Dag 4,5,6 en 7

Dag 4:
Erik heeft om 9.30u een afspraak bij Infineon, de jongens en ik blijven bij het huisje. We hebben ze net een meegenomen cadeautje gegeven: een insectendoosje met 5 bakjes voor verschillende insecten, een pincet en een vergrootglas. Zodra Erik dus weg is, gaan de jongens gewapend op pad...beestjes zoeken! Het zonnetje schijnt heerlijk, dus als de jongens al even aan het zoeken zijn geweest, neem ik ranja en koekjes mee naar buiten en drinken we samen wat, waarna ik even help met zoeken. Verschillende spinnetjes (ienieminie hoor, ze konden zelfs door het luchtgaatje weer ontsnappen) en torretjes, een gek soort vlieg en ze hebben meerdere mieren geprobeerd te vangen, maar die ontsnapten weer net zo snel... Met de jongens heb ik even later lopend wat boodschappen gedaan bij de Spar, die zit in Treffen, heel erg dichtbij! Toen we terugkwamen, kwam de mevrouw van het huisje naar mij toe. In de woning boven ons, zitten drie nederlandse jongeren, hun auto lekt olie en dat heeft de mevrouw ze gezegd, ze wist zelfs waar het vandaan kwam (wat later bleek dat ze idd een halve monteur is...) en ze had het de jongeren proberen uit te leggen, maar ze had het idee dat ze haar niet snapten, of ik de nederlanders het nog eens wilde uitleggen. Ik ben dus naar ze toe gegaan, ze hadden het wel begrepen en ze durfden nu inderdaad niet meer verder te rijden, maar ze hadden een 'vriend' iets verderop die hun zou helpen.
Erik kwam er inmiddels ook weer aan! Het gesprek is goed verlopen, de meneer vroeg van alles, Erik had wat vragen, de meneer vroeg ook waarom we naar Oostenrijk kwamen. Aangezien de diploma's dus allemaal in het nederlands zijn en de meneer, als hij Erik aan zou nemen, Erik niet te laag in wil zetten, gaat hij zelf na, wat de diploma's in Oostenrijk waard zijn. We hadden zelf, op de Lebenslauf, wel aangegeven met welke opleidingen die van Erik te vergelijken zullen zijn, maar in Oostenrijk ligt het allemaal net weer even iets anders. Het scheelt, ook met een vertaling van de diploma's naar het duits, had de meneer deze stap nog ondernomen. Volgens de meneer kan Erik zo in de produktie beginnen, maar dat wil de meneer niet doen, omdat hij het idee heeft, dat Erik meer kan...
Een contract krijgt Erik nu dus niet, maar daar waren we eerlijk gezegd ook niet vanuit gegaan. Het belangrijkste voor nu, vinden wij, Erik is in elk geval niet weggestuurd!

We hebben buiten lekker koffie gedronken en daarna nog meer beestjes gezocht, tafeltennis gespeeld en vervolgens hebben de jongens de loep voor andere doeleinden gebruikt...

Erik begon erover onder het koffie drinken, Jordy en Luuk waren helemaal verbaasd, dat je met een loep vuur zou kunnen maken...toen pakte ik dus de loep en hield die op het oude houten stoeltje van de mevrouw, niet verwachtende dat dat ding zou gaan roken....hahaha, gauw weggepoets en toen heeft Erik maar even twee wcrolletjes uit de otto gehaald, het resultaat kun je zien hierboven! Het is Jordy zelfs nog gelukt om op zijn houten wandelstok uit het bos, zijn voorletter te branden!! Hmmm, valt dit nog onder verantwoord ouderschap? Ach, iedereen heeft dit toch wel eens gedaan?

Na het broodeten is Erik uiteindelijk toch maar met de bovenbuurman meegereden naar Villach, naar de autogarage voor een dop (die waren ze onderweg verloren) en een fles olie.

Toen zijn we naar Spittal gereden, naar de garage waar we al eerder waren geweest. De man was toen heel behulpzaam, kijken of die er nu weer is. De meneer was er nog en dit keer hebben we informatie gevraagd over het rijden in een dieselauto of een benzineauto...wat is het verschil met de belasting, brandstof en onderhoud. Wij weten nu dus heel wat meer! Daarna zijn we naar de hele grote speelgoedwinkel in Spittal gegaan, de jongens hadden geld meegekregen van opa en oma en daar moest natuurlijk wel iets voor gekocht worden!
We zijn daarna doorgereden naar Lendorf, naar Roel, Corine en de kids! Zo konden onze jongens ook even kennis maken met hun kinderen en hebben ze heerlijk buiten kunnen spelen. Wij hebben koffie gedronken en gekletst en weer wat nieuwe informatie vergaard. Roel kwam iets later ook terug van zijn werk, dus nu hebben we ook kennisgemaakt met Roel. Het was gezellig!!!

