Vandaag wordt Opoe begraven...de familie heeft alles geregeld en zullen haar vandaag een mooi afscheid geven...
Eerst kunnen de mensen afscheid nemen van Opoe zelf, daarna is er een dienst en vervolgens de begravenis...voor iedereeen die daar is: sterkte.
Gelukkig is er tegenwoordig veel via de mail te regelen...ik kreeg namelijk een berichtje van Eriks oom, of ze een stukje uit mijn blog mochten gebruiken om voor te lezen tijdens de dienst, zodat wij er toch een beetje bij zijn...ik heb gisterenavond begrepen, dat Eriks broer dit stukje voor zal lezen...erg mooi en fijn...
Verder hebben wij natuurlijk een brievenbus voor de post, maar dezelfde oom heeft voor ons ook de rouwkaart ingescand en per mail verstuurd, zodat wij gelijk met alle anderen de kaart al hadden...gisteren is het origineel per post aangekomen.
Heel raar om nu wat anders te schrijven, maar het is wel het leven...het gaat gewoon maar door...
Gisterenochtend zaten we met ons allen om 7.00u aan de ontbijttafel. We hebben heerlijk samen ontbeten, al zijn onze magen niet aan dat tijdstip en dat brood, gewend. Eerder ontbeten we rond 8.15u en we zijn inmiddels gewend aan een bepaald soort brood, maar vorige week hebben we ergens anders boodschappen gedaan en dus ook ander brood meegenomen, om te testen....geen aanbeveling, dit brood. Maar goed, om 7.30u hebben we Erik uitgezwaaid vanaf het balkon (kantoortijden volgens Erik). De jongens mochten eerst even televisie kijken en heb ik de vaatwasser uitgeruimd en de stofzuiger erdoor gehaald. Toen hebben we ons allemaal gewassen en aangekleed, de jongens zijn het bos ingegaan om hun pad verder 'mooi' te maken (met snoeischaren...). Ik heb de badkamer en de wc een poetsbeurt gegeven, daarna fruit gegeten en toen even naar de Spar voor een paar boodschappen. Bij de winkel werd ik gebeld door mijn schoonzus over het hoe en wat voor de dag, want zij zouden ook komen.
Rond 12.00u hebben we alweer brood gegeten, want dan verneem je natuurlijk het verschil met het ontbijttijdstip wel (en het feit dat ik maar één zo'n boterham weg kreeg...). Tijdens het eten kwam mijn broer, schoonzus en hun drie kinderen en net iets later kwam daar mijn nicht met haar gezin al aan! Volle bak dus!
Ik heb het huis laten zien en in tussentijd heeft mijn schoonzus koffie gezet en mijn broer op de kinderen gelet...de taken dus mooi verdeeld! Vervolgens hebben we koffie gedronken en gekletst, de kinderen hebben gespeeld van het bos tot de trampoline en rond 14.15u (? volgens mij) zijn mijn nicht en haar gezin doorgereden naar Kroatië, voor de vakantie.
Er kwamen steeds meer wolken aandrijven, terwijl ze toch echt gezegd hadden, dat het in het zuiden droog zou blijven (ik moet gewoon echt niet meer naar de voorspellingen luisteren). Dus tegen de tijd, dat we eigenlijk de barbecue aan wilden steken, begon het te sputteren...en toch heeft mijn broer 'm maar aangestoken, want het vlees was toch al uit de diepvries. We konden alleen dus niet buiten zitten en hebben daarom de keukentafel maar gedekt. Toen de barbecue op temperatuur was, kwam Erik aanrijden, precies 17.30u!
We hebben dus buiten het vlees gebraden/geroosterd en binnen aan de keukentafel alles opgegeten! Het was gezellig en pastte net, met tien personen aan de tafel!! Een ijsje na en toen was het voor mijn broer de tijd om weer terug te rijden, want het was inmiddels 19.30u en de kinderen geven het natuurlijk wel een keertje op en ze moesten nog zo'n 40 minuten rijden.
Eriks eerste werkdag was dubbel. Het gaat allemaal nogal 'losjes' en daar moet je gewoon aan wennen. Er werd nog niets geen 'papierkraam' in orde gemaakt, ja, de mevrouw heeft bankgegevens genoteerd en ons vaste telefoonnummer. Erik heeft zich voorgesteld aan de nieuwe collega's en kon toen gelijk met hen in de bus stappen naar het werkadres! Het werk zelf, is niets mis mee, alleen Erik vindt het prettiger als je gewoon weet, waar je aan toe bent...zoals hij dat gewend was. Nu kan het zo zijn, dat je de ene dag in Villach zit, de andere dag er buiten, de ene keer op een bouw, de andere keer bij mensen thuis en Erik zelf heeft liever een vaste werkplek, maar goed, het was de eerste dag en dat is natuurlijk zeker al wennen en ook het feit dat Erik natuurlijk 6,5 week vakantie heeft gehad...geen drie pauze's op een dag, maar één middagpauze van een uur...ook dat is wennen! En aan het einde van elke werkdag, moeten ze weer terug naar de 'winkel' om een werkbriefje in te leveren...en die winkel zit in het centrum van Villach, terwijl Erik dus gisteren onder aan de berg, in onze richting, aan het werk was...dat vindt hij dan weer zonde!!
We zullen zien hoe het vandaag verloopt, maar Erik blijft wel positief, het is vooral wennen.
We zullen ons eens aan gaan kleden....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten