik de monteur van de vensters gebeld...opnieuw het hele verhaal eruit gekraamd en van de stoere man was aan de telefoon niets meer over, hij was bijna sprakeloos. Ik heb verteld dat hij vrijdag mag komen om de rolluiken te plaatsen en nog wat kleine afwerkpunten te doen, die hij nog zou doen, maar dat hij ons in de kelder NIETS meer hoeft te doen!! En dat ik met de chef heb gebeld en dat ik ervan af weet, dat wij een deel niet hoeven te betalen....hij was helemaal stil, bracht nog excuses uit en hoe vervelend hij het vond en hij snapte er volgens mij niet helemaal alles van...

Vanmorgen ging de telefoon...de monteur. Hij begon met excuses en dat hij inmiddels ook de chef van de schilders had gesproken. Hij vertelde dat hij gisteren, na mijn telefoontje alles heeft laten vallen waar hij mee bezig was, hij was helemaal ontdaan, geschokt...hij had vannacht heel slecht geslapen en nu wilde hij heel graag alles zelf zien en ervoor zorgen dat alles in orde gemaakt gaat worden. Natuurlijk mag hij komen! Hij is inmiddels geweest en was totaal verbaasd over de kwaliteit, helemaal ontzet, zijn mond viel open...hij vertelde dat hij heel vaak met deze firma samen heeft gewerkt (wat de firma ook bevestigde), maar dat hij nog nooit zoiets heeft meegemaakt. Hij wil het in orde maken en weer opnieuw kanten gaan zetten in de keuken en bij de voordeur, maar eerst bij het keukenvenster alle oude kanten eruit halen....Erik onderbrak en vertelde dat wij er van die firma niemand meer in willen hebben, maar dat was ook niet zijn bedoeling, hij neemt een vriend van hem mee die dat werk ook doet en ze gaan het samen doen. De krassen heeft hij bekeken en die laat hij de vensterbouwer eruit polijsten, hij heeft inmiddels een hele waslijst gemaakt met wat hij gaat doen. Hij heeft in de ochtend wel tien keer excuses aangeboden en was echt ontdaan. Hij vertelde dat hij het helemaal in orde wil hebben, dit moet zijn visite kaartje zijn, híj wordt erop aangekeken en dat wil hij niet...ook de grijze kit gaat hij verwijderen en opnieuw doen.
De badkamer...de schilders zouden er een rand tegels om het venster uithalen, in overleg met ons was dit in orde, omdat het gewoon niet anders kon, rondom het raam waren namelijk drie verschillende hoogtes van tegels. De tegels gaan er ergens volgend jaar toch helemaal uit, dus of er nu een kale rand om het raam zit, maakt voor ons ook niet meer uit. Wat later keek ik weer om de hoek, heeft die domme gans er de halve muur met tegels uitgeslagen!!!! We hebben toen een hele diepe zucht geslagen, maar ja wat moet je dan? Het was al gebeurd en een drama was het toch al. Ik heb die fraaie muur vanmorgen aan de monteur laten zien en als ik me niet vergis, zag ik gewoon tranen in zijn ogen staan...hij sloeg de hand voor zijn mond...ook hier gaat hij wat aan doen, om het in elk geval wat ooglijker te maken...
Het gaat dus heerlijk hier!!

dinsdag 26 maart 2013

En weer een dag...

Vandaag dag 5 van de schilders...ze zijn weer vol goede moed aan de slag gegaan en nu maar hopen dat het vandaag klaar komt, daar waren ze zelf namelijk gisterenmiddag uiteindelijk nog niet helemaal zeker van...
Dag vijf van de schilders, tel daar de vier dagen monteurs bij op, dan is dit dag 9 vanaf begin maart, dat we alle bedden in de ochtend af moeten dekken met plastic, dag 9 dat we de vloeren vol drek krijgen, dag 9 dat we dus aan het einde van de dag minstens een uur (vaak zeker anderhalf uur) moeten vegen, zuigen, schoonmaken etc. om het huis weer een beetje leefbaar te maken, dag 9 dat we weer in de woonkamer zitten, de enige ruimte die enigszins stofvrij is...ben er echt wel een beetje klaar mee...ik vergeet gewoon helemaal waarvoor we dit doen, ik zie de nieuwe vensters al bijna niet eens meer (hihihi, ook letterlijk, doordat ze helemaal afgeplakt zijn). Ik hoop echt dat dit de laatste dag is voor ze, maar ook ik heb mijn twijfels. Als ze weg zijn, kan ik namelijk eindelijk de boel fatsoenlijk schoon gaan maken (dus ook de keuken en kasten van binnen), wat tijd gaat worden, omdat zowel Luuk als Erik vanmorgen de longen konden voelen.
Gisteren heb ik tussendoor zelf nog wat kunnen doen, ik heb twee deurposten kunnen schuren, maar ja, de jongens hebben vakantie, dus lang kun je niet ergens aanblijven, het is namelijk ook geen weer voor ze om buiten te kunnen spelen. Erik doet tussendoor wat, dan wordt hij weer bij de schilders gehaald en als de schilders weg zijn, helpt hij met het op orde maken van de zooi...dus Erik kan ook al dagenlang niet doen, wat hij had willen doen en dat terwijl hij nu bij de deur is en juist de tijd zou moeten hebben.

