Schilders, paashaas en Erik

Alweer vrijdag! Helaas ben ik alweer niet mee wandelen...ik ben niet lekker in orde. Gisteren ben ik goed opgestaan, maar later in de ochtend begon mijn maag raar te doen, eerst dacht ik: ik heb honger...maar ik nam een hap van een banaan en dat viel behoorlijk verkeerd, mijn maag draaide zich helemaal om! Ik ben ook wat aan het snotteren, maar niet erg, heb een zere keel, maar niet erg...kortom, het kwakkelt een beetje en dat is gewoon niks voor mij, bah! Maar goed, weinig aan te doen en hopen dat het snel weer afzakt.

We hebben de afgelopen drie dagen drie (!) schilders over de vloer gehad...en niet zoals velen van jullie waarschijnlijk denken, om te schilderen, maar om de kanten rond de kozijnen weer in orde te maken...met het uitbreken van de enorme en oude houten kozijnen, met de dubbele ramen en het plaatsen van de nieuwe kunststof kozijnen, die veel minder ruimte in beslag nemen, zat er geen enkele hoekige kant meer rond de kozijnen en grote gapende gaten, die alleen nog opgevuld waren met pur. De monteur van de vensters heeft gezegd: ''oh, die schilders hebben twee dagen nodig en dan is alles klaar en ik ben degene die de meeste rommel maakt, dus als ik weg ben, dan hebben jullie de ergste rommel gehad...'' Echt waar, als ik toen wist, toen hij dat zei, wat ik nu weet...
In de eerste plaats, het is nog steeds niet klaar, er moest zóveel materiaal aan pur, kanten, lijm etc. in, dat het nu eerst een weekend nodig heeft om te drogen en maandag komen ze dus terug om de gladde afwerking met het fijne gips te doen...bij elkaar dus straks VIER dagen en geen twee. Ze begonnen heel netjes, met overal in het huis kleden neer te leggen...maar die kleden, die zijn ervoor om op gesmeerd te worden, ze staan er bovenop en lopen vervolgens door het godsganselijke huis met lijmrijsten onder de voeten...gelukkig hebben we zelf alle bedden en kasten afgedekt, de ramen heeft Erik vorig weekend al helemaal in plastic gehuld (we hebben dus alleen vanuit de woonkamer nog zicht naar buiten) en dat plastic...is allemaal (zoals Erik dat zegt) ondergekakt. Gelukkig dus op het plastic, maar waar ergens nog net een stukje niet goed afgedekt was, zit een klodder op het kozijn of op de greep van het raam of ze hebben precies áchter het plastic langs gesmeerd...
Die afdekkleden hebben natuurlijk al in tig andere huizen gelegen, waar geslepen wordt en dergelijke...dus aan het einde van hun werkdag, als de kleden weer opgeruimd worden, dan hangt er in het HELE huis een bouwwaas aan stof, uit die kleden...en ik overdrijf echt niet, want zelfs Erik was verbaasd dat er toch mensen bestaan, die meer rommel kunnen maken dan hij zelf :-). Het trappenhuis...om van te huilen...terwijl er dus echt kleden overheen hebben gelegen!! Overal, op elke trede lijmresten (die je met water en een doek wel weg kunt poetsen), overal...wij hebben dus in de afgelopen drie dagen, drie keer het hele huis eerst met de bezem geveegd, toen met de bouwstofzuiger de ergste bouwstof opzuigen, daarna met onze eigen stofzuiger en vervolgens met de dweil...want we leven er ook nog wel in en met twee astmatische personen in huis is het ook geen optie om te denken: we wachten wel tot alles klaar is...
Gelukkig zijn ze er vandaag dus niet, vandaar dat ik gisteren aan het einde van de dag, nadat de boel op het oog weer schoon was, de woonkamer weer wat leger heb gemaakt en de jongens weer wat van hun speelgoed op de kamer heb gezet en weer wat keuken en badkamerspullen op de plek, zodat ik de woonkamer ook weer wat schoon kon maken...want ja, als je daar een paar dagen met vijf personen in leeft, dan wordt het er daar ook niet schoner op...

