woensdag 11 april 2012

Het begin van alledag?

Het leven van alledag moet eigenlijk weer beginnen, Luuk en Thijs zijn voor de tweede dag naar school geweest en Jordy begint morgen weer...maar het alledag-leven is er nog niet...

Jordy heeft met Pasen, in zijn Nagelneue spijkerbroek, een giga-gat gevallen...en de andere knie een kleiner gaatje...normaal, als het zou gaan om een oudere spijkerbroek, knip ik 'm af en is het een korte broek voor de zomer, maar deze broek... ik heb al eens knie-strijkplaatjes gehad, die liggen er binnen twee dagen weer af of helemaal los en ik heb geen naaimachine...vandaar dat ik vanmorgen voor het eerst naar het naaiatellier in het dorp ben gegaan en ik laat er voor een paar euro de broek maken.

Thijs zijn lip gaat er steeds beter uitzien, de pleister begint steeds meer los te laten, die zal er met een paar dagen wel af zijn. Hij heeft er geen pijn aan, tenzij Thijs te onbenullig zijn mond afpoetst. De zwelling is eigenlijk wel weg.

Tja en dan verder...ik heb gisteren en vandaag verschillende telefoontjes gepleegd. De huurwoning in Villach, die we bezichtigd hebben en die wel groot genoeg was, heb ik afgebeld...het wordt gewoonweg geen Villach. De meneer in Tragail heb ik een paar keer proberen te bellen en uiteindelijk vandaag zijn Sprachbox maar ingesproken, dat we ook die woning niet zullen nemen. Zijn vrouw wil het namelijk helemaal niet meer verhuren en de meneer wilde ons beide woningen laten nemen, waardoor de huur op een belachelijk bedrag uit zou komen. De makelaar van het huis in Treffen heb ik gebeld en gezegd dat we met zekerheid het huis in Treffen niet nemen, simpelweg omdat het veel te duur is.
Inmiddels heb ik in de afgelopen dagen twee mailtjes gekregen van mijn zoekopdracht op de oostenrijkse Flohmarkt, er worden ons twee woningen aangeboden...beide liggen totaal buiten ons 'zoekgebied', die twee personen moet ik nog terugmailen. Vanmorgen werd ik door een makelaar gebeld, ze hadden voor ons een huurwoning in Villach gevonden....''helaas, maar bedankt voor de moeite.''
Afgelopen vrijdag werden we trouwens in de auto, op de terugweg, nog gebeld door de meneer die woensdags afgebeld had, omdat hij ziek was. Deze woning hadden we wel van buiten bekeken en lag wederom in Villach. Erik had de meneer aan de telefoon en heeft de meneer vriendelijk duidelijk gemaakt, dat we inmiddels op de terugweg waren en niet meer zouden komen kijken.

Nou ja, dat dus. Plus het feit dat ik wederom al een paar dagen weer slechter slaap, door alle overpeinzingen in het hoofd. We hebben ontzettend veel gepraat, voors en tegens tegen elkaar afgewogen over het huis in Bad Bleiberg. Op een moment was Erik al het hele huis aan het indelen, verbouwen en ideeën aan het aandragen...toen ik dus meldde: ''je zult eerst een stap terug moeten zetten...we hebben nog geen huis hè...'' Uiteindelijk hebben we samen besloten, dat we ervoor willen gaan...we willen daadwerkelijk gaan proberen om het huis in Bad Bleiberg te gaan kopen....het voelt gewoon heel goed, gelijk in Bad Bleiberg al, ervoor al, omdat we het huis te koop hebben zien staan op het internet en het precies is, wat wij voor ogen hebben...na de bezichtiging werd het bevestigd....en nu, na onze hoofden te hebben gebroken, hebben we de knoop doorgehakt en we willen proberen een financiering rond te gaan krijgen.
Dat is een heel ander verhaal dan een financiering in Nederland...het zal ook veel meer tijd in beslag gaan nemen, maar ik heb inmiddels gisteren en vandaag de eerste stappen gezet, door de eigenaar van het huis te bellen en de bank waar we vorige week geweest zijn...
Voordat wij uiteindelijk zullen weten, of een bank (we gaan natuurlijk naar meedere banken), met ons in zee wil gaan, zullen we toch zeker wel twee weken verder zijn...dit komt ook omdat ik verschillende formulieren aan moest vragen en die ik per post thuis krijg (de Schufa-Auskunft = BKR registratie in Duitsland) en die zullen dan weer per mail naar de bank kunnen.
Tegen de tijd dat verschillende banken het één en ander voorbereid hebben, zullen we weer naar Oostenrijk gaan en tevens ook weer het huis voor een tweede keer gaan bekijken...waarschijnlijk met één of meerdere van de kinderen...

Er volgt ongetwijfeld nog veeeeeeeeeeel meer....

Geen opmerkingen: