vrijdag 13 december 2013

Sorry...

...ik heb een klein beetje gejokt, maar het kon nu eenmaal niet anders, want dan zou de verrassing er niet meer zijn...
IK WAS BIJ HET FEESTJE VAN MIJN OMA!!!!
Onvoorstelbaar, hoe je af en toe de boel bij elkaar staat te liegen, ik heb een hekel aan liegen, dat breng ik de jongens ook bij, dat weten ze ook van mij...de jongens en Erik wisten er dan ook wel vanaf, net als mijn ouders en mijn oudste broer. Ik zal het uitleggen:
Toen inderdaad de uitnodiging in de bus kwam, was mijn gevoel heel dubbel...ik keek op de kalender en zag dat het op een donderdag viel, balen. Erik werkt nog niet zo lang bij zijn huidige werk en kan dan ook niet zomaar vrij vragen...de jongens moeten gewoon naar school, Jordy zit in het laatste Volksschule-jaar en dat is daarmee een belangrijk jaar. Thijs zit in het verplichte Kindergartenjaar en kan ook niet 'zomaar' vrijaf krijgen. Daar had ik behoorlijk moeite mee, maar zoals vaker, laat ik dat natuurlijk niet zomaar blijken, ook niet naar Erik....
Inmiddels had ik eens gespiekt bij vliegreizen, maar tot mijn schrik bleek ook een voordelige reis nu niet echt voordelig en dan ook nog eens vliegvelden niet naast de deur. Treinreizen...ook daar vond ik op dat moment nu niet echt een leuke aanbieding en toen hield het voor mij een beetje op, ook met het feit dat zowel Erik als de jongens niet zomaar hier weg kunnen.
Tijdens de vrijdagwandeling in de nederlandse herfstvakantie, die keer dat mijn oudste broer er ook bij was, kwam het gesprek een beetje in die richting. Ik had het er met Ute over, terwijl mijn broer op dat moment een heel eind voor liep, die hoorde het dus niet. Ute hoorde mijn verhaal aan en zei: ''maar waarom ga je niet gewoon?''
''????? Erik kan niet zomaar vrij krijgen, de jongens moeten naar school...en misschien willen we aan het einde van het jaar nog naar Nederland met ons allen, dan zijn er dubbele kosten en het geld kunnen we op een andere manier goed gebruiken...''
Ute hield vol, zij kon de jongens in de middagen wel opvangen en ook vóór school wel, als Erik naar het werk zou gaan, kon hij de jongens gewoon bij haar afzetten, ook om 6.00u in de ochtend...ze mochten ook wel bij Ute slapen, geen probleem! Op dat moment was mijn broer binnen gehoorsafstand gekomen en keek vragend achterom...tja, ik legde uit waar ik mee zat en mijn broer bevestigde dat het voor oma heel fijn zou zijn, als ik er bij kon zijn...
Tja, daar sta je dan!
Met Erik heb ik het besproken en Erik vond dat ik moest doen, wat goed was en waar ik mij goed bij zou voelen... toen ben ik op zoek gegaan naar nog voordeligere reizen, maar ik bleek verkeerd te zoeken, ik heb een mede-emigrant, die vaker met de trein reist naar Nederland, gevraagd en haar tips opgevolgd... maar ook daar schrok ik nog van de prijs. Ik deed een berichtje naar mijn schoonzus (vrouw van oudste broer), dat ik nog steeds op zoek was, maar dat de prijs nog steeds tegenviel, maar ik zou nog niet opgeven.
Uit dit mailtje maakten mijn broer en schoonzus eigenlijk op, dat ik er wegens de kosten vanaf wilde zien...vandaar dat mijn broer de stoute schoenen aan heeft getrokken en besloot om mijn ouders te bellen, zonder mijn medeweten. Vandaar dat ik op een avond een heel zenuwachtige broer aan de telefoon kreeg...hij wist niet goed hoe hij moest beginnen, maar hij vertelde iets gedaan te hebben wat hij normaal nooit zomaar zou doen...ik schrok en er gingen duizend en een dingen door mijn hoofd, hahahahaha!! Ik had iets ergs verwacht, maar nee, hij kwam ermee op de proppen dat hij mijn ouders gebeld heeft en verteld heeft wat ik eigenlijk van plan was, maar er misschien vanaf zou zien, door de onkosten...verder hoefde mijn broer eigenlijk niet te praten, want van mijn ouders uit werd direct gezegd dat zij de kosten zouden overnemen...wow! Mijn ouders waren ook van mening, dat dit toch wel een erg mooi cadeau zou zijn voor oma, dat mijn ouders dit dus als cadeau naar oma toe, zouden bekostigen. Beter nu, naar een feestje van oma in levende lijve, dan voor wat anders... Ik kon mijn broer geruststellen, dat ik het niet erg vond, dat hij gebeld had, ik vond het juist eigenlijk een mooi gebaar...
Uiteindelijk had ik vlak voor het telefoontje van mijn broer een superaanbieding bij de oostenrijkse treinmaatschappij gevonden, maar mijn ouders hadden mijn broer dus al gezegd, voor de prijs die ik in het berichtje genoemd had, dat het goed was. Gelukkig ging die prijs dus nog meer dan door de helft met de aanbieding die ik vond....en dat, terwijl ik dus in Villach op kon stappen en in Hengelo uit kon stappen! Op woensdag naar Oostenrijk, donderdag feest, vrijdag nog een beetje inkopen en bijkomen en op zaterdag weer naar huis.
En zo is het dus gekomen, dat ik naar Nederland kon gaan, dat Erik wat geregeld heeft op zijn werk, dat hij wel werkt, maar aangepaste uren en zo de kinderen zelf naar school kan brengen, Ute ze in de middag opvangt en dat Erik zelfs vandaag een vrije dag heeft geregeld...en zo zit ik dus nu in Nederland!! En daarvan wisten in eerste instantie alleen mijn ouders (daar logeer ik nu dan ook) en mijn oudste broer met zijn vrouw...en gisteren kon ik dus mijn oma verrassen...in Dirndl...
...hoe dat is verlopen, schrijf ik later! Deze blog heb ik namelijk in huis al klaargeschreven, omdat ik niet langer wil ''liegen'' dan nodig is. Morgen (zaterdag) ga ik alweer naar huis met de trein en hopelijk zal er geen vertraging optreden, zodat ik morgenavond opgehaald kan worden in Villach, door Erik en de jongens...

3 opmerkingen:

Liesbeth zei

Wat een leuke verrassing voor je oma,moet echt super zijn! Geniet er nog van...Liefs,Liesbeth

Anoniem zei

Leuk zeg. Je was dus vlak in de buurt ;-) groetjes van Judith

herfstelfje zei

Ik ken je niet, maar ben je blogs gaan volgen. Ik hoop er ooit ook te gaan wonen.

en dit keer loog je voor een goed doel. Ik ben ook niet van het liegen, vreselijk.
Leuke verrassing!! geniet nog maar lekker even na.