Goldeck en Ankogel

Wij vermaken ons wel weer prima, als het weer niet meewerkt, dan maar op de gok iets ondernemen! Donderdag besloten we, omdat de voorspellingen niet geweldig waren, om dan maar iets op te zoeken wat we binnen konden doen...tja, een museum...wij zijn niet heel erg van de musea, maar Erik wist wel een museum waar de jongens zich wel even konden vermaken! We gingen naar Spittal, waar we het Eisenbahnmuseum deden, die we een paar jaar geleden ook al eens bekeken. De jongens hebben zich er inderdaad prima vermaakt:

Verder namen we wel onze bergschoenen mee en wat jassen, voor als het weer toch droog zou blijven...dan konden we de Goldeck toch op gaan! We hadden redelijk geluk. Na het museum hebben we nog een paar winkels aangedaan en toen besloten we een pizza te gaan eten: 

en daarna besloten we gewoon de Goldeck op te gaan en te zien hoe het weer zich zou houden:

en het was inderdaad niet geheel wolkenloos...in tegendeel zelfs, maar juist dat leverde toch een heel mooi uitzicht op:

Het bleef droog!! En daardoor namen we de wandelroute naar het Mittelstation, in plaats van weer in de kabelbaan te stappen_

En toen...toen hoorde ik een boer steeds roepen: ''Ah komm, du bist mein Weibchen, ja komm...''
Ahum, dat klonk wel even gek daar boven op de berg, maar ik speurde en zag daar een aantal koeien en wat later kreeg ik de boer in het vizier die een stukje hoger met een stok tegen een emmer tikte... boer en boerin wilden een zevental koeien de alm opdrijven....over ONS wandelpad! Nu moet ik even vermelden dat een koe breder is dan het pad...hahaha, en dat Jordy toen voorop liep en niks door had...hij liep dus en opeens stond hij stokstijf...oog in oog met een koe! Jordy draaide zich om en kwam in snelpas naar ons toegerend! Luuk bleef staan... tja, dat was even spannend, want een koe gaat echt geen rekening houden met een paar mensen op ZIJN pad! De boerin bleef maar roepen: ''Die Kühe tun nichts!''
Tja, ik riep terug dat ik daar ook niet bang voor was, maar dat een koe ook kan uitglijden en ons erbij meeneemt...wij verzetten dus een stap in de bosjes en de ene koe nam inderdaad vóór ons de weg omhoog, maar de andere liep ons eerst voorbij en nam toen direct het pad omhoog...met andere woorden, links van ons op een meter afstand een stijgende koe en rechts van ons op een meter afstand een stijgende koe...maar we hebben overleefd! Luuk bekijkt hier nog even wat de eerste koe doet, de anderen moesten nog komen:

Het was een heerlijk uitstapje, we hebben genoten!

We hadden eerder al besloten, dat we vrijdag een daguitstap wilden gaan maken, omdat op die dag het weer het beste voorspeld werd. Gelukkig klopte dat ook! We zaten te twijfelen tussen Ferlach met de Tscheppaschlucht en Mallnitz met de Ankogelbahn. Op vrijdagochtend hebben we uiteindelijk pas, door de weersvoorspellingen, de beslissing genomen en zijn we naar Mallnitz gereden!
Het was een mooie route er naar toe en toen we aankwamen en de rugtassen inpakten, zagen we een aantal paarden de parkeerplaats op lopen...die paarden liepen eerst naar een tweetal motoren die er geparkeerd stonden en besnuffelden de hele motoren, staken de neuzen in de zijtassen en liepen toen weer weg...naar een paar fietsen...eerst snuffelen, toen likken, de ene fiets bungelde opzij en het paard bleef maar likken langs de ketting en nam toen het zadel...eerst likken en toen zette het dier er zijn tanden in...mocht dus iemand op deze foto zijn of haar fiets herkennen, die na het bezoek aan de Ankogelbahn een half gesloopte fiets meenamen...dit zijn de daders:

En dit is het eerste deel van de baan:

Vervolgens stap je over en zie je hier de schaduw van het tweede deel van de kabelbaan:

Dit is het uitzicht over Mallnitz:

Bovenop lag er in elk geval nog genoeg sneeuw! Je loopt er dan ook boven de 2600m

We hadden het brood meegenomen en hebben het lekker opgepeuzeld met uitzicht over de Hohe Tauern:

Er vloog steeds een helikopter af en aan. Het bleek dat er het oude 'Hannoverhaus' afgebroken werd en aangezien er geen weg naar toe gaat, moet het dus allemaal met de helikopter, heel indrukwekkend natuurlijk voor jong en oud:

Hieronder zie je bij de helikopter de kabel nog hangen, waar steeds van alles aangehangen werd om het af te voeren:

Wij wilden het leuke smalle paadje er naar toe wel eens uitproberen, daar stond namelijk niet aangegeven dat het niet mocht...nou ja, een klein verbleekt bordje, waarvan wij dachten dat het al heel oud was, maar geen lijnen of iets dergelijks, dus wij liepen er omhoog...net boven aangekomen, met zicht op het oude huis, werden we gelijk door het werkvolk weer weggestuurd, want de helikopter kon elk ogenblik weer terugkomen...jammer...

Na ons een aantal uren te hebben vermaakt en de kabelbaan weer naar beneden genomen hadden, zijn we gaan zwemmen in het Hallenbad in Mallnitz! Ideaal, het zit ook bij de Kärntencard in! Het is een klein zwembad, maar de jongens vonden het geweldig!!

Het was zelfs zulk lekker weer, dat we bij het zwembad buiten nog wat gedronken en gegeten hebben:

Na het zwemmen was het toch wel redelijk laat geworden. We hebben bij een supermarkt wat lekkere broodjes meegenomen, wat vleeswaren, lekkere toetjes gehaald en uiteindelijk in het Mölltal hebben we alles opgegeten...helaas begon het halverwege eerst te druppelen, toen te onweren en later een flinke stortbui! We hebben dus verder gegeten in de auto.

Uiteindelijk waren we pas na achten in de avond weer thuis!! Ook dit was een geweldige dag!

En vandaag op het nieuws!! Ik las, dat het Hannoverhaus, bovenop de Ankogel, vrijdagavond waarschijnlijk getroffen is door de bliksem en is afgebrand!! Het huis waar wij nog bij hebben staan kijken op dezelfde dag!! Nou ja, het werd toch al afgebroken...dit gaat natuurlijk een stukje sneller...al zal het vast en zeker niet de bedoeling zijn geweest!