zondag 17 maart 2013

Pechdag...heel erge pech...

Waar zal ik beginnen...bij vrijdag...de 'pech'middag in de bouwmarkt, of de pech van Erik, hij dacht netjes 23 pakken vloerdelen in de auto te hebben geladen en dat bleken er bij thuiskomst maar 19 te zijn...foutje! (ik heb gebeld en we konden ze later gelijk ophalen, gelukkig). Maar nee, met echte pech, bedoel ik ook echte pech...

Vrijdag is Erik om 6.00u begonnen met werken, bij een bedrijf in Villach (vanuit zijn gewone werk), samen met een collega meer. Eerder had Erik al gehoord van die collega, dat Erik maandag niet kon komen, want er werd hoog bezoek verwacht en dan willen ze geen 'gerommel' binnen het bedrijf hebben, maar dinsdag zouden ze elkaar weer zien. Aangezien de hoeveelheid werk de laatste tijd nogal dramatisch is, moest Erik dan ook werkelijk een vrije dag opnemen voor maandag...net als vorige week donderdag en vrijdag. Erik had vorige week alleen woensdag vrij gevraagd, voor het plaatsen van de vensters, zodat hij zou kunnen helpen, maar een dag van te voren werd er medegedeeld, dat Erik donderdag en vrijdag ook bij de deur moest blijven...geen werk. Andere collega's hebben in de afgelopen weken ook al om de haverklap zo drie dagen vrij moeten nemen, met drie collega's tegelijk...zo weinig werk. Een later dan Erik aangenomen collega is een paar weken geleden al ontslagen...
Vrijdag zou Erik op tijd vrij zijn, maar op de tijd dat hij zo ongeveer thuis zou kunnen zijn, belde hij... ''ik ben ontslagen!!''
''??''
Toen Erik en de andere collega's op kantoor kwamen, om zich af te melden, konden de andere collega's naar huis gaan, maar Erik zou nog even blijven...toen voelde Erik al iets aan..
De administratief medewerkster moest Erik vertellen, dat hij ontslagen is!! Zowel de chef als de baas van Erik hebben niets gezegd, die waren er ook niet en hebben niet gebeld, niets! Erik heeft de medewerkster gezegd, dat hij het heel jammer vindt, dat de baas of chef het niet persoonlijk 'durfden' te vertellen... De medewerkster vond het heel erg en heel vervelend, ook de andere medewerkster vond het heel erg, ik heb haar een keer ontmoet, samen met de kinderen en we hebben toen even gezellig gekletst... Beiden zeiden dat het absuluut niet aan Erik zelf lag en zelfs, dat als er genoeg werk weer zou zijn, Erik rustig terug mocht komen (hmmmm...). De papieren lagen al klaar en Erik mocht niet eerder weg, dan dat één van beide ondertekend waren...vandaar dat Erik belde, over welk formulier hij zou ondertekenen. De ene ging erom, dat hij tot komende vrijdag op papier zou blijven staan en dus maandag nog een vrije dag moest opnemen en de andere vier dagen nog werken en zich aansluitend melden bij het AMS (=ArbeitsMarktService en een soort UWV) en het andere formulier was de keuze, dat hij per direct weg zou zijn en de vrije dagen uitbetaald krijgen... tja, hoe gemotiveerd ben je, als je gewoon op vrijdagochtend naar je werk gaat, nietsvermoedend en bij het naar huis willen gaan en weekend willen houden, te horen krijgt, dat je ontslagen bent... Erik vroeg de medewerkster wat hij het beste kon doen, maar zij gaf aan, dat ze zelf echt niet die vier dagen nog terug zou komen...Erik belde mij en mijn antwoord was hetzelfde, tenzij Erik zelf nog die vier dagen wilde gaan werken, zou ík echt niet teruggekomen zijn.
Uiteindelijk heeft Erik hier ook voor gekozen...het AMS zit op vrijdag al vroeg dicht, dus daar moet hij zich morgenochtend melden en kan de uitkering aangevraagd worden.
Zelf hebben we inmiddels alle papieren weer bij elkaar gezocht en de Lebenslauf (cv) helemaal aangepast en uitgedraaid. Gisteren heb ik twee krantjes gekocht voor vacatures en vanmorgen hebben we Erik ingeschreven alvast bij het AMS, online, als werkzoekende.

Erik was vrijdagmiddag wel even van slag...vooral om de manier waarop...dat ook geen van de heren (chef of baas) het persoonlijk gezegd heeft...
Zelf ben ik er wat luchtiger in...tuurlijk is het heel vervelend, juist net op een moment, dat Erik zoiets had: 'ach, voorlopig tanden op elkaar en blijf ik hier wel werken, totdat het appartement klaar is, dan zoek ik wel ander werk'. Het was namelijk vrij vlot al duidelijk, dat het geen werk was, waar Erik jaren zou willen blijven werken...nu is de beslissing door het werk genomen...en nu moet er, onder het klussen van het appartement, ook nog gezocht worden naar een andere baan, dat is vooral nu ook hetgeen waar Erik van baalt.

Je zou bij de pakken neer kunnen gaan zitten, maar we hebben al wel een hele emigratie voor de kiezen gehad!! We zijn, zonder een baan en dus zonder zekerheid, naar Oostenrijk vertrokken!! We blijven positief en we hebben voor vanmiddag een heerlijke Jausenplatte gemaakt, pilsje erbij, Prosecco erbij...

3 opmerkingen:

Liesbeth zei

Bekijk het positief,Erik kan nu volop doorwerken aan het appartement. Werk zal hij zeker en vast weer vinden,waar een wil is,is een weg!
Veel succes alvast...

Groetjes,

Liesbeth

Anoniem zei

Hoi Karin en Erik,

Kan me voorstellen hoe jullie je nu voelen, aan de andere kant zijn jullie gekomen met geen werkgarantie en toch hebben jullie het goed voor elkaar, een mooi huis gezellige buren en als was het tot afgelopen vrijdag, werk, en dat alles op een fraai plekje in Oostenrijk. Met het werk zal het vast wel weer goed komen.

Ik heb nog even nagekeken voor je Nederlandse pasje. In het buitenland kan je max 500 euro binnen bij een bankautomaat, volgens mij kan je maar een keer per dag pinnen al heb je minder dan 500 euro gepind.
In de winkel moet tot max 2.500 euro kunnen pinnen

Anoniem zei

Het is heel naar, maar er komt zeker weer een nieuwe kans. En nu kan hij stevig aan de slag in jullie eigen huis. Straks met een nieuwe baan wordt het misschien lastiger.
Sterkte.
Groetjes van Josina