Dag 3.

Pffffffffff......
Vanmorgen hadden we eerst een afspraak in Villach bij de bank. De meneer heeft ons heel wat uit kunnen leggen en een aantal voorbeeldjes meegegeven voor als wij een lening van een bepaald bedrag zouden nemen, wat dan ons maandbedrag zal zijn. Het werkt in Oostenrijk allemaal echt anders dan in Duitsland, laat staan als in Nederland. Maar goed, wij zijn er echt wat wijzer doorgeworden.
Daarna hadden we een afspraak staan voor een bezichtiging in Villach, we zaten net op een terras voor een kop koffie, toen de meneer van de afspraak belde, hij klonk nogal beroerd, het snot liep volgens mij de telefoon in....hij was duidelijk ziek en moest helaas de afspraak afzeggen, maar hij vond het heel erg en heeft beloofd dat hij vanavond terug zou bellen, in de hoop dat hij morgen misschien de woning kan laten zien. Wij zijn daarop wel naar het woonblok heengereden, zodat we een idee zouden krijgen...en dat hebben we, dat doen we NIET. Het gebouw ziet er van buiten vreselijk uit, het ligt op een heel druk knooppunt en we konden zien om welke woning het ging, omdat er van de makelaar een bordje aan het balkon hing. De onderbuurman was net twee hele glimmende camera's aan het balkon aan het bevestigen, er was bij 'zijn tuin' een heel stuk omheind en daar liep een flinke hond in en we konden elkaar amper verstaan door het verkeerslawaai....

We werden van deze situatie niet echt vrolijk...het gevoel van Villach...het is er gewoonweg niet, de stad Villach voelt voor ons niet goed om er te willen wonen....laat staan voor de kinderen. De school waar de jongens naar toe zouden moeten, bestaat uit minstens 1000 leerlingen...zo groot...dat willen we niet!!!! We hadden nog een afspraak staan, aan het begin van de middag in Villach, voor een woningbezichtiging, maar we hebben overlegd en besloten deze af te bellen...
Villach is erg mooi, om er te winkelen en alles, echt alles zit er...maar niet voor ons om te wonen.

We zijn daarna naar de winkel gegaan, wat brood gehaald en vervolgens naar het Pension en daar hebben we lekker in de zon gezeten en het brood gesmeerd en heerlijk opgegeten. Ik heb nog wat op internet rondgestruind en voor de zoveelste keer de krantjes doorgenomen. Als resultaat hadden we een woning in Spittal, die de moeite waard was om een belletje aan te wagen. De mevrouw nam niet op...
We zijn toen naar Treffen gereden en zijn naar de gemeente gegaan, naar de mevrouw waar ik al een aantal keren mee heb gemaild. De mevrouw was aanwezig en ik stelde me alleen maar voor met naam en ze wist gelijk wie wij waren! Ze reageerde heel spontaan, nam ons mee naar haar kantoor en vertelde dat er helaas nog niets voor ons vrijgekomen was...balen...we hebben verteld wat we in de afgelopen dagen gedaan hebben en dat we inmiddels ook bij kleinere woningen keken als dat ik in de 'Ansuche' vermeld heb. Privat had ze ook niets binnen gekregen, maar 'alleen' een woning aan de Groflacherweg...hetzelfde gebouw waar we ook al een woning van 'aangeboden' hadden gekregen en die vervolgens al weg was aan andere mensen...volgens haar was het te klein, maar wij wilden heel graag de woning bekijken, zodat we zelf konden zien of het te klein zou zijn. We kregen een telefoonnummer mee en hebben afscheid genomen van de mevrouw. Buiten heb ik gelijk het nummer gebeld, een mevrouw nam op en vroeg of ik op een later tijdstip kon terugbellen, ze had nu geen tijd...hmm...