Erik baalt er nu ook echt van, tussendoor gaat er nog een mail de deur uit of wordt er een telefoontje gepleegd, op dit moment is hij naar het AMS, om te kijken of hij alle formulieren goed heeft ingevuld. Het bedrijf wat hem echt wat lijkt om voor te werken, maar iemand zoekt via een uitzendbureau, daar heeft hij donderdag mee gebeld en daarna zou Erik toch vrijdag weer moeten bellen en vrijdag hoort hij, dat het bedrijf voor maandag (gisteren) niet genoeg materiaal heeft om er aan het werk te kunnen gaan !?!? Erik heeft gevraagd of hij er dan wel terecht zou kunnen om er te werken met de diploma's die hij heeft en volgens de mevrouw is dat zo, maar Erik zou deze week meer horen...vaag!
Vrijdag ben ik niet gaan wandelen en heeft Erik Thijs naar de Kindergarten gebracht en daar stonden Ute en Manu te wachten om te kunnen vertrekken met wandelen (Kindergarten is het beginpunt) en Erik kwam met Manu aan de praat. Het blijkt dat ze bij Manu op het werk ook iemand zoeken voor het werk wat Erik doet, dus wat later kreeg ik via Facebook de gegevens van het bedrijf doorgemaild en daar heeft Erik vervolgens naar de juiste persoon een brief en de Lebenslauf gestuurd, want Manu gaf aan, dat het uitsluitend via email kon. (waar het kan, doe ik het versturen van de mail en de brieven nakijken en het uittikken op de laptop en het invullen van de lijst bij het AMS).
Dus voor Erik is het dubbelop nu...èn de schilders èn zijn eigen klussen èn solliciteren èn dan zijn de kinderen nu ook nog vrij...en voor de kinderen vinden wij het helemaal balen, want die hebben nu niet bepaald een leuke vakantie op deze manier, omdat die schilders allang weg hadden moeten zijn. Erik had ze namelijk beloofd dat ze allemaal weer mee mochten helpen met het uitwitten van de muren...

maandag 25 maart 2013

Niet leuk meer...