's Avonds hebben Erik en ik samen aan tafel gezeten, met pen en papier en hebben we weer heel wat opgeschreven!

Dag 5:

Vroeg uit bed! Hahaha, dat is niets nieuws, later dan 6.00u hebben de jongens het de hele week nog niet gemaakt....Wassen, aankleden, ontbijten en om 7.30u in de auto, op naar Bad Bleiberg! Vandaag gaan we de scholen bekijken! In het dal regent het en hoe hoger we komen, hoe kouder het wordt. In Bad Bleiberg sneeuwt het zelfs! De sneeuw blijft niet liggen, want de temperatuur blijft hangen op 1gr. Om precies 8.00u staan we in de Volksschule. Een mevrouw die op de gang loopt, zegt: ''Ah, u komt voor Frau Direktorin?'' Ze wijst ons de weg en boven vinden we haar. Ze ontvangt ons, we praten wat, ze schrijft het een en ander op en we maken een afspraak voor de eerste week dat wij in Oostenrijk zullen zijn, zodat Jordy en Luuk twee uurtjes mee mogen lopen met de klas. Het officiele inschrijven kunnen we pas doen, zodra we aangemeld zijn bij de gemeente. De school op zich in niet zo heel klein, maar inmiddels het leerlingenaantal wel. Op dit moment zitten er 70 leerlingen en tot nu toe, zullen er volgend schooljaar 79 leerlingen op komen te zitten. Dan hebben we het natuurlijk wel over een Volksschule, die bestaat uit 4 jaren, maar dan nog, elk jaar heeft dus 'maar' één klas! In Nederland is dit niet geheel ongebruikelijk, maar voor Oostenrijkse begrippen is het wel klein (volgens een mevrouw).



Dit is dus de Volksschule waar Jordy en Luuk naar toe zullen gaan.

Vervolgens rijden we door naar de Kindergarten. We worden heel hartelijk ontvangen en door een juf eerst naar de Leiterin verwezen. Ze weet gelijk wie wij zijn en ze stelt zich voor. We krijgen een rondleiding door de hele Kindergarten en ook een uitleg, welke kindjes in welke groepen komen en hoe de dag er ongeveer uitziet. Ze vraagt waar we gaan wonen en net als alle andere mensen die we gesproken hebben, weet ze gelijk welk huis het is en ze is helemaal enthousiast! Als laatste komen we in de 'Gelbe Gruppe' aan, de groep waar Thijs gaat komen. We doen allemaal de schoenen uit en mogen in de ruimte rondkijken, eerst wil Thijs gedragen worden, maar al snel kan ik hem neerzetten en kijkt hij zelf rond, eerst dicht bij mij, daarna dicht bij Erik en vervolgens staat hij samen met Jordy, Luuk en een heleboel andere kindjes bij een bouwtafel te spelen. Af en toe vraagt de juf wat en eerst kijkt Thijs naar mij of Erik en vervolgens geeft hij antwoord, iets later laat de juf Thijs het lokaal zien, zelfs een kleine lach verschijnt er bij Thijs! Zodra we een inschrijfformulier mee krijgen, gaan we weer weg en onder het lopen naar buiten, praat Thijs al over 'zijn' school en vertelt honderduit over waarmee hij er buiten zou kunnen spelen!

Dit is de Kindergarten, het voorste gebouw, het
breedste gedeelte. Het heeft twee verdiepingen.

We rijden door naar het Kuuroord (een straat verder) om een folder op te halen over wat er allemaal precies bij het Kuuroord te doen is (info voor onze toekomstige site) en daarna rijden we door naar de gemeente. Dezelfde mevrouw die ons in april heeft geholpen met het huis (zij heeft voor ons het telefoonnummer van de huismeester opgezocht) komt toevallig de gang oplopen, ze herkent ons gelijk. Ze is blij ons te zien en vindt het leuk om de jongens nu ook te ontmoeten! We praten haar bij, na ons laatste bezoek en ik vraag haar gelijk wat ze van ons nodig heeft bij een inschrijving bij de gemeente. Ik vraag haar ook, of we op de bovenste verdieping een Ferienwohnung mogen hebben en volgens haar is dat geen enkel probleem! Toevallig komt net de meneer die erover gaat de trap af lopen en zij vraagt het voor de zekerheid bij haar collega na. Het schijnt inderdaad geen enkel probleem te zijn, zodra we ermee gaan beginnen, dan moeten we het even bij hem melden en een formuliertje ondertekenen en dan is het klaar. In elk geval zullen er geen toestanden met brandweercontroles of iets dergelijks komen, daar was Erik bang voor, omdat dat eens te zien is geweest op tv...mensen die alles verbouwd hadden, toen kwam de brandweer en moest er het een en ander opnieuw gedaan worden (was toen in Tirol).
Ook van de gemeente nemen we weer allerhande informatiefoldertjes mee (ook weer voor de toekomstige site) en we gaan door naar de bakker, lekker wat drinken en taart! Buiten sneeuwt het nog steeds.
We rijden door naar Bleiberg Nötsch, naar een elektro-zaak, waar Erik naar toe heeft gebeld. Het is een heel klein zaakje en de meneer zelf is er niet, Erik zou dan een afspraak moeten maken...dat doen we dan wel zodra we er wonen. We rijden verder naar Nötsch im Gailtal, ook een elektro-zaak, deze is een stuk groter en ook deze meneer is er nog niet. Een klant die ook voor de deur staat te wachten, weet te vertellen dat de meneer er zo aan komt, we wachten dus even. Inderdaad een minuut of tien later komt de meneer eraan rijden. Op dit moment heeft de meneer geen werk genoeg om iemand voor voltijd aan te nemen, maar zodra we er wonen, mag Erik rustig weer langskomen. De meneer houdt de Lebenslauf van Erik wel!

