zaterdag 3 december 2011

Bezichtiging, kledingkast en Deutschkenntnisse

Wat een treurig weer zeg...donker, bewolkt, harde wind, regen....bah.
Zojuist hebben we de bezichtiging gehad, een groep van vijf mensen kwamen. De mevrouw om wie het gaat had haar man thuis gelaten, maar haar zus en drie dochters meegenomen. Ze waren totaal verrast van het huis (ik wilde alweer woning zeggen....) en het leek haar geweldig om hier te wonen. Wie weet hebben de verhuurders geluk en alweer nieuwe huurders gevonden!

Via Marktplaats hebben we onze 'oude' kledingkast verkocht, die is vanmorgen opgehaald door mensen die bij Amersfoort wonen... de mensen gaven zelfs wat meer dan dat we overeengekomen waren, omdat de kast zo goed verpakt was!! Nou, da's dan weer mooi meegenomen!

Zojuist even een beetje zitten 'snuffelen' op een informatiesite over gemeentes in Kärnten. Het blijkt dat sinds 1 november dit jaar, dat mensen die vanuit het buitenland in Oostenrijk komen wonen, moeten kunnen laten 'zien' dat ze de duitse taal beheersen. Dit geldt ook nog voor mensen die er al even voor die datum zijn komen wonen. Kärnten loopt hiermee voor op de rest van de deelstaten in Oostenrijk, de ene deelstaat is er nog mee bezig en bij de andere deelstaat loopt er een proef, maar in Kärnten is het bij wet doorgevoerd. Daar is natuurlijk helemaal niets mis mee! Ze willen op deze manier ervoor zorgen dat die mensen goed samen kunnen leven met de mensen die er al wonen en de taal bijvoorbeeld als moedertaal beheersen.

Ook wordt er geschreven dat ze de eventueel de al bestaande 'Wohnungsdatenbank' willen gaan uitbreiden. Er moeten meerdere Datenbanken komen waar je je als woningzoekende kunt inschrijven en waar ook de te huren woningen in kaart worden gebracht...haha, welkom in het jaar 2011!

vrijdag 2 december 2011

Het verschil en een bezichtiging!!

Wat veel mensen vragen is: Wat is nu eigenlijk het verschil tussen Nikolaus en Sinterklaas?
Tja, ik vind dit nog altijd lastig. De 'bedoeling' is eigenlijk hetzelfde: de kinderen krijgen cadeautjes....alleen hoe Nikolaus eruit ziet is niet hetzelfde....vreselijk wat een verschijning is het hier in de regio zeg! Nikolaus heeft één of andere rode badjas aan met de capuchon van diezelfde badjas op zijn hoofd een vreselijke nepbaard en over het algemeen piept er een gewone spijkerbroek met schoenen onder de badjas weg... maar!!!! Hier wordt het vieren van Nikolaus niet zo uitgemolken als in Nederland! De Nikolaus komt hier dan ook vandaag pas aan, hij viert op 6 december zijn verjaardag en dan is hij weer weg. Geen gedoe, geen schoen zetten en niet al weken lang lijstjes maken en bedenken van wat de kinderen willen hebben, nee, Nikolaus neemt 'gewoon' iets mee!! De meeste mensen die ik hier spreek, vieren het ook klein. De kinderen krijgen een paar kleine cadeautjes en dan is het goed. Hier in Duitsland wordt natuurlijk Kerstmis, met zijn Weihnachtsmann groots gevierd.
Zondag vieren wij Sinterklaas, bij mijn ouders, samen met mijn broers, schoonzussen en hun kids. We zijn dan inmiddels met 16 personen en dat is meer dan genoeg! De kinderen mogen vanavond nog één keer de schoen zetten en dan is het goed geweest. Dan vind ik het ook helemaal niet erg dat die beste man zijn koers weer richting Spanje voortzet...

Morgen hebben we een bezichtiging (voor het huis waar we nu in wonen)!! Heel apart natuurlijk. Eergisteren kwam de verhuurder aan de deur. Hij heeft een aantal weken geleden gereageerd op een berichtje in de krant van mensen die hier een huurhuis zoeken vanaf volgend jaar zomer/herfst. In eerste instantie hoorde hij er niets van terug, maar nu hebben die mensen toch weer contact opgenomen. De mensen komen uit Stuttgart, maar hun kinderen wonen in Bad Bentheim. Die mensen zijn flexibel in de periode dat ze hier willen komen wonen, als ze natuurlijk het huis mooi vinden. Ben benieuwd hoe dat gaat!! We spreken in ieder geval niets af in wanneer we hier echt zullen vertrekken!
In Nederland ken je natuurlijk de woningbouwverenigingen, waar je je kunt inschrijven als je woningzoekende bent, hier kennen we dat dus niet. Als je een woning zoekt, dan moet je gewoon de kranten in de gaten houden, het zijn dan ook voornamelijk huizen/woningen van particulieren. Heb je geen zin om die kranten allemaal in de gaten te houden, dan plaats je gewoon een advertentie van wat je zoekt. Makelaars hebben hier ook wel eens een huurwoning in de portefeuille, maar dat is niet altijd het geval.
Mensen met huisdieren, vooral met een hond en/of kat, komen dan ook lastiger aan een woning, de verhuurders zijn daar niet zo kapot van.

Hierboven heb ik het over huizen/woningen....tjee, daar wordt hier dus heel duidelijk een onderscheid in gemaakt. Je hebt een 'Haus' òf een 'Wohnung'. Ik zei bijvoorbeeld uit eem soort automatisme dat wij onze woning verkocht hadden...door sommigen werd er een beetje raar op gereageerd: ''Goh, een woning?''
Mensen die wisten waar wij woonden zeiden dan ook steevast 'Wohnung?' Jullie hadden toch een 'Haus?' Zo apart, mensen die vielen er gewoon echt over, terwijl mij dat gewoon echt helemaal niets uitmaakt!
Net zoals dat ik vertelde, dat wij in het dorp een 'Mietwohnung' gevonden hadden... een moeder die haar zoon bracht voor het spelen en bij ons voor de voordeur stond, vroeg dan ook of wij boven of beneden woonden...toen ik zei dat het hele huis voor ons was, keek ze verbaasd: ''maar je zei dat jullie een Mietwohnung hadden!?'' Tja, sorry hoor, ik maak daar eigenlijk geen onderscheid in, maar de duitse mensen dus wel!

woensdag 30 november 2011

Einde forum en handbal

Gisteren heb ik mijn forum maar eens weer geopend...al een flink aantal weken (eerder maanden) had ik er al niet meer op geschreven of zelfs nog maar gekeken....daarvoor is een forum natuurlijk niet bedoeld. Vandaar dat ik het forum geleegd heb, ik krijg het eerlijk gezegd niet 'uit de lucht', maar ik heb wel de hele inhoud gewist en doorverwezen naar deze blog. Jammer natuurlijk, maar eerlijk gezegd vind ik een blog bijhouden veel leuker en makkelijker!

Maandag bij het ophalen van Luuk, vroeg Luuk of hij die middag een keertje bij handbal mocht kijken. Dat had hij al eerder gevraagd, zo'n drie weken geleden. Zijn vriendjes zijn er sinds kort ook bij. Het leek hem helemaal geweldig en super en gaaf en....hahaha, toen ik vroeg wat je dan bij handbal moest doen, was het stil....''ja, dat weet ik natuurlijk niet, want ik ben er nog nooit geweest!''
Tja, Jordy zit natuurlijk bij de voetbal en Luuk vind dat helemaal niets, hij heeft het wel een paar weken geprobeerd, maar euh...het was niet echt wat voor hem, zeg maar... vandaar dat we maandagmiddag naar Bad Bentheim zijn gegaan, naar de sporthal. Ik heb de trainster (toevallig een moeder van school, wist ik niet) gevraagd of Luuk een paar keer mee mag spelen om te kijken of hij het leuk vind. Dat was geen enkel probleem, ze vond het erg leuk, want er zijn heel weinig jongens bij die groep! Luuk heeft dus zijn sportkleren aangedaan en meegedaan met de les, samen met zijn vriendjes en vele 'oude bekenden'. Het blijkt dat er veel kindjes van de vorige Kindergarten meespelen, dat was natuurlijk wel erg leuk.
Luuk heeft het leuk gehad, zoals hij zelf zegt, maar ja, dat riep hij na de eerste keer voetbal ook, haha, we wachten af en gaan volgende week gewoon weer!

