Rotstuin, mevrouw en shoppen

Donderdag was het, net als overal geloof ik, hemelvaart! Wij hebben deze dag gebruikt om in de tuin te werken...het rotstuintje bij de straat ziet er weer netjes uit nu! Wat meer gras heeft Erik afgestoken, grotere stenen geplaatst, we hebben er plantjes, die we vorig jaar uit eigen gras gehaald hebben en dus eigenlijk ''onkruid'' is, uit gehaald en opgedeeld. Wat planten erbij in en ook al wat verplaatst, wegens de groot gegroeide planten ernaast bijvoorbeeld. Een flink aantal uren zijn erin gaan zitten, maar het resultaat mag er zijn:

Erik is vervolgens met de jongens nog weer aan het graven gegaan, voor de plek waar de konijnen komen te staan en ik heb op de andere helling nog weer wat planten gepoot en de gewone voortuin geharkt. En zo was de dag weer goed gevuld, maar wel een voldaan gevoel moet ik zeggen! En waar er niet zo warm werd voorspeld, bleek het toch goed warm te zijn in de zon...heerlijk toch?

Woensdag ging opeens het luchtalarm af! We zagen politie en brandweer rijden...politiehelikopter kwam aangevlogen en landde bij het voetbalveld, iets verderop bij ons...hmmm, wat was er aan de hand? Ik raadpleegde de ''Mädelswhatsapp'' en al snel werd er vermeld dat er een vrouw vermist werd. Een 66 jarige mevrouw die in het Kurzentrum logeert, was op zaterdag voor het laatst gezien door mensen in het hotel en op maandag heeft ze zich niet bij de therapieën gemeld...en pas op woensdag bedacht het Kurzentrum zich dat er iets niet kon kloppen. Er ging niet veel tijd overheen, toen er op de App een foto van de vermiste vrouw verscheen, twee van onze groep begonnen te twijfelen: ''Is dat niet die mevrouw die we zondag bij de Drachenbrunnen gezien hebben?'' De foto bleek wat verouderd, want de vrouw zou inmiddels grijs zijn, dat wat één van de vrienden gelijk zei: ''dat kan niet, want de mevrouw die wij gezien hebben, was grijs...''. Tja, toch klopte het dus. Er ging een tweede keer luchtalarm, er werden meer troepen ingezet, vanuit Villach, vanuit Nötsch im Gailtal, zoekhonden, twee helikopters...ik vond het maar een vreemd idee, al die mensen rond, in en boven Bad Bleiberg en de Erzberg, zoekend naar een vrouw...brrrr....

Wij waren zelf zondag ook op de Erzberg en tijdens de wandeling kregen wij toevallig van onze groep een foto toegestuurd, dat ze bij de Hubertushütte zaten en naar de Drachenbrunnen zouden gaan, die wij inmiddels al gepasseerd waren. En dus daar bij de Drachenbrunnen hadden ze deze mevrouw getroffen, ze leek wat vermoeid, maar verder hebben ze er geen acht op geslagen.
Eén van de vrienden besloot zich te melden bij de brandweer, om te zeggen dat ze de mevrouw gezien hadden, maar ze moesten zich melden bij de politie. Het bleek dat er nog een melding was gekomen en na het omschrijven van de kleding, wat overigens haar dochter heeft gedaan (het oplettende oog van kinderen), bleek het inderdaad om dezelfde mevrouw te gaan. Ze hadden nu in elk geval een aanknopingspunt van de richting van de mevrouw, maar het werd al donker, dus de zoekactie werd voor de woensdag gestaakt...

Donderdagochtend om 7.00u zou de zoekactie weer worden voortgezet...en inderdaad, terwijl wij in de tuin bezig waren, zagen we de zoekhonden overal lopen, de helikopters vlogen af en aan en opeens ging de Whatsapp weer, iemand had gezien dat er politie en brandweer vertrok...of de mevrouw misschien gevonden zou zijn? En ja, binnen een paar minuten kregen we via de App te horen, dat de mevrouw inderdaad gevonden was...te laat. Niet heel veel later steeg er weer een helicopter op, met iemand van de redding er onderaan hangend...mijn voorgevoel was dat de mevrouw misschien wel op deze manier opgehaald zou worden. De jongens vonden het natuurlijk reuze interessant en bekeken de helikopter en de eronder aanhangende meneer aandachtig. En ja hoor, niet heel veel later kwam de helikopter terug, met de meneer en een zwarte zak bij zich... tja, dat was natuurlijjk voor de jongens wel helemaal vreemd...het idee, dat daar zomaar een mevrouw in zit, die niet meer leeft!! En dan vliegt het ook nog zo over het dorp...heeeeeel apart inderdaad.... maar goed, de mevrouw is in elk geval gevonden, ze bleek een 'Einzelgänger' te zijn en is tijdens haar wandeling naar een top van de Erzberg gevallen en 100m over een rotswand naar beneden gestort...vreselijk.

Vandaag zijn we gaan shoppen, er moesten boodschappen gedaan worden, nog een paar dingen voor Jordy's fiets gehaald worden (voor de Radfahrprüfung), we zouden visjes bekijken in de vissenwinkel (voor het aquarium), een schooltas voor Jordy moest er gekocht worden, ik moest nog een paar kussenslopen hebben, bruine flesjes waarin ik straks de Fichtensiroop kan doen en...we hebben de jongens een plezier gedaan, we hebben bij de Mac ons middageten genuttigd.

Morgen doen we een uitstapje, niks raars of ver weg, want uiteindelijk waren we vandaag pas weer om 17.00u in huis, maar we gaan in elk geval onze Kärntencard inzetten!!