Servies en Chronik

Na de pannen te hebben verkocht vorige week, heb ik nu dan toch ook het engelse servies verkocht! Weliswaar voor weinig, maar ik ben er vanaf! Het was al niet compleet (heel erg niet compleet :-) ) en nu gaat het naar Wenen! Ik kreeg een sms van een mevrouw uit Wenen (?!), ze wilde het servies heel graag hebben...maar haar tante woont in Bleiberg! Kijk, dat is handig, het blijkt zelfs bijna een buurvrouw te zijn, dus ik breng het straks naar haar. Het is de Inhaberin van het café 'op de hoek'.

De laatste jaren komt er van lezen heel weinig terecht...zowel niet in boeken (al heel wat jaren niet meer...) als niet in tijdschriften, wel jammer. Zelfs de tijdschriften die door familieleden achtergelaten worden, liggen nog onberoerd in de kast te wachten...ook een boek, wat ik vorig jaar gekregen heb en wat me best mooi lijkt, ligt nog in de kast...en toch doe ik nu een goede poging om een boek te lezen! Ik heb een boek te leen gekregen, of eigenlijk Jordy, omdat Jordy dat allemaal heel erg interesseert en interessant vindt, maar ik dus ook! Jordy is er ook in begonnen inmiddels, we lezen het dus samen. Het gaat om de ''Chronik'' van Bad Bleiberg. Het is een boek dat is geschreven door oud bewoners van Bad Bleiberg en gaat helemaal terug naar het begin van Bad Bleiberg!! Ze zijn in archieven gedoken, bij dorpsbewoners langs gegaan, oude foto's hebben ze gekregen tijdens het schrijven...het boek is al in 1985 uitgekomen, dus al niet meer 'up to date', maar dat hoeft ook niet, want het is echt mooi om de geschiedenis te leren kennen van het dorp waar je naar toe bent verhuisd. Een best interessante geschiedenis, mede door de bergbouw, waardoor het dorp eigenlijk is ontstaan! Ik ben er nog maar net in begonnen en het is best lastig lezen voor mij, want er wordt ook geregeld met 'dorpse termen' geschreven en er worden namen van gedeeltes van het Hochtal genoemd, die ik alleen nog maar ken, van horen zeggen en dus niet precies weet wáár het is, maar ik vind het nu al een heel interessant en mooi boek! Voor ons zijn de wegen/straten bijvoorbeeld hier normaal, maar ik weet nu, dat dit voor ons dal dus helemaal niet zo normaal was...vooral in de tijd zonder auto's...echt alles komt aan bod, zoals het ontstaan van de huidige busmaatschappij. Die familie blijkt in 1934 de eerste 'autobus' te hebben aangeschaft en is een 'lijndienst' naar Villach begonnen, twee keer op een dag...de rit die nu minder dan 15 minuten in beslag neemt, duurde toen een uur bijvoorbeeld, maar de firma is nog steeds in dezelfde familie! Waarschijnlijk zal ik het boek wel twee keer moeten lezen, om het helemaal te snappen en te begrijpen, maar dat maakt mij niet uit!