Terug!

Gisterenavond ben ik weer thuis gekomen!! Precies op de aagegeven tijd ben ik in Villach weer op het station aangekomen en werd ik door Erik en de jongens opgewacht....HEERLIJK!!!

 

De heenweg was dus op woensdagochtend en begon om 9.16u. Op de stations wordt alles keurig weergegeven:

Wachten op het goede spoor, op de juiste trein:

En daar is de trein, waar ik in kon blijven zitten tot aan München:

Omdat ik natuurlijk mooi overdag gereisd heb, had ik het mooiste uitzicht er nog bij in vol daglicht:

Hier ben ik in München op het station, gelukkig had ik daar, door een vertraging van 9 minuten, uiteindelijk nog 34 minuten over om de juiste trein te zoeken...wát een station zeg!!!! Ik weet het niet precies, maar er zijn in elk geval meer dan 21 sporen...

Het station is helemaal in kerstsfeer gebracht:

 

 

Woensdagavond kwam ik uiteindelijk met 5 minuten vertraging, om 21.05u aan in Hengelo!! Een reis van net iets minder dan 12 uur dus...

We zijn nog even naar mijn broer en schoonzus gegaan om en kop koffie te drinken en daarna naar mijn ouders om voor het slapen nog even een lekkere borrel te drinken :-)

 

Donderdag moest ik dus een beetje oppassen, want echt niemand wist verder dat ik er was. Erik heeft woensdagavond wel zijn ouders gebeld, dat ik er was, zodat ze niet een hartverzakking zouden krijgen als ik opeens voor de deur zou staan!! Donderdagochtend ben ik dus naar mijn schoonouders gegaan en hebben we koffie gedronken en bijgekletst. Daar kwam mijn schoonzus dan ook nog even, hahaha en zij geloofde eerst niet, dat ik alleen gekomen was!

Na de middag ben ik weer naar mijn ouders gegaan en heb gewoon wat gekletst, gelummeld, nagels gelakt...en toen mij in de jurk gehesen!

Mijn ouders zouden mijn broer en schoonzus meenemen naar het feestje in de auto, dus we zijn naar ze toe gegaan. Zij wisten nog van niets, dus daar stond ik opeens in de woonkamer!! Leuk hoor!!

We hebben even bijgekletst en zijn toen op weg gegaan naar de locatie van het feestje. Ik ben in de auto blijven zitten en heb gewacht tot de hele familie binnen zou zijn en toen pas ben ik naar binnen gegaan. Daar liep ik, gelukkig, mijn nicht tegen het lijf! Ik heb gevraagd of zij mijn tas en camera even mee wilde nemen en of ik achter haar aan kon lopen naar de plek waar de familie zou zitten...

eerst nog weer een oom en tante tegen het lijf gelopen, dus ik moest even wachten, want daar wilden ze bij zijn! Uiteindelijk kon ik naar binnen...

 

En daar loop je dan, een ruimte binnen, waar 50 personen familie zit (nog niet eens de achterkleinkinderen)...in Dirndl, mijn haren een stuk langer als de laatste keer dat de meeste mensen mij gezien hebben, geen bril...het was even stil...en toen applaus!! Hahaha, wow, ik weet dus nu hoe het voelt om alle aandacht op je gericht te hebben...

Ik ben rechtstreeks naar mijn oma gelopen...helemaal verbaasd was ze, maar ook helemaal blij! O, wat is dat leuk zeg, om op zo'n manier iemand te kunnen verrassen!!!

Het was gezellig en erg leuk, ik heb met vele familieleden bijgekletst, heb een hele poos bij mijn oma gezeten en ik heb heel veel leuke en positieve reactie's op de actie gekregen. Twee tante's hadden nog tegen elkaar gezegd, de week ervoor: ''Karin kon ook nog wel eens met de trein komen...''. Hahaha, want iedereen wist dat de jongens naar school moesten en Erik gewoon werken, dus eigenlijk kon ik niet zomaar komen...maar de hoop was er dus wel...erg fijn om dat te horen!!

Natuurlijk kon ik merken, dat mijn oma in de afgelopen maanden wel ouder is geworden...maar dat is natuurlijk ook niet gek, ze is 90 jaar geworden!! Ze kon me wel gelijk vertellen: ''Ze hebben me gezegd, dat jullie op 27 december met z'n allen naar Nederland komen''. Ja, dat klopt, over twee weken kan ze ook Erik en de jongens weer zien, fijn!!

 

Mijn oma en ik:

 



En voor nu ga ik lekker bij mijn mannen zitten...morgen schrijf ik verder!