maandag 28 november 2011

Gevlucht en Vater Martin

Zaterdagmiddag de kids weggebracht naar mijn ouders en daarna zijn Erik en ik naar de stad gegaan...ik kom nooit, maar dan ook werkelijk nooit op zaterdagmiddag in een stad in Nederland...ik weet ineens weer waarom!! De auto waren we nog redelijk snel kwijt, maar daarna, in de winkels waar wij moesten zijn....in één winkel ben ik letterlijk gevlucht, ik wilde maar één ding en dat was weer naar buiten, je kon er je kont niet keren, liep je een gangpad in, kwam je er niet meer uit, mensen die tegen je opbotsen, met buggy's tegen je aan rijden...de rij voor de kassa stond tot achterin de winkel....ik heb de snelste weg naar buiten genomen! Toen we vervolgens bij andere winkels een deel hadden van wat we zochten (eigenlijk van wat de Sint dus zocht...) dachten we 'even' naar Het Plein te gaan, bij de Ikea, daar zit ook een hele grote speelgoedwinkel. Het is, laten we zeggen, normaal misschien vijf minuten rijden vanaf de stad, we hebben er nu bijna een HALF UUR over gedaan! We waren het beide zo vreselijk zat, dit is zo... niets voor ons! We hebben op de terugweg bij de supermarkt boodschappen (de wekelijkse boodschap in Nederland) gedaan, zodat Erik dat vandaag of morgen niet na zijn werk hoeft te doen, daar was het gelukkig heel rustig omdat inmiddels de rest van de winkels gesloten waren. Aangezien er in het winkelcentrum ook een cafetaria zat, dachten we: we eten er even een patatje, dan zijn we klaar als we thuis komen....we zijn er niet eens naar binnen gegaan, het hing er met de benen uit!! We zijn in de auto gestapt en we hebben uiteindelijk hier in het dorp, bij de Stube heerlijk rustig gezeten en gegeten...

's Avonds hadden we dus verjaardag van de oude buurtjes, het was er heel gezellig, we hebben lekker weer bijgekletst met de rest van de buren. Het was wel heel raar eigenlijk, het bleek dat de mensen die ons huis dus gekocht hebben, er inmiddels al een week in wonen, er stonden dus twee auto's op het oprit en wij hebben voor het eerst een 'ander' parkeerplekje in de straat moeten zoeken. Te lang er bij stil staan, doen we ook niet, we staan volledig achter onze keuze!

Zondagochtend zaten we alweer op tijd in de kerk. Luuk heeft meegespeeld in het stuk over 'Vater Martin', daarvoor moest hij dus tekst uit zijn hoofd kennen en ik moet zeggen, het ging heel goed! Het werd leuk gedaan, ze hadden zelfs een klein decor nagebouwd, zodat ook de allerkleinsten geboeid bleven kijken en er ook iets van konden snappen! Alleen de liederen waren een beetje erg lang en ook een meneer die bij elke dienst een zegje houdt van hoeveel geld er opgehaald is de afgelopen week en waar het naar toe gaat...dat duurde te lang. Dat was jammer, maar het toneelstukje was leuk.
Zelfs zo leuk, dat de pastor vanmorgen om 8.00u de Kindergarten al belde, met de vraag of de kinderen hetzelfde stukje nog een keer zouden willen spelen, tijdens een dienst voor de ouderen van het dorp...