Toen heb ik Twan en Hanny (van Hotel30) opgebeld, of ze tijd hadden. Ze waren net de berg opgereden, maar na de bezichtiging in Treffen (van het koophuis) konden we zeker langskomen. We hadden dus nog tijd over en besloten om dan maar wat rond te rijden en een mooi plekje op te zoeken. Net toen we ergens de berg opreden, belde Twan terug, ze waren alweer op de terugweg en over een kwartier in Treffen...oké, wij draaien ook weer om! Wat later zaten we dus bij Twan en Hanny op de koffie in het hotel...gelijk het hotel bekeken en wauw...het is echt ontzettend mooi....ze zijn nog steeds aan het verfraaien en verbouwen, maar het is echt mooi geworden!!!! Nu weten we tenminste tegen wie we het hebben in de mails en over de telefoon! Het was gezellig en zeker ook weer leerzaam...overal krijg je toch weer dingen te horen waarmee je rekening zou moeten houden...erg handig!
Tegen 16.45u moesten we toch echt weg voor de bezichtiging in Treffen. De makelaar was er al en we hebben een ronde door het huis gemaakt. Eerlijk is eerlijk, de woning viel ons van binnen ontzettend mee, het was best mooi, al zaten er ook wel bijvoorbeeld hele donkere vertrekken in, door alle donkere hout en ook de badkamer was helemaal donker betegeld, maar daar kunnen we best doorheen kijken. Het belangrijkste voor ons was: als wij dit zouden willen kopen, dan moeten we er gasten kunnen ontvangen...er moet dus genoeg ruimte zijn. De ruimte was er wel, maar we hebben wel slaapkamers van boven erbij nodig om voor onszelf genoeg ruimte te hebben, dat zou betekenen dat we zouden moeten uitbouwen om het voor gasten iets te kunnen laten worden...er was namelijk boven wel een keuken en een badkamer, net als beneden...tja en dan het asbest-dak, daar wordt hier niet zo moeilijk over gedaan, ''ach, dat kan nog jaren mee'' als we dit willen saneren, dan zijn we flink wat geld kwijt. De brander van de olie zal ook geen jaren meer meegaan en er zijn nog wel wat andere zaken die op den duur vervangen moeten worden. De prijs kon nog hooguit met 10.000 omlaag, maar verder absoluut niet....dan gaat het dus niet door.

Vervolgens heb ik de mevrouw van de huurwoning in Spittal nog geprobeerd te bellen, ze nam nu wel op, maar toen ze hoorde dat wij drie kinderen hebben, zei ze: ''oh, maar dat neem ik niet...''. Einde verhaal dus.
Toen heb ik de mevrouw van de Groflacherweg in Treffen gebeld...pas vanaf volgende week konden we bezichtigen...ze had het heel druk....ik heb heel vriendelijk uitgelegd hoe het zit voor ons en na heel een heel erg vriendelijk verzoek van mij, ging ze overstag...vanavond om 19.00u konden we het bekijken!!
We zijn eerst weer even naar het Pension gereden, nog even geskyped met mijn schoonouders (jaja, iedereen heeft het opeens voor elkaar!!) en toen zijn we naar de woning gereden. We hebben het bekeken en het heeft inderdaad maar twee slaapkamers, dus ons bed zal in de woonkamer gaan en het is niet heel groot, maar de ligging is Zóveel keer beter dan de woningen die we tot nu toe hebben bekeken...echt helemaal goed en het fijne is ook, zodra we vanmiddag in Treffen uit de auto stapten, voelde het weer helemaal goed...het vervelende is alleen, dat mensen zich op deze woning in kunnen schrijven...het loopt via een Genossenschaft...en degene die het langst ingeschreven staat, zal het eerste recht hebben....nou, dat kon de mevrouw mij al vertellen, dat zijn niet wij...maar de mevrouw die ons het heeft laten zien, heeft gezegd dat we het in elk geval moeten proberen als we het willen hebben, de keuken mag er wat ons betreft in blijven zitten, die is oud, maar wel compleet, volgens haar scheelde dat het genossenschaft ook weer en het kon dan misschien weer in ons voordeel werken...ik heb de mevrouw van de gemeente vanavond al een mail gestuurd dat we geinteresseerd zijn en morgenvroeg willen we er nog weer even naar toe gaan...in de hoop dat de gemeente morgen geopend is op Witte Donderdag.

Daarna zijn we naar Villach gereden om te eten, we hebben bij een Mexicaan gezeten en echt waar: heerlijk gegeten!!!!
We hebben al wat spullen bij elkaar gepakt en ingepakt, morgenvroeg gaan we na het ontbijt hier in elk geval weg, dan eerst naar de gemeente Treffen, dan naar Bad Bleiberg voor de bezichtiging en daarna richting huis...we willen alleen nu wel overnachten onderweg, want onze energie reikt niet meer om de reis zo door naar huis te maken en dan komen we gelijk wat uitgeruster thuis.

Morgen dus geen blog, dat zal waarschijnlijk dit weekend worden....