vrijdag 9 maart 2012

Gebeld

Gisterenavond heb ik dan toch zelf nog eens geprobeerd te bellen naar Oostenrijk. De telefoon ging dit keer gewoon over en zowaar een mevrouw nam op!! De mevrouw verontschuldigde zich: ''Oh, wat erg, ik heb die mail helemaal niet geopend! En die van vanmorgen heb ik nog helemaal niet gezien, want ik heb gewerkt!'' Nou ja, ze klonk heel spontaan en vond het nogmaals erg vervelend dat ze de mail niet geopend had, maar ze had inmiddels twee geinteresseerde familie's...de ene is afgelopen weekend geweest en de andere komt dit weekend, waarschijnlijk weet ze dit weekend meer. Ze vroeg uit zichzelf of ze mij mocht bellen of mailen als beide familie's het besloten niet te nemen, want zoals ze zelf zei: de woning leent zich perfect voor een gezin met drie kinderen...
Nou ja, ik acht de kans dat we gebeld of gemaild worden eigenlijk héél erg klein, maar je weet het natuurlijk nooit zeker!

donderdag 8 maart 2012

Pietje Precies

Luuk blijft nog steeds flink slijm ophoesten, hij heeft gelukkig geen koorts en hij is actief en speelt lekker, maar je kunt hem vanmorgen behoorlijk zwaar horen ademhalen. Ben blij dat de afspraak met de longarts er is. Thijs knapt goed op, het enige waar hij nog last van heeft, is dat hij meerdere keren op een dag flink afknapt, maar verder gaat het goed.

Zoals ik al enigszins verwacht had, hebben we nog geen telefoontje ontvangen over de huurwoning in Stadelbach, dat wordt vandaag zelf bellen...

Voor de kinderen is voor een aantal dagen onderdak geregeld! Beide ouders nemen de taak weer op zich, in principe allebei voor twee nachten en dit keer niet bij ons in huis, maar we brengen ze naar onze ouders toe. Zo kunnen wij wat makkelijk vertrekken op een tijdstip wat we willen en zo kunnen wij ook een stukje relaxter vertrekken.
In oktober hadden we natuurlijk net de week ervoor de hele verhuizing gehad, we hadden dus nog maar een week in het nieuwe huis geslapen, ik had ervoor gezorgd dat alle dozen uitgepakt waren, alles was extra schoon en opgeruimd, de voorraadkast stond VOL, de diepvries zat vol...de kinderen konden dus op hun eigen plek blijven en hebben er weinig last van gehad (van de verhuizing en onze trip), maar wij zelf daarentegen waren gesloopt en bij thuiskomst hebben we eerst weer even nodig gehad om het weer ons eigen plekje te laten zijn, er leven natuurlijk andere mensen in het huis, met andere gebruiken en gewoontes. En ik ben nogal een euh...Pietje Precies (ik ken mezelf best wel) en ik kan het mezelf best weleens moeilijk maken, maar al met al hebben we een behoorlijk poos nodig gehad om weer bij te komen.
Dit keer hopen we het dus anders aan te pakken en al wat uitgeruster te vertrekken en niet steeds van te voren te denken: ''oh, is er genoeg te eten in huis?'' of ''We moeten boven nog even een bed in orde maken waar we zelf nog even een paar uur kunnen slapen (we zijn in de nacht vertrokken en ouders sliepen in ons bed)'' of het feit dat ik ALLE wasgoed van te voren weg wilde hebben (ook het strijkgoed), want ik wilde absoluut niet hebben, dat onze ouders ons wasgoed zouden hoeven wassen... Nou ja, dat dus.
Dit keer brengen we de kids dus op de zondagmiddag weg en kunnen wij vervolgens onze gang gaan.

woensdag 7 maart 2012

Stadelbach

Gisteren aan het einde van de middag stuitte ik op een woning in Stadelbach. Dit is een woning met voor ons ruim voldoende oppervlakte, het ligt wel op de tweede verdieping, in het Dachgeschoss. Er zit een mooie keuken en badkamer in, er ligt een parketvloer in en het heeft 3 slaapkamers, er is een kelder en een autoplek in de Tiefgarage, een balkon...er is hier dus geen eigen tuin, maar er is vast een 'buiten' waar je gebruik van kunt maken. Op Google Earth kan ik tot aan de straat komen en we weten dus vrij precies waar het moet liggen... Ik heb via een formuliertje op de site onze gegevens ingevuld en je kon aangeven hoe ze contact met je op zullen nemen, nou, doe dan maar telefonisch, vind ik altijd wel prettig en handiger. Ik ben dus benieuwd of ze daadwerkelijk terugbellen (wat ik heel erg hoop) of dat ik alsnog zelf zal moeten bellen (ik heb een telefoonnummer gevonden op de pagina...). Afwachten dus, maar niet te lang, want dan bel ik zelf!
Ik heb eerst Karin een mailtje gestuurd of ze het dorp ook kent, het ligt namelijk een stuk verder dan Kamering, richting Villach. Erg handig natuurlijk dat je op deze manier al wat info kunt krijgen! Het schijnt dat er een Volksschule in de buurt zit, ook niet onbelangerijk! Straks zullen natuurlijk zowel Jordy als Luuk er naar toe moeten.
Pfff, laat die telefoon maar gaan!! (hihi, maar ik ben niet ongeduldig hoor...).

