dinsdag 1 juli 2014

Twee jaar!

Twee Jaar!
Twee jaar wonen wij nu in Oostenrijk! Vorig jaar schreef ik op deze dag al, dat de tijd snel gaat, het eerste jaar was zo om, maar nu...het tweede jaar...ging minstens zo snel! Waar het eerste jaar vooral alles nieuw was, alles maakte je voor het eerst in Oostenrijk mee, is het tweede jaar wat dat betreft een stuk relaxter. We hebben alles al een keer meegemaakt, de verjaardagen hier vieren, feestjes niet mee kunnen maken in Nederland en hoe je daarmee omgaat, de Oostenrijkse winters :-) , nieuwe/andere feestdagen hier, hoe verjaardagen hier gevierd worden, hoe mensen in Oostenrijk met elkaar omgaan, hoe het op scholen verloopt en nog veel meer, alles hebben we in het eerste jaar moeten ondervinden en was met sommige dingen best moeilijk, vreemd, spannend e.d. maar het tweede jaar weet je wat je te wachten staat, het is allemaal...euh...normaal!

Normaal en toch ook niet. Hier is ons leven, ons reilen en zeilen, het werk, de scholen en ons huis. Allemaal dezelfde dingen die vele mensen onder ons ook hebben in hun eigen land, in hun eigen huis. Voor ons is het hier echt ons thuis...en wij vinden het een bijzonder thuis, in een bijzonder mooi land, in een bijzonder mooi dorp, de kinderen zijn hier helemaal op hun plek en wij voelen ons hier helemaal goed. Wij zijn nog steeds blij, dat wij de stap hebben genomen...daar hebben we toevallig afgelopen weekend nog met onze buurman en zijn vriendin over gekletst. Zijn vriendin vroeg of wij nog geen spijt hadden, omdat wij altijd bezig zijn rondom het huis, al zoveel hebben moeten doen in en rondom het huis, de vensters, het renoveren, de kelder waterdicht maken...maar nee, daar gaf Erik al antwoord op: dit is ONS huis, het eerste jaar was wat renoveren betreft best stress, omdat we gasten zouden krijgen en alles op tijd af moest, er was tijdsdruk. Nu, nu kan alles in een ander tempo (hihi, Oostenrijks tempo?), nu doen we klus voor klus (nou ja, soms vijf tegelijk...) en komt het vandaag niet af, dan morgen... 
We proberen ons steeds meer aan te passen wat dat betreft, maar daar blijft de Nederlandse mentaliteit toch nog vaak de baas...''alles het liefst gisteren af'', maar we doen ons best om daar iets meer Oostenrijks in te leggen en ik moet zeggen, dat lukt steeds beter :-)
Wij vinden het wonen hier inmiddels normaal...maar toch ook weer niet! Nog steeds hebben wij zeer geregeld een vakantiegevoel, nog steeds genieten op ons balkon van de mooie Dobratsch in al zijn facetten, nog steeds genieten van het zomaar even een stukje wandelen: gelijk in bos en op de berg en ook nog steeds genieten van de mega-winters die we hebben gehad, genieten van de ruimte om ons heen, genieten van ons huis... ik kan zo nog wel even doorgaan, hahaha, maar dan wordt het wat klef ben ik bang!

Dus! Wij beginnen aan ons derde jaar in Oostenrijk!

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Marijke had in haar agenda staan dat jullie 2 jaar in Oostenrijk wonen.wij zijn heel erg blij dat het jullie zo geweldig bevalt en we hopen op een toekomst voor jullie waarin jullie gelukkig en gezond oud mogen worden met jullie kinderen .Welterusten (O)pa en(O)ma

Anoniem zei

Hoi allemaal !!!!

Wat heb je weer een mooi blog geschreven over jullie 2 jaar in Oostenrijk .Wij kijken dan ook op een afstand met jullie mee ,en weten dat het jullie goed gaat .Voor ons een zorg minder en dan maakt de afstand tussen ons in , ook minder groot !!!
Wij wensen jullie dan ook vele mooie jaren toe ,met gezondheid en veel liefde !!!!xxxxx O(pa) en O(ma).....