We doen nog wat boodschappen en rijden terug naar het huisje. Later in de middag rijden we naar Sattendorf om wat watervallen te bekijken, met wat klim en klauterwerk zien we uiteindelijk twee hele mooie watervallen!! Ook dit keer is Thijs helemaal trots dat hij zonder mopperen met ons is meegelopen...moet je nagaan wat een gemopper het eerder opleverde als hij moest lopen...

Oh ja, voordat we naar Sattendorf toe reden, stonden we buiten nog even te kletsen met een duits stel, die ook in een woning van de mevrouw zaten, de jongens zaten toen al in de auto. We vertellen de mensen wat onze plannen zijn en ze vinden het geweldig. We kregen het over de jongens, die werden nogal onrustig (lees: stierlijk vervelend) achter in de auto, maar de mensen vonden het zulke lieve en nette jongens... Thijs kreeg blijkbaar iets mee van het gesprek, draaide het autoraam verder open en riep, met een enorme grijns: ''Und ich bin der Liebste!''

Dag 6:
Vandaag geen afspraak staan, het is Hemelvaartsdag en in plaats van het Hollandse gebruik 'Fietsen', gaan wij de Villacher Alpenstrasse' rijden! We nemen te eten en te drinken mee en gaan op pad. Vlak voor de Alpenstrassen komen we langs een grote Skispringschans, waar we eerst een stop maken en een paar sprongen bekijken. Toen de Strasse op.

We zijn begonnen in korte broek en t-shirt en bovenop stonden we in lange broek en trui en jas en nog was het best fris! De jongens konden mooi in de versgevallen sneeuw spelen en hebben zelfs nog een kleine sneeuwpop gebouwd.
Na een lekkere broodmaaltijd, met uitzicht op het drielandenpunt: Slovenië, Italië en Oostenrijk, zijn we weer teruggereden. Nu richting Bad Bleiberg, we willen nog een paar mooie foto's maken,

gisteren is dat niet gelukt met de regen en sneeuw, vandaar dat we nu weer omhoog rijden. Ik heb de foto's gemaakt, die ik wilde hebben en voor het huis hebben we nog wat gedronken en gesnoept en toen weer naar het vakantiehuisje gereden. We hebben besloten om morgen, na de afspraak bij de bank, weer terug te rijden naar huis...naar huis...Duitsland...we wonen er nog wel, maar de laatste dagen voelen we ons al behoorlijk thuis, hier in Oostenrijk...

De laatste dag, dag 7:
Na het ontbijt, pakken we alle spullen weer in de tassen, we drinken nog een kop koffie buiten in het zonnetje en ik reken de laatste verhuurkosten af met de mevrouw. We rijden naar Villach, eerst lopen we wat rond in de stad en ik ga bij drie telefonie-winkels naar binnen om informatie te vragen voor mobiele telefoon en internet. We hebben in elk geval een andere mobiel nodig (nou ja, nodig...ik wil gewoon wat makkelijker kunnen sms'en en die van ons zijn inmiddels euh....flink wat jaren oud) en dan zitten we natuurlijk met belkosten die veelal ook naar Nederland zullen zijn, maar dan kun je natuurlijk ook de vaste aansluiting gebruiken...of neem je geen vaste aansluiting meer, maar alleen mobiel...maar dan zadel je de familieleden ook weer met hogere telefoonkosten op...een vaste aansluiting zal niet heel snel geregeld zijn...

