Vanmorgen kwam de juf van Luuk naar mij toe: ik moet je nog wat moois vertellen...
Afgelopen vrijdag was de pastor op de Kindergarten. Die beste man komt ongeveer zo'n 8 keer in een jaar bij de Kindergarten en leest de kinderen voor, of laat de kinderen spelender wijs kennis maken met religie, hij doet het in ieder geval op zo'n manier, dat de kinderen ook echt luisteren of opletten. Vrijdag had hij dus iets van een spel of voordrachtje voorbereid waarbij de kinderen actief moesten meedoen en ook nog wat leerden over de religie. Toen het klaar was, is Luuk opgestaan en naar de pastor gelopen en zei:
''dass hast du ganz toll gemacht!''
Luuks juf zei: Luuk zei het gewoon zo oprecht...zo mooi was dat... ze kreeg vanmorgen gewoon de tranen in haar ogen.
Haha, de pastor had het zo leuk gevonden, dat hij volgens de juf bijna over de vloer rolde van het lachen, hij had gezegd dat dit, in al die jaren dat hij nu pastor is, nog nooit tegen hem gezegd was!! Hij vond het geweldig!
De juf van Luuk is ook gewoon een heel leuk, oprecht en spontaan mens en ze zei er ook gelijk achteraan: we hebben heel veel mooie en lieve kindjes in de groep, ieder kindje is uniek....maar ik ga Luuk volgend jaar echt missen...en dan zegt ze dat wederom met tranen in haar ogen...
Dit soort 'dingen' zijn gewoon zo leuk om te horen en ja, Luuk is inderdaad open en spontaan en hij kan je nu voor de gek houden, zonder dat je het in de gaten hebt! Luuk maakt zich voor volgend jaar, tot op heden, ook nog geen zorgen over vriendjes, hij heeft volgens mij gewoon het idee: vriendjes krijg ik toch wel! Op de Kindergarten waar hij nu zit, zit hij sinds een jaar en hij is er toen gewoon naar binnen gestapt en deed mee met de rest...hij heeft er nooit een probleem van gemaakt, dat hij van Kindergarten is gewisseld.
Jordy daarentegen is anders. Hij vroeg zich dit weekend echt af of hij in Oostenrijk wel nieuwe vriendjes zal krijgen...of er wel kindjes zijn die hem leuk vinden...gelukkig kun je met Jordy goed praten en iets goed uitleggen. Ik heb hem verteld dat er zeker genoeg kindjes zullen zijn, want er zijn ook scholen en hij heeft in de klas waar hij nu zit, ook vriendjes gemaakt...dat zal in Oostenrijk niet anders zijn. Hij was ook bang dat niemand hem zou verstaan in Oostenrijk, nou ja, dat probleem kon ik natuurlijk gelijk verhelpen. Maar ik bedoel maar: Jordy is een echt denkertje, maar gelukkig uit hij zich wel! Waarschijnlijk moeten we hetzelfde gesprek nog wel een aantal keren voeren, want hij blijft piekeren...hij kan zich geen beeld vormen in zijn hoofd over iets wat nog moet komen en ook al heeft hij antwoorden gekregen of is hij helemaal tevreden na een gesprek, hij komt er binnenkort toch weer op terug. Voor Jordy zijn veranderingen gewoon heel moeilijk, maar we kunnen ze natuurlijk niet ontlopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten