Pradamano en Scheißknie

Thijs is inmiddels van zijn gele zwemband af en heeft alleen nog maar de witte om! Dat gaat prima dus, gelukkig maar!
Jordy is vandaag naar de Partnergemeinde van Bad Bleiberg: Pradamano! Pradamano ligt in Italië, direct naast Udine. Vanmorgen om 8.00u hebben we de bus uitgezwaaid en vanmiddag om 17.00u zullen ze weer terugkomen, een lange dag dus! Ze gaan er in elk geval naar de basisschool, het ene jaar komen de kinderen van de school in Pradamano hier in Bleiberg en het andere jaar gaan de 3e en 4e klassers daar naar toe.
Morgen gaat Jordy met zijn klas weer met de bus, maar nu niet zo ver. Ze gaan naar Nötsch en vanaf daar gaan ze een wandeling op de Dobratsch maken. Er gaat een kenner mee, die van alles zal vertellen over de dieren op de Dobratsch en over de planten en bomen etc. Jordy heeft ook daar veel zin in!
Zaterdag hebben zowel Jordy als Thijs een verjaardagsfeestje! Een klasgenootje van Jordy is jarig geweest en haar broertje, vriendje van Thijs, is morgen jarig en het kinderfeestje houden ze gezamelijk, zaterdag dus!
Volgende week schijnt het Schulabschlußfeier te zijn...in Klagenfurt! Daar gaat dan de hele school naar toe en volgens Jordy is dat op woensdag...zou zomaar kunnen! Ik heb nog geen briefje ontvangen, al heb ik het wel in de wandelgangen gehoord.
Kortom, het schooljaar nadert zijn einde, al is de laatste schooldag pas op 5 juli, maar dat is het nu zo!

Zelf heb ik vanmorgen niet heel veel kunnen doen...ik heb een was buiten gehangen en toen de papieren van de gemeente erbij gepakt, want volgens mij klopt de jaarafrekening van het water niet helemaal. Wel ongeveer in het aantal kuubs, maar de tellerstanden...of ik zie het verkeerd, of bij de gemeente zit het fout!
Toen ik daarmee bezig was, ging de deurbel. Ik kijk en zie daar onze buurman van 88 (of was het 87) staan, al wiebelend met een stok, ik vraag of hij binnen wil komen maar nee en hij loopt richting de buitenbank naast de voordeur, maar het ziet eruit alsof hij zo omvalt...hij ziet dat ik wat geschrokken kijk: ''Ah, meine Scheißknie...'' en wuift een keer. Hahaha, wat een man! Hij wilde even laten weten, dat de heg tussen ons in, vroeger gezamelijk met de vorige bewoner geplant is, maar dat er vandaag iemand komt om zijn kant te snoeien...niet dat ik zou denken dat het alleen onze heg zou zijn en ik boos zou kunnen worden. Ik moest lachen en vertelde dat Andreas (de zoon van...) ons al uitgelegd had, hoe het zit met die heg, dat deze precies op de scheiding van de grondstukken gepoot is en dat ik echt niet zomaar boos word! Hij was blij en vervolgde zijn weg alweer terug, want hij was druk... ik wilde helpen met onze voordeur trap, maar nee, dat kon hij best zelf...hoezo eigenwijs!

Maar goed, eerst heb ik zelf alles nagekeken en toen ben ik naar de gemeente gegaan. De meneer waar ik was, was eigenlijk overvraagd, ik moest een ander hebben, maar die was net ergens naar toe. Die meneer werd gebeld en zou met een kwartier terug zijn...nou, dan loop ik wel even naar een winkel aan de overkant en kom dan terug. Vervolgens weer terug op de gemeente, zag ik de juiste meneer al druk kopieërend staan en hij riep vanaf een afstand: ''Ah, Frau Fischer, ich habe heute leider kein Zeit...'' Nou ja zeg, hij is gebeld, dat ik wat te vragen had en nu is hij er en heeft geen tijd! Grrrr, toen maar weer naar die andere meneer, want ik wilde de inschatting van het waterverbruik wat laten ophogen, in verband met de gasten die komen. Ik klop aan en zie dat er net iemand anders staat, dus ik wacht even op de gang...en nog even....en nog even en net toen ik dacht: ik kom een andere keer wel terug, kwam daar Alexandra aanlopen, een moeder van Thijs zijn klasgenootje, zij werkt bij de gemeente. Ze vroeg wie ik nodig had en ik vertelde dat ik inmiddels al een uur verder ben, thuis nog genoeg te doen heb, de één geen tijd heeft en de ander een persoon voor de balie die gigantisch aan het teuten is...ze besluit even om het hoekje te kijken en komt ietsje later terug: je bent zo aan de beurt, een oud belangerijk persoon stond er gewoon te kletsen en daar komen ze heel slecht vanaf als hij er is, maar ze heeft verteld dat er al iemand een uur zit te wachten...hihihi, een minuut later zwaait de deur open en stapt er een krommende meneer met stok, van minstens de 80 gepasseerd uit, hij verontschuldigde zich zelfs bij mij en met een glimlach verdween hij en kon ik verder! Het één heb ik nu dus geregeld en het ander dus nog niet, maar dat doe ik later wel. Maar al met al was het al 11.00u toen ik thuis aankwam, nog net even met de latexkwast in het rond gegaan, wat bijwerkpunten in het appartement en toen kwam Luuk er alweer aan...zucht...dan vanmiddag nog maar even wat doen.