In tussentijd hebben we nog wel een mooie wastafel op Willhaben gevonden, een nieuwe en een goed merk, die gaan we morgenochtend ophalen en ook gaan we morgenochtend met de jongens langs een speelgoedwinkel...in Oostenrijk (net als Duitsland) laten ze kindjes geloven in de paashaas...ik vind dat echt zó zielig gewoon! Ik ben niet van de paashaas...net als van die man van 5 december...allemaal leugens! Maar goed, aangezien ze nog steeds geld hebben van opa en oma voor de kerst (nee, opa en oma Bus, het is nog steeds niet uitgegeven..), hebben we gezegd, dat wij er wat geld bij doen, zodat ze zich ook iets leuks kunnen kopen voor de pasen. Jordy en Luuk weten dat de paashaas niet bestaat, maar Thijs blijft heel stellig: ''hij bestaat, want hij heeft op de Kindergarten onze zakjes opgehaald en hopelijk doet hij ze weer vol voor ons...''. Jordy roept hardop naar Thijs: ''Thijs, voor de zóveelste keer, die Paashaas b-e-s-t-a-a-t NIET!!'' Maar Thijs is niet van zijn stuk te brengen, dus Erik heeft ook gezegd nu tegen Jordy, waar Thijs bij zat: ''voor jou bestaat die niet, maar voor Thijs wel! Laat Thijs nu maar gewoon en begin er niet wéér over!''
Vandaar dat we dus nu gewoon naar de speelgoedwinkel gaan en daar mogen ze alledrie iets kopen met nog het geld van opa en oma en een aanvulling van ons erbij.

En dan Erik...Erik is druk aan de klus en gelukkig was hij er om te helpen in huis, om samen die ravage schoon te kunnen maken. Verder is hij nog bij een bedrijf in Kreuth geweest, Ute vertelde daarover, ze zoeken misschien niemand, maar je weet maar nooit! Erik is er naar toe geweest en bleek inderdaad de man wel te kennen van de Kindergarten. Op dit moment zocht hij inderdaad niemand, maar hij heeft Erik wel een rondleiding gegeven en van alles over het bedrijf verteld. Deze meneer zou de Lebenslauf van Erik verdersturen naar iemand anders met een bedrijf, dat is fijn! Ook is er geregeld gebeld deze week, door Erik en vervolgens mailtjes verstuurd. Bij het ene bedrijf hoort hij volgende week meer en van het andere bedrijf vandaag...er ligt in elk geval nog een vacature waar Erik volgende week langs wil gaan. Het solliciteren gaat hier wel wat anders dan in Nederland. Geen lange procedures en voorstellingsgesprekken of gelikte sollicitatiebrieven sturen...nee, hier is het heel normaal om te bellen over een vacature, het staat er zelfs gewoon bij! En dan praat je even en dan wordt er vanzelf gevraagd om je persoonlijke gegevens door te sturen per mail! Gewoon langs gaan, kan ook, maar vaak krijg je dan van de tante achter een balie een emailadres mee om je gegevens alsnog te mailen...ach, Erik is nu een week in huis en in een week is er al veel beweging geweest en hij wordt ook gevolgd door het AMS. Je vult namelijk alles wat je doet (elk telefoontje of mail of bezoek) in je online-box van het AMS in. Dinsdag moet Erik weer langs het AMS om te kijken of uiteindelijk alle persoonlijke gegevens bij het AMS (gegevens die ook alleen bedoelt zijn voor het AMS) goed online zijn ingevuld. Het gaat dan bijvoorbeeld ook om bankgegevens, waar uiteindelijk je uitkering op betaald moet gaan worden.
Wij laten de moed nog lang niet zakken, Erik kan nu ook wat meer doen aan het klussen overdag, dus dat is ook wel eens fijn voor hem zelf in plaats van elke avond en elke zaterdag te moeten klussen...