Wordt vervolgd...

dinsdag 6 maart 2012

Fietsen, besmettelijke ziekte's en een trip

Zojuist even heerlijk met Luuk en Thijs een eindje gefietst! Het zonnetje is er, al is het nog wel wat fris, maar toch...heerlijk!! Binnen wordt je ook niet beter en geen van beiden heeft koorts, Thijs ziet er echt veel beter uit in zijn gezicht en Luuk, tja, hij heeft gewoon zijn medicatie nodig en als hij zich dan redelijk rustig houdt, gaat het best goed. Ze waren vanmorgen al met de strijkkralen bezig geweest, Thijs had al geknutseld en ze hadden een half uurtje tv gekeken en na het fruit eten hebben we de jassen aangedaan. We hebben het oude station aangedaan, die ligt net aan de rand van het dorp, we hebben nog twee treinen voorbij zien razen, dat alleen al vinden ze geweldig, er lopen hanen en kippen rond...Thijs heeft geprobeerd ze aan het ''praten'' te krijgen, wat helaas niet lukte (hihi, Luuk stond erbij, zuchte eens diep en zei: ''T-hij-hijs, ze kunnen niet pra-tun!!''). Toen zijn we doorgefietst naar de steengroeve, waar ze even lekker konden klimmen en klauteren en waar Thijs met een stralend gezicht zei: ''het lijkt wel of we in Oostenrijk zijn hè, mama?''

Vanmorgen heb ik even de Kiga gebeld, om door te geven dat Thijs weer Scharlach heeft, zodat ze dat weten. Ik kreeg de juf van Luuk aan de telefoon en ze raadde eigenlijk aan, dat als ik de mogelijkheid had om ze de hele week in huis te houden, dat dan ook te doen...het hoeft niet natuurlijk, maar ze vertelde dat ze zowel gisteren als vandaag veel telefoontjes gehad hadden, veel kinderen zijn ziek en ze hebben nagenoeg allemaal wat anders, maar allemaal wel besmettelijke ziektes...ze noemde een aantal dingen op, waarvan je liever niet wil, dat je kind het krijgt. Zowel Luuk als Thijs zijn natuurlijk niet fit en dat zullen ze morgen ook niet zijn en ik hèb de mogelijkheid om ze thuis te laten...dus dat doe ik dan ook maar.

Vanuit Oostenrijk blijft het nog steeds wel erg rustig...ik weet, we hebben nog even, maar toch zou het ook wel fijn zijn om meer te kunnen regelen...de scholen hier opzeggen, de kinderen op de scholen in Oostenrijk aanmelden, orienteren op werk in de goede omgeving... vandaar dat Erik en ik alvast onze volgende trip naar Oostenrijk willen gaan regelen, om vanuit daar op zoek te gaan naar een huis en toch een aantal huizen selecteren om ze in ieder geval te bekijken, ook al liggen ze niet precies daar waar we naar toe willen...eigenlijk willen we dan ook wel het huis bezichtigen in Treffen, als het dan ook nog steeds te koop staat...de verkoopprijs is inmiddels gedaald en al zit het nog steeds boven budget, dan weten we in ieder geval of het aan verdere verwachtingen voldoet en of het iets is om in de gaten te blìjven houden.
Eerst moeten we natuurlijk weer iets voor de kinderen regelen...

maandag 5 maart 2012

Alweer Scharlach en artsen

Nou, we hebben vanmorgen al een bezoek aan de kinderarts gebracht. Ik had Thijs eigenlijk meegenomen om 'm door de dokter toch nog even de keel na te laten kijken. Zijn gezicht ziet er al beter uit dan in het weekend, dus daar ging het mij eigenlijk niet zo meer om, de vlekjes op de rest van zijn lichaam zijn al minder vurig dan ze waren dus ach...maar ja, de kinderarts keek Thijs aan, hoorde aan wat we te vertellen hadden, keek bij Thijs in de keel en naar het gevlekte lichaam en constateerde dat het weer Scharlach is...Roodvonk dus! Ik vertelde dat dit toch niet kon, omdat Thijs dit pas geleden al gehad had, maar het blijkt dus, dat kinderen dit vaker kunnen krijgen...fijn! Dus toch weer aan de antibiotica en over een maand weer urine-controle, net als de vorige keer. Scharlach kan namelijk organen aantasten, waaronder de nieren.

