Een jaar...

Onvoorstelbaar, maar waar! Wij wonen vandaag precies één jaar in Oostenrijk!! Het is als de dag van gisteren...
Op zaterdagochtend 30 juni nemen wij afscheid van mijn schoonouders, broers, schoonzussen, zus, zwagers en alle nichtjes, neefjes...en we vertrekken met mijn ouders richting ons overnachtingsadres in Duitsland. We hoeven op die dag gelukkig maar de helft te rijden, wat wel fijn is, aangezien we een behoorlijk rare tijd achter ons hebben op dat moment...een drukke tijd, onze tweede verhuizing binnen een jaar, waarvan de ene binnen hetzelfde dorp, maar deze keer hebben we ons hele hebben en houden in een vrachtwagen gepakt. We hebben nog feestjes gehad en een afscheidsfeestje gegeven, de laatste verjaardagen meegepikt, afscheid van Eriks werk genomen, gezorgd dat de kinderen goed afscheid van de school en Kindergarten hebben kunnen nemen en tussendoor contact blijven houden met de oude eigenaren van het huis waar we nu in wonen. Erik is vanuit Duitsland ook bezig geweest met solliciteren, ik heb contacten gelegd met verschillende banken om een hypotheek te kunnen krijgen en uiteindelijk zijn we vertrokken met een garantie dat we bij aankomst de sleutel van het huis zouden krijgen van de huismeester....tja en dan krijg je vlak van te voren nog van emigranten die ons voor gingen te horen, dat oostenrijkers zich nog wel een keer kunnen bedenken en dat ze voor ons hopen, dat we daadwerkelijk de sleutel krijgen bij aankomst...fijn, dat maakt het er een stuk geruster op!
Op zondagochtend 1 juli, vertrekken we vanaf ons overnachtingsadres naar Bad Bleiberg...met op dat moment alleen dus bij je, wat er in de auto's past...kleding, toiletspullen, beddengoed, wat schoonmaakspullen en de laatste achterblijfselen die niet in de vrachtwagen mee zijn gegaan. We komen na de middag aan en bewonderen ''ons'' huis even van buiten en daarna bel ik de huismeester, dat we er zijn. Binnen tien minuten staat hij er, met wat te drinken bij zich! Hij maakt een vlot rondje met ons door het huis en vertrekt dan weer, met de belofte, dat we later in de week bij hen komen om wat te drinken!
Tja en dan sta je in een vreemd huis...een huis wat anderhalf jaar niet bewoond is geweest, een huis wat volledig nog gemeubileerd is, een huis waarvan zelfs de kledingkasten nog vol kleding zitten, een huis wat na wat knutselen gelukkig een wc heeft, die door kan spoelen, een huis dat in zeer lange tijd geen schoonmaakbeurt heeft gehad...daar staan we dan op zondagmiddag met zeven personen, die er de nacht door moeten brengen en de wetenschap hebben, dat er op maandagochtend om 9.00u een 50m3 vrachtwagen met het hele hebben en houden voor de deur zal staan...en zien dat er eigenlijk bijna nergens plek voor is...de zondagmiddag is het dus echt niet genieten, maar de handen uit de mouwen en sjouwen met meubels, meubels over het balkon smijten, de garage volpakken met troep en tussendoor alvast een klein beetje schoonmaken...schoonmaken zal in de komende weken aan de orde van de dag zijn...
En dat alles is dus een jaar geleden...onvoorstelbaar!