Daarna hebben we een pizzeria opgezocht, want de jongens hebben voor pizza gekozen. We hebben een hele gezellige pizzeria gevonden en we hebben heerlijk gegeten, daarna bij een Italiaanse ijssalon een lekkere ijsco genomen en toen was het tijd om naar de bank te gaan.
Het beeld wat ik had van de meneer, door de telefoongesprekken, klopte aardig met hoe hij eruit ziet. Een heel vriendelijke man, die alle tijd voor ons heeft en al het één en ander klaar heeft liggen. Mijn bestandjes heeft hij allemaal uitgedraaid en ook de foto van het huis, hij wijst erop en zegt nogmaals dat het een supermooi huis is, dat we dat goed gevonden hebben en ook weer, dat dit huis, als het in Villach gestaan zou hebben, het veel duurder zou zijn geweest. Hij laat ons zien hoe een hypotheek eruit ziet en wat voor ons op dit moment de maandlast zou zijn, als we het nu zouden kopen. Ook heeft hij een voorbeeldje voor als de rente een stuk zal stijgen, dan is de maandlast nog steeds te doen en zitten we nog steeds onder onze huidige huurprijs! Het is in Oostenrijk enigszins ongebruikelijk om een vaste rente te hebben voor een hypotheek en ook is het ongebruikelijk om een hypotheek voor 30 jaar te hebben! Ons voorbeeldje is dan ook gebaseerd op een hypotheek met een looptijd van 25 jaar. Helaas kan hij ons echt niet verder helpen dat dit, want hij zegt toch echt een verplichting te hebben ten opzichte van een arbeidscontract. Dit begrijpen we best en ik had eerlijk gezegd ook niet verwacht, dat hij nu opeens een hypotheek klaar zou gaan maken voor ons, maar ja, hopen kun je natuurlijk altijd! En de zekerheid om in het huis te trekken, die hadden we toch al!
Ik vraag de meneer of we misschien al wel een bankrekening kunnen openen en dat kan! Hij heeft alleen een kopie van de pas nodig...die van Erik ligt nog in de auto...meneer heeft de tijd en zegt dat Erik de pas rustig 'even' op mag halen. De meneer begint met de voorbereidingen, kopieert mijn pas alvast, ik kan al een handtekening zetten en een aantal vragen beantwoorden. Erik moet een flink eind lopen en heeft gelukkig de kinderen niet meegenomen, de meneer heeft namelijk gezegd dat wij rustig in zijn kantoor mogen blijven, dus de kinderen hebben we een stuk papier van een kladblok gescheurd en ze een pen gegeven, die vermaken zich dus wel even. Het lijkt een eeuwigheid te duren voordat Erik weer terug is, Thijs is het kleuren al zat en de meneer zit nog van alles uit te zoeken en te bellen met een collega van een ander filiaal, die voor ons wat makkelijker te bereiken is vanuit Bad Bleiberg...Thijs zijn wangen worden steeds roder, ik zie hem echt moe worden en ietsjes later, hij kijkt mij heel raar aan, zegt hij: ''ik moet poepen...'' Echt waar, die jongen heeft af en toe zulke handige momenten!! Hij was bij het huisje nog naar de wc geweest, bij de pizzeria en zelfs nog bij een openbaar toilet in Villach en nu dit! Gelukkig heeft de meneer het niet helemaal verstaan en ik fluister dat hij moet wachten tot papa terug is...gelukkig lukt dat en als Erik terug komt, hoort de meneer iets over een wc en zegt dat er op de gang een toilet is...gelukkig! De jongens gaan allemaal maar even mee, even uit het kantoor, het was ook helemaal niet de bedoeling dat ze er bij zouden blijven, want Erik wilde met ze naar buiten gaan, maar de meneer vond het geen probleem dat de jongens er bij waren, want het zijn toch zulke brave jongens....na heel veel geduld heeft de meneer eindelijk de rekening geopend...tjonge, als alleen dat al zolang moet duren....maar hij blijft geduld houden en is zelfs nog zo vriendelijk om mij te laten zien, hoe ik bij het internetbankieren kan komen en hoe het eruit ziet en hij laat zelfs zien hoe het werkt om een overschrijving uit te voeren! Voor het vele geduld wat de jongens op hebben gebracht, duikt de meneer onder in de kast en komt met drie kleine weekendtassen tevoorschijn!! Nou, dat maakt bij de jongens natuurlijk heel veel goed!
We nemen afscheid bij de bank en doen nog een paar boodschappen voor onderweg en uiteindelijk om 16.00u vertrekken we richting de autobaan. Thijs valt al snel in slaap en slaapt al ruim een uur voor de eerste pauze! Daarna duurt het langer...pas om 22.00u in de avond lukt het om de jongens stil te krijgen, zodat ze in slaap vallen. Om 02.30u zijn we weer thuis en kunnen we allemaal weer ons eigen bed in.