Luuk heeft inderdaad weer slijm in zijn longen en aangezien de koorts van gisteren, vanmorgen weer weg was, hoeft hij nog geen antibiotica...maar als de koorts vandaag of morgen toch terugkomt, of hij wordt, net als gisterenmiddag, weer helemaal energieloos, dan moet ik alsnog een kuur voor hem ophalen, want dan kan hij longontsteking krijgen...
Ik heb gezegd dat ik met Luuk nu wel eens naar de longarts wilde...de kinderarts keek mij eigenlijk best wel verbaasd aan: ''Aber natürlich dürft ihr zum Lungfacharzt! einfach anrufen!'' Ik denk dat hij mij nu vreemder vind, dan ik hem, want ik moet daar nog steeds wel erg aan wennen, dat als je je kind door een specialist wilt na laten kijken, kan dat eigenlijk altijd...ik kreeg bijna het gevoel dat ik ontaard was en dat de kinderarts dacht: tjonge, ze is nog steeds niet naar de longarts geweest...tja...dat werkt dus hier allemaal iets anders dan dat we in Nederland gewend zijn...
Meerdere moeders en juffen wezen mij op een longarts in Rheine, die zou goed zijn! Daar heb ik dus ontzettend lang telefonisch in de wacht gehangen, tot drie keer toe en uiteindelijk halverwege mei zouden we terecht kunnen...ik heb de kinderarts weer gebeld en gevraagd naar de longarts in Nordhorn, of ze daar ervaringen mee hadden, de assistente was er met haar eigen zoon geweest en het schijnt een prima man te zijn. Ik heb daar naar toe gebeld en eind maart kunnen we terecht! De arts in Rheine heb ik dus weer afgebeld.

Nu we toch bezig zijn met artsen in Duitsland...Jordy heeft twee weken geleden een controle gehad bij de kinderarts, een gebruikelijke. De assistente wees op mijn bril en vroeg of Jordy al eens bij een oogarts geweest is...Nou nee, zolang de jongen goed ziet, hoeft dat toch niet? Het hoefde volgens haar ook niet per sé, maar omdat ik brildragend ben, kan ik de jongens alledrie 'gewoon' een keer bij de oogarts laten nakijken, als ik er een afspraak heb, kan ik een 'Überweisung' bij de kinderarts ophalen... nou ja, dat bedoel ik dus, dit is hier heel normaal! En alles wordt vergoed.

zondag 4 maart 2012

Thijs en Luuk

Wat een heerlijk weertje vandaag zeg, de zon is er! Ik heb al wel gezien in de weersberichten, dat we er van moeten gaan genieten...het blijft niet lang zo.
Erik is vanmorgen met Jordy en Luuk naar de verjaardag van onze zwager geweest. Ik ben met Thijs thuis gebleven. Thijs ziet er nog steeds niet goed uit, hij heeft geen koorts, alleen een wat zere keel en af en toe hoofdpijn, maar die verdikking in zijn gezicht en die vlekjes? Geen idee waar dat vandaan komt, als hij buiten is, lijkt het weg te trekken, maar zodra hij binnenkomt, verschijnen ze weer. We hebben geen aparte dingen gegeten, dus of het met een allergie te maken heeft, weet ik ook niet. Die vlekjes zitten ook op de rest van zijn lichaam...gelukkig is hij er niet echt ziek van, hij is wel moe, maar we hebben vanmorgen een potje op de WII gespeeld, hebben samen wat gedronken en gegeten en zijn toen op de fiets gestapt en hebben lekker een stukje gefietst. Toen we in huis waren heeft Thijs aan tafel geknutseld en ik achter de laptop gezeten.

Het gaat goed hier...Luuk is inmiddels ook weer terug bij af, hij hoest veel, heeft totaal geen energie, piept vanuit zijn longen...pfff, toen ze vanmorgen terugkwamen van de verjaardag, is Luuk regelrecht naar de bank gegaan en erop gaan liggen, hij heeft geen trek...het schiet zo niet op en daarom ben ik van plan om morgen met hem naar de dokter te gaan en dit keer wil ik niet gelijk weer ''alleen'' een kuur voor hem, maar ik wil eens naar een longarts, laat de Kinderarts maar een verwijzing geven. In de afgelopen maanden heeft Luuk zo vaak zijn anti-allergikum nodig gehad en daarnaast de slijmoplosser en ook al een paar kuren gehad, we kunnen hem wel volstoppen en het helpt ook wel, op dat moment, alleen binnen een paar weken is het weer terug. In 2010 heeft hij één keer een lichte longontsteking gehad en één keer er tegenaan gezeten en vorig jaar hetzelfde verhaal...al die keren verdwijnt zijn energie en eetlust! Ik weeg en meet de kinderen eens in de zoveel tijd. Luuk is in de afgelopen vier maanden wel in de lengte gegroeid, maar zijn gewicht is alleen maar afgenomen...lijkt me niet helemaal normaal voor een kind van zes.

Kortom...het gaat goed hier...maar niet heus.