Wij zijn inmiddels aan onze vierde dag schilders toe...en er komt dus ook nog een vijfde dag! Nadat vorige week donderdag de schilders weg waren, zagen Erik en ik dat bij de voordeur en het keukenkozijn, de nieuw opgezette kanten niet goed waren...de pur was rondom nog helemaal te zien en toen de zon in het weekend op de voordeur scheen, scheen hij zo erlangs naar binnen!!!!! Ik heb daarom vrijdag de chef van de schilders geprobeerd te bellen, zodat ze maandag gelijk weer materiaal mee zouden kunnen nemen en niet alleen maar het gips waar ze de boel mee af moeten werken. De chef belde uiteindelijk gisterenavond terug, hij was een weekend weg geweest. Ik heb verteld dat we het er niet mee eens zijn, zoals het er nu uitziet, bij die twee kozijnen. Hij vertelde dat ze alles helemaal netjes in orde zouden maken en dat hij de werknemers erop aan zou spreken.
Vanmorgen kwamen de schilders binnen en ze bekeken de boel, ze gaven ons helemaal gelijk, maar zeiden er gelijk bij, dat dit niet door hun werk is, maar dat had het werk van de monteur van de vensters moeten zijn, hij had er dikkere isolatieplaten op moeten zetten bij die kanten...dan hadden hun gewoon hun werk ineens goed kunnen doen... Ik heb daarop gelijk de telefoon gepakt en die monteur gebeld, verhaal uitgelegd, maar hij vertelde dat de chef van de schilders hem al gebeld had en er was overlegd, dat er strips op zouden komen...de schilders zouden er al vanaf moeten weten...
Ik daarop weer naar de schilders toe, die keken mij met een vragende blik aan en wisten van niks! De schilders op hun beurt weer hun chef gebeld en zelfs deze wist niets van de lijsten!! De schilders hebben zelf alles uitgelegd en het bleek dat hun chef mijn verhaal verkeerd had begrepen, er werd doorgekletst en het is erop neergekomen, dat de chef in zijn auto is gestapt met het gevraagde materiaal en is gekomen!
De chef was op zijn zachtst gezegd...NIET tevreden! Hij keek bijna zijn ogen uit en keek mij aan: ''nu snap ik u, dit kan ècht niet!'' Vervolgens heeft Erik hem nog over een paar dingen aangesproken en toen waren de schilders aan de beurt...ze werden er stuk voor stuk allemaal bijgehaald, de chef vond de bende TÈ groot (pfff, het ligt dus echt niet aan ons!) en de kozijnen waren ook volgens de chef niet goed schoongemaakt door de schilders...op een moment hebben Erik en ik ons even teruggetrokken en ze even hun gang laten gaan. Toen de chef weg was, heb ik zelf nog weer met de schilders gesproken en het blijkt, dat er gewoon echt meerdere misverstanden zijn geweest en nu? Ze zijn echt aan het werk gegaan, ze moeten isolatie bijplaatsen en opnieuw kanten zetten, ze halen ons er nu steeds bij en vragen of het goed is, de ene heeft een emmer en een sponsje gevraagd en is aan het kozijnen poetsen geslagen...hahaha, ik heb gevraagd of hij volgende week nog een keer weer kwam om te poetsen en hij kon er nog om lachen ook...
Hoe je het ook went of keert, voor ons is de ravage vele malen groter als vooruit gedacht, het is echt nog niet klaar en morgen moeten we dus nóg een keer stofhappen...de monteur van de vensters is nog niet klaar met ons...
zelfs de chef van de schilders (ook al blijft hij vriendelijk over deze monteur) baalt ervan en heeft tegenover ons zijn verontschuldigingen aangeboden over de ravage...hij heeft het nog nooit zo erg meegemaakt...voor hem geldt ook, hij had zijn schilders twee dagen ingepland voor ons en als de monteur het zo had achtergelaten, zoals hij dat had moeten doen voor de schilders, was dat ook genoeg geweest, maar nu moeten er dat dus nu vijf dagen zijn...ik hoop dat hij de monteur van de vensters door het kleinste sleutelgat trekt, wat hij kan vinden...wij kunnen nu namelijk ook niet verder met waar we hadden willen zijn...we willen deze week schilderen en daarna de vloer leggen, maar als dit zo doorgaat, gaat dat allemaal niet lukken!
Donderdag zal de monteur van de vensters er weer zijn om met de kelderramen en nieuwe deur bezig te gaan, maar Erik is inmiddels behoorlijk klaar met deze man, hij had het nóóit zo mogen achterlaten voor schilders, het grove werk, was zíjn werk!!

zondag 24 maart 2013

Koffie en Hefezopf

Het is een relaxte zondagochtend, vanmorgen eerst lekker ontbeten, daarna in de kleren. Zelf ben ik weer aardig goed te pas, gisteren voor het eerst weer koffie gedronken!! Haha, ik heb twee dagen geen koffie gedronken...dan ben ik dus echt niet lekker in orde geweest! Erik is ook niet helemaal fit, maar dat kan natuurlijk een beetje zijn, van wat ik gehad heb, maar ook de omstandigheden...het werkritme is weg, het klussen in huis gaat door, maar het gaat nooit zo, zoals hij het graag wil en het werkvolk wat over de vloer loopt...
 
De jongens hebben met het nieuwe speelgoed gespeeld en daarna het nieuwe spel op de WII uitgeprobeerd. Zelf heb ik mijn eerste Hefezopf gemaakt, we gaan 'm straks proberen!
En dan vanmiddag zal het net zo aanklungelen. Na het eten ga ik Eriks haren knippen en Erik moet er nog een paar radiatoren afhalen, zodat ze morgen met het gipsen er beter bij kunnen...de jongens willen nog even verder oefenen met het nieuwe spel...kortom, een heerlijke zondag weer, want het is toch geen weer om buiten te zijn!